Akt, Scena

1    I, II|        PODSTOLINA~Winszuję tego szczęścia. Jak widzę, w stolicy~Inszy
2    I, II|         jest gotów.~ PODSTOLINA~Szczęścia dla siebie z cudzych nie
3    I, V |      bracie, dama u mnie zawsze szczęścia znamię!~Rozdaje karty~~ARYST~
4   II, I |     ślepy zrodził szczęście, od szczęścia dopiero~Równi ludzie naturą
5   II, I |      sprawcą oraz jest własnego szczęścia.~FIRCYK~Śliczny morał i
6   II, IV| Niestety.~Kiedyż, kiedyż mojego szczęścia dojdę mety?~Kiedy głos mój
7   II, IV|  idziesz?~FIRCYK~Stały w każdej szczęścia dobie,~Gdy ty myślisz o
8  III, X |    Daruj, że się mniemając mego szczęścia blisko,~Wspomniałem ciebie