Akt, Scena

 1    I, I   | zobaczy: takie tam zaćmienie!~Prawda, dość jestem strojny. To
 2    I, I   |      w nim i szczera.~Zacina, prawda, panicz trochę na szulera,~
 3    I, I   |      trudny do wzoru.~ PUSTAK~Prawda, osobliwego pan Fircyk humoru!~
 4    I, VI  |      PUSTAK~Przepraszam pana, prawda, moja teraz wina.~Ale jest
 5   II, III |   Głupiś, na teatrum.~ŚWISTAK~Prawda, jest to rozrywek nieprzebrane
 6   II, IV  |     przerywając bardzo prędko~Prawda, sam to czytałem w Starym
 7   II, IV  |   przybrany baranie.~Znam, co prawda rzetelna, znam, co jest
 8   II, IX  |   zaniechaj te żarty niemiłe!~Prawda, słyszałem od niej o tym
 9   II, X   |        Cóż na to mościa pani? Prawda w oczy kole!~KLARYSA~Mój
10  III, VIII|       ładnej~Hrabiny? Piękna, prawda, nie ma wady żadnej.~Lecz
11  III, X   |      powiadał to samo.~FIRCYK~Prawda, mógł mówić Aryst. Nie ma
12  III, X   |       sekreta?~FIRCYK~Więc to prawda! Co słyszę? - Słyszę to
13  III, XI  |      bracie, jej cnoty! Jest, prawda, za żywa,~Lecz ciebie kochająca,