Akt, Scena

1    I, I |     ŚWISTAK~Nic więcej, tylko cztery tuzy~Tryszakowe za ręką.~
2    I, V |   przegrał razy dwadzieścia i cztery...~ ARYST~To być nie może,
3    I, V | stangret, jak furmanką robię.~Cztery konie na stolik! Dalej,
4    I, V |     Trzy damule, trzy króle i cztery asiki.~Przedziwna się zrobiła.
5    I, V |     Zadaje~Jedna, dwie, trzy, cztery,~Pięć, sześć.~ ARYST~mówi
6  III, I |      kapłony, bekasy.~ŚWISTAK~Cztery, jak już nie można mieć
7  III, I |   lepszych, dyszkanty.~PUSTAK~Cztery, jak już nie można mieć
8  III, IX|    Pański Hektor na wszystkie cztery skacze nogi,~Utrzymać go