Akt, Scena

 1  Ded     |   spoczynku widzimy.~I teraz, gdy się zdaje bawić w miłych
 2    I, I  |      pawia.~Olśniesz, bracie, gdy spojrzysz na jego błyskotki...~
 3    I, I  | złośliwszy nad smoki i żmije:~Gdy gada, gdyra, a gdy macha,
 4    I, I  |     żmije:~Gdy gada, gdyra, a gdy macha, zaraz bije.~Niech
 5    I, I  |  łamie, wzdycha,~Woła ludzi - gdy przyjdą, za drzwi powypycha...~
 6    I, I  |   przegraną wystawia i żarty.~Gdy grać siądzie, ja muszę zazierać
 7    I, II |     zawsze dowiedzieć czegoś, gdy kto gada.~Lecz żeby być
 8    I, V  |  Fircyk, oddam ci. Del resto,~Gdy nie chcesz tego, jeszcze
 9    I, V  |     mnie~Żyć wesoło, a potem, gdy można, rozumnie.~Ujrzysz,
10   II, I  |   byłbym może pierwszym,~Lecz gdy się zastanawiam, wiem, że
11   II, I  |      mogło znaleźć stanie.~Co gdy tak jest, formuję sobie
12   II, II |      tym dosyć,~Nie wypchnąć, gdy kto przyjdzie, ale na co
13   II, III|    panów! Na hulanki radzi,~A gdy worka pociągnąć, jak w dym
14   II, IV |   zróbmy to za dwa dni!~Wszak gdy komu tak miłość, jak mnie,
15   II, IV |      odtąd hołdowniczym,~Lecz gdy stracę wesołość, zostanę
16   II, IV |       Wesoły urażałem, teraz, gdy szalony~W wysokie zachwycenia
17   II, IV |       każdej szczęścia dobie,~Gdy ty myślisz o innym, ja myślę
18   II, VI | zdradne,~Czuła cię zastanowi, gdy nie mogły ładne.~Często
19   II, VII|      podsłuchaną~Pięknież to, gdy kto podsłuchiwa?~KLARYSA~
20   II, IX |      jeśli równe stany nasze,~Gdy chybią pistolety, pójdziem
21   II, XII|     był panem.~Lepiej zrobię, gdy trocha przejdę się w opłotki~
22  III, I  |        Potem choć pod kanapą, gdy nie na kanapie,~Równie smaczniej
23  III, VI | śpieszy!~ŚWISTAK~Jakże go ta, gdy powiem wiadomość ucieszy!~