Akt, Scena

 1    I, I   |       panicz trochę na szulera,~Kocha młode kobietki, lubi winko
 2    I, I   | najdłużéj!~Człek go też z duszy kocha i poczciwie służy.~ ŚWISTAK~
 3    I, I   |    proszę o sekret: podobno się kocha.~ PUSTAK~Czy tak? Wieś jest
 4    I, I   |        teraz ze sześć w nim się kocha bez pamięci,~Ale się pozawodzą.
 5    I, IV  |         młoda, więc wniosek, że kocha -~Przynajmniej z oczu to
 6   II, IV  |        amant idzie szczery!~Kto kocha, ten się stara z swym nie
 7   II, IV  |        od zawstydzenia.~Kto tak kocha, zda mi się, delikatnie
 8   II, IV  |          zda mi się, delikatnie kocha.~PODSTOLINA~U mnie zaś taka
 9   II, VIII|       wdowa, i ze światem.~Dziś kocha - ani można mówić słowa
10   II, VIII|      natury!...~Ale kogo to ona kocha? Co za dziki~Człek w lesie,
11   II, IX  |    słodziusieńka.~FIRCYK~Bo się kocha, cóż to jest dziwnego?~KLARYSA~
12   II, IX  |    dowód widomy,~Że ów, którego kocha, jest ktoś nieznajomy.~FIRCYK~
13  III, IV  |     odwleka i ciągnie na daléj?~Kocha się, a do cudzych żon cholewy
14  III, VI  |         trochu,~Jeśli tylko nie kocha jednej pani młodéj~I w dostatki
15  III, VII |      ognia wolny.~Już tedy inną kocha. Czcigodna rywalko,~Żadną
16  III, VIII|     kochałem, pierwsza mnie nie kocha.~Trudnoż sobie w łeb strzelić.
17  III, X   |          znać serce twoje czule kocha.~Chciałam to widzieć, teraz