Akt, Scena
1 I, I | osobliwszy gatunek człowieka!~Cóż ty winien?~ PUSTAK~Wzrok go
2 I, I | Kto? On wzdycha? Nie znasz ty tego specyjała...~Gdyby
3 I, II | konie?~ PODSTOLINA~O mój ty ostrej cnoty surowy Katonie!~
4 I, V | obce sposoby?~ FIRCYK~Mójże ty filozofie, mój ostry cyniku!~
5 I, V | nie taksuję.~ FIRCYK~A, ty Żydzie, Żydzie!~ ARYST~Ale
6 I, V | drobiazg!...~ ARYST~do Pustaka~Ty chciałeś już odchodzić?
7 I, VI | mojego godzina.~ ARYST~Co ty robisz?~ PUSTAK~bojaźliwie~
8 I, VI | razy kapot!~Do Pustaka~Cóż ty na to mówisz?~ PUSTAK~Milczę.~
9 II, I | swą część, swe władanie.~Ty sam, jeśliś krwie zacnej
10 II, I | żenię?~ARYST~z podziwieniem~Ty się żenisz?~FIRCYK~Nie wierzysz
11 II, IV | każdej szczęścia dobie,~Gdy ty myślisz o innym, ja myślę
12 II, VI | starościcu, kocham cię, ale ty~Gdybyś nie był wzajemnym!...
13 II, X | to~Uczciwie postępują?! Ty, niecna kobieto!~Ty wiarołomna!
14 II, X | postępują?! Ty, niecna kobieto!~Ty wiarołomna! I ty, zdradny
15 II, X | kobieto!~Ty wiarołomna! I ty, zdradny przyjacielu,~Na
16 II, X | Cóż tam daléj?~Gdybyś nie ty, mój mężu, jużeśmy drzymali.~
17 II, X | Mościa pani!~FIRCYK~Za cóż ty powstajesz na żonę?~Pfe,
18 II, X | ostatniej zapalczywości~A wiesz ty, mospanie Fircyku,~Że ja
19 II, XI | pierwszy ku patynie...~ARYST~A ty za tę zuchwałość twoją,
20 III, II | Aryst, Pustak~ARYST~Jużeś to ty powrócił?~PUSTAK~Powrócił,
21 III, II | obruszeniem się~Komuż to ty przymawiasz?~PUSTAK~tchórząc~
22 III, VIII| Miałażbyś jej potrzebę, ty, co razisz one?~Tryumfuj,
23 III, VIII| Kto zmiennik, jeśli nie ty? W jakim do nas celu~Przyjechałeś?
24 III, IX | o hrabinie.~FIRCYK~Jako! Ty się ważyłeś użyć tego kształtu~
25 III, IX | Cyt, Świstaku!~ FIRCYK~Co ty mówisz?~ PODSTOLINA~Nic
26 III, X | klękając~Co słyszę! Podstolino! Ty byś mnie kochała?...~
27 III, XI | ARYST~Ale co tobie w głowie? Ty, taki hulaka,~Trzpiot, libertyn,
28 III, XIII| świstaka...~FIRCYK~A jak ty nudniejszego mędrca i dziwaka.~
|