Akt, Scena

 1    I, I  |     Jest to człek znakomity, bo, jak sam powiada,~Ma tytuł
 2    I, I  |    jego, cudnie piękna pani:~Bo to stanik jak łątka, nóżka
 3    I, II |   żarciki obfity,~Lubią cię, bo to zawsze zabawi kobiéty.~
 4    I, V  |       Ratuj mię, podaj rękę, bo ostatnim gonię;~Nie mam
 5    I, V  | skrobiąc się w głowę~Ależ... bo... to... dobryś waść w kartowe
 6    I, VI |     PUSTAK~Milczę.~ ARYST~Ja bo chcę, żebyś gadał.~ PUSTAK~
 7   II, III|       Lecz wara wygadać się, bo wziąłbyś po boku;~Tę ucztę
 8   II, IX |   dziś słodziusieńka.~FIRCYK~Bo się kocha, cóż to jest dziwnego?~
 9   II, IX |     nie wiesz?~FIRCYK~To też bo to, że wiém.~KLARYSA~W kimże
10   II, IX |  swoich domysłach tak letki,~Bo ja mam z ust jej własnych
11  III, II |      diaboł siedzi.~ARYST~Ja bo tak chcę i każę...~PUSTAK~
12  III, II |  kryją,~Ale wara ich zdybać, bo zekaty biją.~ARYST~Ale...~
13  III, IX | widzieć się hrabiną!~ŚWISTAK~Bo też i jest co kochać, albo
14  III, IX |  wcześnie myślić o patronie,~Bo jak mu żenienia się raptus
15  III, XI |     radzę,~Ale od żony wara, bo przez kij przesadzę!~FIRCYK~
16  III, XII|       FIRCYK~tonem zuchwałym~Bo starościc żartował. A jemu