Akt, Scena

 1  Ded      |       cnotą, tam i pomoc nieba -~Masz je, Królu, troskliwych myśli
 2    I, I   |           Cóż tu robisz? Jak się masz? Czyś zdrów, czy wesoły,~
 3    I, V   |    ściskając go mocno~A, jak się masz, poczciwy wieśniaku!~ ARYST~
 4    I, V   |       ARYST~Ale, mój starościcu, masz długów bez miary...~ FIRCYK~
 5    I, V   |          ośm - dziewięćdziesiąt. Masz tedy kapota.~ ARYST~z zapalczywością~
 6    I, V   |         Zbierają~ FIRCYK~Cóż tam masz?~ ARYST~Dawida~ FIRCYK~Ten
 7    I, VI  |       Cały w pudrze. Cóż to? Nie masz oczu?~ PUSTAK~Gdzież się
 8   II, I   |          I~Aryst i Fircyk~~ARYST~Masz dziewięćset dukatów, szeląga
 9   II, I   |      garść dukatów~Nie z chciwym masz interes, znaj duszę szlachetną.~
10   II, III |         obejść bez drugiego.~Na, masz tu przewodnika.~Daje mu
11   II, III |       koncertów chcę głosów. Na, masz sto dukatów.~Zabierz wszystkich,
12   II, IV  |       nudne zaczynam wielbienie.~Masz mnie, pani, dla siebie odtąd
13   II, VII |        podsłuchała.~KLARYSA~Czyż masz dla mnie sekreta?~PODSTOLINA~
14   II, XI  |         policzek z obojej strony~Masz! Nie za „panie bracie” z
15  III, II  |     zobaczysz Żydem, patrz i już masz muca,~Niechże się jeszcze
16  III, VI  | pieniędzmi~Muszę go przedarować. Masz ten upominek,~Mój Świstasiu,
17  III, VIII|         Przepraszam, Podstolino! Masz we mnie natręta;~Może pani
18  III, VIII|        niego~Ani tego! Tak mocno masz zaciętą duszę.~Adieu, pani!~
19  III, XI  |           FIRCYK~Skończyła się i masz we mnie szwagra.~Dzisiaj