Akt, Scena

 1  Ded      |        że ma świat olbrzymy;~Że ta, co się w tysiącznych przemianach
 2    I, I   |    srebra i złota!~Przecie skąd ta do ciebie zawinęła flota?~
 3    I, I   |       PUSTAK~Mego pana siostra?~Ta piękność w miarę siebie
 4    I, I   |        surowa i ostra?~ ŚWISTAK~Ta sama, ale nie tak, jak powiadasz,
 5    I, I   |        z nią pójdzie, ma statek ta pani.~Życie osobne, smutek,
 6    I, I   |       jak została wdową,~Śmierć ta jednak jest dla niej obecną
 7    I, II  |    Ulisses dla swej Penelopy,~Z tą jedynie różnicą, że tamtego
 8    I, II  |       zaniechać.~ FIRCYK~Za cóż ta subiekcyja? Po co trudzić
 9    I, II  |   zawsze jednym tonem~Nie, nie. Ta piękność, której cudny urok
10    I, II  |      wiem, że ci nie pochlebię:~Ta osobność, ten od nas wstręt,
11    I, II  |    osobność, ten od nas wstręt, ta myśl o niebie,~Ten wreszcie
12    I, II  |    FIRCYK~zawsze obcesowy~Po co ta obłuda?~Kochasz mnie! O
13    I, II  |         Inna broń nas zwycięża, ta tylko urzeka.~ FIRCYK~Dalej,
14    I, V   |    Tylko byś się waść schował z tą lekcyją piękną.~Nic głupszego
15    I, VI  |         trwonię.~Bóg mię skarał tą chęcią do gry zapalczywą!~
16   II, I   |         I, mówiąc prawdę, rzecz ta niewarta niesnaski.~Wiwat
17   II, IV  |  śmierci ze światem przymierze:~Ta żałoba z jasnymi zgodzona
18   II, IV  |        groty, żarty me oręże,~Z tą bronią jeśli wygram, jeżeli
19   II, VI  |      PODSTOLINA~sama~Jakże mnie ta zmyślona rozpacz jego wstydzi!~
20   II, VI  |     mnie!~Samo nieme milczenie, ta wierna zasłona~Myśli - ach,
21   II, VI  |      Więc po moim sekrecie! Już ta tajemnica~Wiadoma mu. Daremnie
22   II, VI  |         wzajemnym!... Myśl mnie ta, niestety,~Zabija!~
23   II, VIII|       to nie na dnie.~Otóż jest ta surowa, co wiecznym rozbratem~
24  III, I   |         PUSTAK~Mniejsza o mnie, ta fraszka łatwo się zagoi,~
25  III, I   |        racz mnie zachować przed tą nawałnicą!~
26  III, II  |         to jest skaranie~Boże z tą moją żoną! Co ten trzpiot
27  III, VI  |       Dobrze ci tak!~PODSTOLINA~Ta kochana dama~Będzie pewnie
28  III, VI  |     hrabina Cnotliwska?~ŚWISTAK~Ta sama.~Jeżeli pani jaką ma
29  III, VI  |       śpieszy!~ŚWISTAK~Jakże go ta, gdy powiem wiadomość ucieszy!~
30  III, X   |  Uśmiecha się~FIRCYK~Cóż znaczy ta wesołość, ten lica rumieniec?~
31  III, X   | oblubieniec?~PODSTOLINA~Już też ta moja siostra prawdziwa kobieta,~
32  III, XI  |     Jako? Cóż to znaczy?~FIRCYK~Ta rzecz, o którą z nami była
33  III, XI  |       tak, jak stoję, bracie, z tą się panią żenię.~PODSTOLINA~
34  III, XIII|      tylko bez łaciny.~Żeby zaś ta rzecz była trwała i wieczysta,~
35  III, XIII|          podpiszę, ale będzie i ta nota,~Że świat cały równego