Akt, Scena

 1    I, I   |          Naziera ją, włóczy się za nią jak pokusa,~Huczy, mruczy,
 2    I, I   |      zasadziła klina.~Jest teraz z nią w ogrodzie.~ PUSTAK~Mego
 3    I, I   |           zaufani.~Nie tak łatwo z nią pójdzie, ma statek ta pani.~
 4    I, I   |        Jechać do brata, pan mój za nią się wybiera.~Chłopiec piękny,
 5    I, II  |        Pani z domu wyjeżdża, ja za nią w też tropy.~Drugi wierny
 6    I, IV  |             Jak z dzieckiem, tak z nią mało ten wskóra, kto fuka.~
 7    I, V   |            a mnie nieużyta,~Żem na nią przegrał razy dwadzieścia
 8   II, IV  |          niej nie żartuje,~Owszem, nią zaprzątnione, nią całe przejęte,~
 9   II, IV  |          Owszem, nią zaprzątnione, nią całe przejęte,~Czci ją tylko
10   II, VIII|            jemu podobny~Chciałby z nią wiek przepędzać nudny i
11   II, X   |        Klarysa odchodzi, Fircyk za nią.~
12  III, I   |            nim niewolnika,~Żeby za nią omglewał, przepadał, umierał~
13  III, V   |           Przez zbytek rozrzew[nie]nia i zapału siły -~Wyszła z
14  III, VI  |        sama.~Jeżeli pani jaką ma z nią facyjendę,~Czekam rozkazów,
15  III, XI  |       zaczyna z siostrą.~Niechże z nią, arwan katu, ni bronię,
16  III, XIII| Podstolinie,~Nie wkładam jednak na nią obowiązku, aby~Dla mnie