Akt, Scena

 1  Ded      |      sławie;~Będziesz ją miał, choć oddasz chwilę i zabawie.~
 2  Ded      |   przeto się samo zadłużyłem~I choć Ci teraźniejszą ofiaruję
 3    I, I   |    szczera, obyczajność czysta~Choć dziwaka, każą czcić i kochać
 4    I, I   |       sroga,~Lubi ona i ludzi, choć wzdycha do Boga.~Będzie
 5    I, II  | zapewne, żem cię, moje złotko,~Choć słusznie, lecz za śmiało
 6    I, II  |  wesoła,~Dowcip szuka dowcipu, choć serce z daleka.~Inna broń
 7    I, IV  | drwijmy, bądźmy weseli i hozi!~Choć mnie zrazu ofuknie, zmarszczy
 8   II, I   |     nie ganię,~Grać dla zysku? Choć złe jest, lepsze próżnowanie.~
 9   II, XII |    Kiedy da, to już da sowito!~Choć późno zaczął, ale naddał
10  III, I   |        z wina i gorzały,~Potem choć pod kanapą, gdy nie na kanapie,~
11  III, I   |    Zgoła człek kontent wstaje, choć niewesół uśnie.~ŚWISTAK~
12  III, I   |    Mały dyszcz, mysz się rodzi choć stękały góry.~PUSTAK~Tyle
13  III, VIII|    serca upewnienie~Nagrodź mi choć przez jedno z litości spojrzenie.~
14  III, VIII|  miłości,~Stawiłyby mi srogie, choć nieme obrazy~Mojego odrzucenia
15  III, XI  |         mospanie, przynajmniej choć za trzy niedziele,~Wszak
16  III, XI  |   szluby dla pozoru -~Uczą, że choć sumnienie spraw ludzkich