Akt, Scena
1 Ded | STANISŁAWA AUGUSTA~Pióro moje przez Ciebie, Królu, zachęcone.~
2 I, I | mu w karty.~Wygrali-li - moje szczęście, niechże, broń
3 I, I | kilku miesięcy -~Ileż przez moje ręce nie poszło tysięcy!...~
4 I, I | pozaléca.~ PUSTAK~Nadtoście, moje państwo, w sobie zaufani.~
5 I, II | Ile w tym mieć kto może moje przyzwolenie.~Któż cię prosił
6 I, II | to to zapewne, żem cię, moje złotko,~Choć słusznie, lecz
7 I, II | już jestem szczęśliwy! już moje~Uiszczone nadzieje, już
8 I, V | widziałeś i dobrze znasz moje taranty?~Konie dzielne,
9 I, V | bądź mi miłościwa!~Va, na moje taranty twoje jasnopłowe.~
10 I, V | wziąłem.~Przeziéra karty~Moje dobrodziéjki!~Trzy damule,
11 I, VI | diabła! I podchlebstwo, i moje kartowe~Płaci stołkiem.
12 II, III | I właśnie w tym zakładam moje punkt honoru,~A to wszystko
13 II, IV | bardzo na twe~Ofiary czucia moje możesz znaleźć łatwe~I jeśli
14 II, IV | gdyby niechętna.~Żarty są moje groty, żarty me oręże,~Z
15 II, IV | skały kute!~Kiedy patrząc na moję rzewność i rozpacze~Wzruszysz
16 II, VI | przeto mniej poznane, czucia moje po mnie!~Samo nieme milczenie,
17 II, VII | mi, waćpani, jeżeli mam moje.~KLARYSA~Może kochasz?~PODSTOLINA~
18 II, VII | Niekochania... czucia mnie moje znać zdradzały...~Ale na
19 II, VII | konfidenta?~Wiadome ci są dawno moje sentymenta,~Że z mymi przyjaciółmi
20 II, IX | mnie srogi karze.~Pierwsze moje kochanie w małżeństwa zamiarze,~
21 II, IX | Byłażby sroga, widząc łzy moje i modły?...~Ale kto to ten
22 II, XII | klasie.~Zawsze jednak, na moje zdanie, nie ten, który~Schwyci,
23 III, I | Wszystko dziś na nieszczęście moje sprzysięga się.~Możnaż być
24 III, VII | pogardzoną. Ten zdrajca swywolny~Moje serce zapalał, sam od ognia
25 III, VIII| wszystko, Podstolino... Mam na moje szkody~Z ust wiarygodnych
26 III, VIII| jak każe Testament,~Muszę moje miłości kończyć przez sakrament.~
27 III, XII | Taką rzeczą za nic kroki moje.~ARYST~Jakie kroki?~KLARYSA~
28 III, XIII| wiadomo to czynię,~Że lubo moje serce daję Podstolinie,~
|