Akt, Scena

 1  Ded      |     bawić w miłych gronie,~Kto wie, jeśli nie myśli, że ma
 2   II, VI  | zmyślona rozpacz jego wstydzi!~Wie o tym, że go kocham, wie
 3   II, VI  |       Wie o tym, że go kocham, wie i z tego szydzi.~Na cóż
 4   II, VII |   waćpani niezbyta!~Na stronie~Wie zapewne o wszystkim, a jak
 5   II, X   |      niech mąż o twoim nic nie wie bezwstydzie!~FIRCYK~Ale
 6  III, II  |   Dokąd poszła?~PUSTAK~Bógżeją wie!~Pytałem ogrodnika, lecz
 7  III, II  | Pytałem ogrodnika, lecz on nie wie więcej,~Tylko że z starościcem,
 8  III, V   |       kochanka! W błąd wpadam!~Wie on to, że go kocham, wzajemnie
 9  III, VI  |        cię!~ŚWISTAK~Skoro pani wie o tym, to już po sekrecie.~
10  III, XIII|      mierze.~PODSTOLINA~Ledwie wie, że kochany, zaraz ton swój