Akt, Scena

 1    I, I |         A pętle, a guzy?~ PUSTAK~Tyle drugie.~ ŚWISTAK~Nic więcej,
 2    I, I |     słowem, że tak powiem, która~Tyle w nim jest, co w drugich
 3    I, II|    chluby!~Atencyje i grzeczność tyle tylko cenię,~Ile w tym mieć
 4    I, II| szczęśliwa? Jakich wdzięków siła~Tyle sercem waćpana władnąć potrafiła?~
 5    I, VI|        patrz, wytrzeszcz ślepie!~Tyle plam, tyle brudu...~ PUSTAK~
 6    I, VI|    wytrzeszcz ślepie!~Tyle plam, tyle brudu...~ PUSTAK~Przecież
 7   II, I |       sam, marnotrawcę!~Przegrać tyle pieniędzy na dwie tylko
 8   II, I |          Że podła gry namiętność tyle tobą władnie?~Dobra gra
 9   II, IV|    prawdziwie swoje więzy czuje,~Tyle zna miłość ważną, że z niej
10  III, I |          zrobił kto co?~ ŚWISTAK~Tyle mi tylko mówił, że pojedzie
11  III, I |        choć stękały góry.~PUSTAK~Tyle podjąłeś pracy!...~ŚWISTAK~
12  III, II|          manowców, dróg, jaskini tyle...~Choćbym wreszcie i poszedł,