Akt, Scena

 1    I, II  |     gór na doliny?~Dochodziłem ich celu: hołd to Podstoliny.~
 2   II, I   |      mędrcach dawnych.~Wielbię ich rozum, wielbię uczczone
 3   II, I   |    uczczone imiona,~Ale czy za ich czasów grano w faraona?~
 4   II, II  | gościom naprzykrzy, mniema, że ich raczy!~I prosi, i całuje,
 5   II, III |         Zabierz wszystkich, co ich jest w Warszawie, kastratów.~
 6   II, IV  |       nam można teraz pójść za ich przykładem?~Ale, ale, á
 7  III, II  |        też i do piekła, szukaj ich, hultaju!~ PUSTAK~Mój mości
 8  III, II  |     pomylę.~ARYST~Zaraz idź mi ich szukaj!~PUSTAK~Ale co to
 9  III, II  | zawrocie...~ARYST~Wszelako idź ich szukaj!~PUSTAK~A jeśli są
10  III, II  |       nie mam kocich oczu, kto ich tam wyśledzi?~ARYST~Wołaj!~
11  III, II  |     ludźmi się kryją,~Ale wara ich zdybać, bo zekaty biją.~
12  III, III | ostrożnie!~Wchodzę tu, zastaję ich w umizgów zapale,~Okazuję
13  III, IV  |    sobie nie inaczej wystawiam ich w kupie.~Tylko jak źle dobrane
14  III, VIII|        wdzięki twoje,~Unikając ich jarzma, bawić się tu boję.~
15  III, VIII|      Jedna tylko ucieczka mocy ich wystarczy,~Pozwolisz, że
16  III, IX  |      Ja nie mam czasu myśleć o ich intercyzie.~Odchodzi.~
17  III, XII |      prosił mię dopiero,~Żebym ich poswatała, a tu się już