Akt, Scena

 1    I, I  |      wart tego. Natura dobra w nim i szczera.~Zacina, prawda,
 2    I, I  |       Kłótliwa, niespokojna, w nim słodziuchna, grzeczna,~Miła,
 3    I, I  |       tak powiem, która~Tyle w nim jest, co w drugich szczęśliwa
 4    I, I  |       nęci.~I teraz ze sześć w nim się kocha bez pamięci,~Ale
 5    I, II |        Król Anglów siedział na nim, popisując szyki~Mające
 6    I, II |    cnoty surowy Katonie!~Być z nim samej...~ FIRCYK~Nie będę
 7    I, II |    słodyczy,~Pierwej grzeczna, nim prosi, nim kto sobie życzy.~
 8    I, II |   Pierwej grzeczna, nim prosi, nim kto sobie życzy.~Tam więzy
 9    I, VI |   stołkiem. Trzeba mu było dać nim w głowę.~ ARYST~drąc karty~
10   II, I  |    Powiedział Marcyjalisz i za nim [ja] idę.~Każdy człowiek,
11   II, II |     końcem interes, żeby się z nim upić.~Bodaj miasta stołeczne!
12   II, IV |     kochankę,~Chcąc przez to w nim uniżyć uprzedzenie mylne~
13   II, VII|    Jest to młodzian... znać po nim dobre obyczaje,~Postać w
14   II, VII|       dobre obyczaje,~Postać w nim miła, oko żywe, zwrotność
15  III, I  |     Słowem, zakochanego znać w nim waryjata.~PUSTAK~Co za przyczyna
16  III, I  | zaklapał,~Całe miasto obiegał, nim Włochów połapał.~Z każdym
17  III, I  |    Piętnowanego dla się mieć w nim niewolnika,~Żeby za nią
18  III, I  |     odwód! Do koni!~Może też w nim i miłość nareszcie osłabła.~
19  III, X  |       Wspomniałem ciebie przed nim, ukrywszy nazwisko.~PODSTOLINA~
20  III, X  | Klarysą zataiłam imię,~Znać za nim trzyma stronę i wydałaby