Akt, Scena

 1    I, I   |               Ale niech cię uściskam, mój luby Pustaku!~ PUSTAK~Takeś
 2    I, I   |           takiż paliwoda? Czy tak jak mój śwista?~Czy z tobą poufale
 3    I, I   |              winien?~ PUSTAK~Wzrok go mój, mówi, że urzeka.~Lecz nareszcie
 4    I, I   |      przyjdzie sprawiać z kasy.~Bodaj mój pan! Niech za to żyje jak
 5    I, I   |          mówiąc o naszym: powiedz mi, mój bracie,~Po co tu do nas
 6    I, I   |              niej chytrości.~ ŚWISTAK~Mój bracie, w sercach kobiet
 7    I, I   |               być muszą sprężyny.~Pan mój był u niej w jej wsi; wzięła
 8    I, I   |          chimera~Jechać do brata, pan mój za nią się wybiera.~Chłopiec
 9    I, II  |        różnicą, że tamtego nawy,~Mnie mój Hektor angielczyk unosił
10    I, II  |           karku?...~Nie w polskim też mój konik schował się folwarku;~
11    I, II  |          trudzić konie?~ PODSTOLINA~O mój ty ostrej cnoty surowy Katonie!~
12    I, II  | przeświadczenia~Własnego nie znał cel mój być wartym wielbienia.~Wielu
13    I, II  |            ognia ni własności -~Ogień mój jest istotny, jest ogień
14    I, II  |             PODSTOLINA~To by miał być mój portret?~ FIRCYK~Tak jest,
15    I, III |             PODSTOLINA~do Lokaja~Brat mój? Zaraz idę.~Do Fircyka dalej
16    I, V   |             boki!~Wydarłszy mu się~A, mój panie, jak widzę, mógłbyś
17    I, V   |             ARYST~Przebóg!~ FIRCYK~Na mój worek.~Zgrałem się jak ostatni.
18    I, V   |            FIRCYK~Mójże ty filozofie, mój ostry cyniku!~Dobry sylogizm
19    I, V   |                cło drogie. Ociec znów mój sknera,~Stary jak kruk,
20    I, V   |              ze dwieście!~ ARYST~Ale, mój starościcu, masz długów
21    I, V   |  zapalczywością~Wszyscy mi kaci w dom mój tego wnieśli trzpiota!~
22    I, V   |        pomogły kaducznie.~ ARYST~Ale, mój przyjacielu, nie hucz tak,
23    I, VI  |              się nareszcie podoba.~Na mój jednak gust tamta...~ ARYST~
24   II, IV  |            Miały się do mnie ściągać, mój mospanie drogi.~Jeżeli lat
25   II, IV  |               jeżeli zwyciężę,~Tryumf mój będzie słodki bez strony
26   II, IV  |      szczęścia dojdę mety?~Kiedy głos mój usłyszan z ludzkości wyzute~
27   II, IX  |             Aryst~Ach, one mi powrócą mój pokój, me życie!~Czyż można,
28   II, X   |              swych umizgów świadkiem!~Mój Boże, na cóż ja to trafiłem
29   II, X   |             tam daléj?~Gdybyś nie ty, mój mężu, jużeśmy drzymali.~
30   II, X   |           Prawda w oczy kole!~KLARYSA~Mój mężu, żal mi ciebie, szanuję
31  III, I   |                ŚWISTAK~Dobrze ci tak, mój bracie, starych ludzi słuchać:~
32  III, I   |           Zobaczysz, jaki będzie stół mój marszałkoski,~Co się nam
33  III, I   |               niewesół uśnie.~ŚWISTAK~Mój bracie, sen jest mara.~PUSTAK~
34  III, II  |          szukaj ich, hultaju!~ PUSTAK~Mój mości dobrodzieju, co to
35  III, VI  |      postrzegłszy ją~Mniemałem, że tu mój pan. Nie ma go? Odchodzę.~
36  III, VI  |       przedarować. Masz ten upominek,~Mój Świstasiu, a powiedz...~
37  III, VI  |              się szczerze.~PODSTOLINA~Mój Świstasiu, mój luby, cokolwiek
38  III, VI  |             PODSTOLINA~Mój Świstasiu, mój luby, cokolwiek mam łaski...~
39  III, VII |           nieba! Co za hańba! Okropny mój stanie!~Pociągniona w tak
40  III, X   |                PODSTOLINA~Ale mi brat mój Aryst powiadał to samo.~
41  III, XII |         ściskał.~KLARYSA~Trzeba ufać, mój mężu, tak uczciwość każe.~
42  III, XIII|            byle tylko nie mnie.~ARYST~Mój bracie, nie potrzeba żartować