Akt, Scena

 1  Ded      |        korzystaj z tych chwil! Bardzo trudno o nie,~Rzadko naszego
 2  Ded      |       myśli Panu! Jego zdrowie~Bardzo długo dla polskiej potrzebne
 3    I, II  |        mnie~ PODSTOLINA~Wątpię bardzo.~ FIRCYK~I wiem, że kochasz
 4    I, V   |        co słychać?~ FIRCYK~Źle bardzo, pomorek.~ ARYST~uląklszy
 5   II, II  |       gdzie nie proszą, chybaś bardzo znany,~Strzeż się cisnąć
 6   II, III |    zostawię.~ ŚWISTAK~Ale czas bardzo krótki...~FIRCYK~Ale worek
 7   II, III |  Warszawie, kastratów.~ŚWISTAK~Bardzo dobrze, wypełnię wszystko
 8   II, IV  | momencie...~FIRCYK~przerywając bardzo prędko~Prawda, sam to czytałem
 9   II, IV  |   takeś niebezpieczny. Nie tak bardzo na twe~Ofiary czucia moje
10   II, IX  |  Klarysa, Fircyk~~KLARYSA~mówi bardzo prędko~Pódź no tu, starościcu,
11   II, IX  | własnych, będzie temu chwilka,~Bardzo ciekawych rzeczy wyczerpnęłam
12  III, X   |         Kto tak lekko poczyna, bardzo się oń boję,~Aby sam nie
13  III, XIII|       officia.~ FIRCYK~Owszem, bardzo się przyda, właśnie tu jest