Akt, Scena

 1    I, I  |          plie”?~Otóż ja z pana, a pan z tych dochodów żyje.~Znaczemy
 2    I, I  |        sprawiać z kasy.~Bodaj mój pan! Niech za to żyje jak najdłużéj!~
 3    I, I  |         PUSTAK~Prawda, osobliwego pan Fircyk humoru!~Lecz co ma
 4    I, I  |           też być muszą sprężyny.~Pan mój był u niej w jej wsi;
 5    I, I  |          chimera~Jechać do brata, pan mój za nią się wybiera.~
 6    I, II |             PODSTOLINA~do Pustaka~Pan twój czy już wstał?~ PUSTAK~
 7    I, II |          Albo koń niesprawny?~Ani pan jego nudny, jeśli nie zabawny?~
 8    I, III|  Podstolina, Fircyk, Lokaj~~LOKAJ~Pan Aryst pani prosi.~ PODSTOLINA~
 9    I, V  |         dukat, ja chudy pachołek.~Pan zawsze pan, na stołku, czy
10    I, V  |        chudy pachołek.~Pan zawsze pan, na stołku, czy siedzi na
11    I, VI |        czasie?~ PUSTAK~W południe pan je obiad. Nie, nie, ubiera
12    I, VI |          nie miał.~ PUSTAK~Czegóż pan chce?~ ARYST~Czego chcę?
13    I, VI |          PUSTAK~A, już też! Gdzie pan, gdzie ja!~ ARYST~Podaj
14    I, VI |       uprzątnąć graty i rupiecie.~Pan karty podarł, trudno zostawić
15    I, VI |           tchórząc~Człek pilny, a pan zawsze i gdyra, i kwoczy...~
16    I, VI |        Czekaj!~ PUSTAK~Za cóż mię pan fuka?~Nie było grać w pikietę.~
17   II, I  |           losów gnie kolana,~Lecz pan swojego serca, skłonności,
18   II, I  |       Któż go to skoncypował, czy pan, czy Seneka?~ARYST~z gniewem~
19   II, I  |       ślicznej bogini,~Dla której pan ofiarę swego serca czyni?~
20   II, XII|          sam~Niezłe i to.~Kochany pan! Kiedy da, to już da sowito!~
21  III, I  |           osłabła.~Ale oto i twój pan idzie.~Odchodzi.~ PUSTAK~
22  III, VI |           ją~Mniemałem, że tu mój pan. Nie ma go? Odchodzę.~Daruj,
23  III, VI | powiedzieć?~PODSTOLINA~Wszak twój pan się żeni?~ŚWISTAK~Mamże