Akt, Scena
1 I, I | Ostatnia to rzecz, bracie, już to ciężkie czasy,~Kiedy
2 I, I | tym trawi odwieczerze.~Rok już minął, po mężu jak została
3 I, II | do Pustaka~Pan twój czy już wstał?~ PUSTAK~Jeszcze,
4 I, II | uśmiechając się~No, no, no, już wiem, co się święci!~Domyślam
5 I, II | roztropna.~ FIRCYK~O, jeśli tak, już jestem szczęśliwy! już moje~
6 I, II | już jestem szczęśliwy! już moje~Uiszczone nadzieje,
7 I, II | moje~Uiszczone nadzieje, już się nic nie boję.~Stałość
8 I, V | Maż funduszu wiele?~ ARYST~Już lat kilka w szpitalu siedzi
9 I, V | ARYST~do Pustaka~Ty chciałeś już odchodzić? Naści,~Patrzaj,
10 I, VI | Dobrze mi tak!~ PUSTAK~Otóż już gniewać się zaczyna.~Nadchodzi
11 I, VI | Arysta~Otóż jest nowa scena - już go zawiść trapi.~ ARYST~
12 I, VI | pluje, i sapié!~ PUSTAK~A, już też! Gdzie pan, gdzie ja!~
13 II, I | szeląga nie braknie.~Ale już mię drugi raz nie ułowisz
14 II, I | maryjaża.~ARYST~Nareszcie mnie już twoja pustota uraża.~FIRCYK~
15 II, I | ARYST~ściskając go~Ale już proszę bez zawodu.~FIRCYK~
16 II, IV | SCENA V~Fircyk, Podstolina~już na głowie ubrana i w sukni
17 II, VI | Więc po moim sekrecie! Już ta tajemnica~Wiadoma mu.
18 II, XII| Kochany pan! Kiedy da, to już da sowito!~Choć późno zaczął,
19 II, XII| Pfe, dać komu policzek! Już ten zwyczaj stary~Ledwie
20 III, I | PUSTAK~Cóż to znaczy, albo już od nas odjeżdżacie?~Przecie
21 III, I | cierpieć niepodobna dłużéj!~Już mi się też nareszcie i przykrzyć
22 III, I | bekasy.~ŚWISTAK~Cztery, jak już nie można mieć lepszych,
23 III, I | dyszkanty.~PUSTAK~Cztery, jak już nie można mieć tłustszych,
24 III, II | zobaczysz Żydem, patrz i już masz muca,~Niechże się jeszcze
25 III, III| kobiety!~Lecz kiedy gust już taki, kiedy tej morowéj~
26 III, IV | skażonej młodzieży,~Kiedy już chce, niechże się żeni,
27 III, VI | mnie wszystko jedno.~Konie już są gotowe.~PODSTOLINA~Co
28 III, VI | Skoro pani wie o tym, to już po sekrecie.~PODSTOLINA~
29 III, VII| zapalał, sam od ognia wolny.~Już tedy inną kocha. Czcigodna
30 III, IX | lecz mam łeb cielęcy -~Już się nigdy w intrygi żadne
31 III, X | oblubieniec?~PODSTOLINA~Już też ta moja siostra prawdziwa
32 III, XI | stadła!~Ale mi do żywego już moja dojadła.~PODSTOLINA~
33 III, XII| ich poswatała, a tu się już bierą.~FIRCYK~tonem zuchwałym~
|