Akt, Scena

1    I, I   |       Rozumiesz, że szczęśliwa? Równie cierpi z nami.~Są czasy,
2   II, I   |       wstęp do jego banku,~Lecz równie tak niepewny zysku, jak
3  III, I   |     kanapą, gdy nie na kanapie,~Równie smaczniej jak trzeźwy śpię
4  III, VIII| Cnotliwskiej hrabinie.~Znam ją, równie pięknością, jak cnotami
5  III, XIV |      tym, tak i w owym śmieszna równie wada.~Nieźle się w każdym