Akt, Scena

1    I, II |   tobie, kłaniały się kłosy?~Komu kwiaty balsamem lubej tchnęły
2    I, II | balsamem lubej tchnęły woni?~Komu zefir chłód czynił, komu
3    I, II |     Komu zefir chłód czynił, komu wiał fawoni?~Dla kogo wierne
4   II, IV |     to za dwa dni!~Wszak gdy komu tak miłość, jak mnie, się
5   II, VII|    czynię szczerze,~Szkodzić komu nie jest to w moim charakterze.~
6   II, XII|    miano grubijana.~Pfe, dać komu policzek! Już ten zwyczaj
7  III, X  |     wiem, że nie mnie.~Wiem, komu raczą sprzyjać te śliczne