Akt, Scena
1 Ded | myśli mieć nie trzeba.~ Ale skąd te podchlebne przyszły
2 I, I | Ściskają się~~ŚWISTAK~Zdrów, ale co goły, to goły.~ PUSTAK~
3 I, I | ŚWISTAK~Z moim panem nowym.~Ale niech cię uściskam, mój
4 I, I | Niech cię jeszcze obejrzę! - Ale jakże gusto!~~ŚWISTAK~Tak,
5 I, I | ŚWISTAK~Tak, gusto, gusto, ale za to w worku pusto.~Gdyby
6 I, I | szczęśliwie właśnie!~ ŚWISTAK~Ale za to - szeląga! Zapal,
7 I, I | kiedyś i ja tym furmanem.~Ale skracając dyskurs, któż
8 I, I | starościca jeszcze od pradziada.~Ale, przecie musiałeś słyszeć
9 I, I | ŚWISTAK~Jak się zdarzy.~Ale mu nigdy smutnej nie ukażę
10 I, I | siebie, jak niebo od ziemi.~Ale niechaj dokończę. Fraszka
11 I, I | ma każdy człowiek swoje „ale”.~Zganiłem go, w czym był
12 I, I | dla nas lepsze szynki.~Ale mówiąc o naszym: powiedz
13 I, I | ŚWISTAK~Domyślam się trocha,~Ale proszę o sekret: podobno
14 I, I | nim się kocha bez pamięci,~Ale się pozawodzą. Wasza Podstolina~
15 I, I | ostra?~ ŚWISTAK~Ta sama, ale nie tak, jak powiadasz,
16 I, II | trzpioty, nie trzpioty, ale ci,~Którym święte płomienie
17 I, II | pierwszy pociąga impet, ale u mnie~Rzecz, zaczęta z
18 I, II | żywiole.~U nas są róże, ale jest i cierń, co kole.~
19 I, III | i paść wzgardą czyją...~Ale muszę iść. Kłaniam.~Odchodzi.~~
20 I, IV | mało ten wskóra, kto fuka.~Ale też źle pokorą, źle iść
21 I, V | Króle~Na kontrakty do Lwowa. Ale będę w Dubnie.~Zje kata,
22 I, V | starą, z babą dobrze słabą.~Ale cóż? Bab do diabła! Ładuj
23 I, V | w starym pniu usycha...~Ale co też ja darmo trudzę sobie
24 I, V | dukatów ze dwieście!~ ARYST~Ale, mój starościcu, masz długów
25 I, V | Przedać nie tylko konie, ale i lokaje.~Do Pustaka~Hej,
26 I, V | ty Żydzie, Żydzie!~ ARYST~Ale zaraz gotowe.~ FIRCYK~Konie
27 I, V | pomogły kaducznie.~ ARYST~Ale, mój przyjacielu, nie hucz
28 I, VI | dobrodzieju, stoję.~ ARYST~Ale, jak zawsze, głupie odpowiedzi
29 I, VI | prawda, moja teraz wina.~Ale jest jeszcze druga.~Podaje
30 I, VI | Dobrzeż mi w niej?~ PUSTAK~Ale jak do głowy przypadło!~
31 I, VI | teraz taka moda...~ ARYST~Ale ja tego nie chcę.~ PUSTAK~
32 I, VI | przykryty?~ PUSTAK~Pono.~ ARYST~Ale, do stu katów,~Powiadaj
33 II, I | dukatów, szeląga nie braknie.~Ale już mię drugi raz nie ułowisz
34 II, I | wielbię uczczone imiona,~Ale czy za ich czasów grano
35 II, I | mnie to wiedzieć, nie wam.~Ale że się ożenię, pewnie się
36 II, I | Przynajmniej tym się pomszczę - ale bez pokusy -~Za te, coś
37 II, I | o to.~ARYST~ściskając go~Ale już proszę bez zawodu.~FIRCYK~
38 II, II | wypchnąć, gdy kto przyjdzie, ale na co prosić?~A propos tego,
39 II, II | stołu, jednak nie wypchnęli.~Ale to będzie wina dworskich...~
40 II, III | Nic milszego jak hulać. Ale skąd osnowa~I wątek na te
41 II, III | rozrywek nieprzebrane źrzodło.~Ale niech wiem, z kim tu się
42 II, III | je i zostawię.~ ŚWISTAK~Ale czas bardzo krótki...~FIRCYK~
43 II, III | bardzo krótki...~FIRCYK~Ale worek długi.~Spraw się dobrze,
44 II, IV | ubrana i w sukni ustrojonej, ale żałobnej~FIRCYK~A, moja
45 II, IV | czternaście służył za Rachelę.~Ale to, Podstolino, stara czasów
46 II, IV | pójść za ich przykładem?~Ale, ale, á propos, pani mi
47 II, IV | za ich przykładem?~Ale, ale, á propos, pani mi mówiła,~
48 II, IV | stosować do waćpani chęci,~Ale radzę, żeby to mogło być
49 II, IV | naturą dwie złączyć osoby.~Ale proszę nie myślić, aby te
50 II, IV | duszy, nie umysł otwarty,~Ale nieprzyzwoite oznaczają
51 II, VI | starościcu, kocham cię, ale ty~Gdybyś nie był wzajemnym!...
52 II, VII | mnie moje znać zdradzały...~Ale na co mam mówić? Jestem
53 II, VII | mnię zakochaną.~KLARYSA~Ale nie wiem o niczym, mam w
54 II, VIII| najprędzej zrobi politykiem.~Ale żeby sekretem sekret był
55 II, VIII| Rozkosz - stan natury!...~Ale kogo to ona kocha? Co za
56 II, IX | kłamliwe - oczy często mylą.~Ale ja z ust jej własnych, będzie
57 II, IX | to jest dziwnego?~KLARYSA~Ale w kim,~Tego zapewne nie
58 II, IX | widząc łzy moje i modły?...~Ale kto to ten rywal? Niech
59 II, IX | rada~Uczynić dla waćpana, ale co to nada?~Przeszkody są
60 II, X | licha, kiedy o to idzie,~Ale niech mąż o twoim nic nie
61 II, X | wie bezwstydzie!~FIRCYK~Ale nie byłbyś dzieckiem i bajów
62 II, XI | świecie baranami!~PUSTAK~Ale ksiądz proboszcz! Wszakże
63 II, XII | sowito!~Choć późno zaczął, ale naddał to w przycisku.~Nigdy
64 II, XII | dzikimi uszedłby Tatary,~Ale nie u nas w Polszcze, w
65 III, I | fraszka łatwo się zagoi,~Ale ja co mam wnosić z smutnej
66 III, I | wzdychając~Smaczne to są łakocie, ale nie w tym czasie,~Wszystko
67 III, I | nierad szukam w wodzie,~Ale gojąc zgryzotne na sercu
68 III, I | opera, kiedy jem i piję.~Ale mówiąc o twoim panu: skąd
69 III, I | proch z śladów zbierał.~Ale u nas ton inszy. A nie? -
70 III, I | miłość nareszcie osłabła.~Ale oto i twój pan idzie.~Odchodzi.~
71 III, II | idź mi ich szukaj!~PUSTAK~Ale co to po tem,~Postrzegłszy
72 III, II | przed ludźmi się kryją,~Ale wara ich zdybać, bo zekaty
73 III, II | zdybać, bo zekaty biją.~ARYST~Ale...~PUSTAK~Ileż to ludzi
74 III, II | szatanom,~Marom, pokusom... ale, broń Boże, nie panom.~ARYST~
75 III, IV | niechże się żeni, jak należy,~Ale po co odwleka i ciągnie
76 III, IV | chybi Klarysa jego bałamuci,~Ale pójdzie mi w ryzę, wezmę
77 III, IV | zamyśla i sam o tym gada,~Ale u niego w głowie gdyby w
78 III, IV | dobrane małżeństwo i głupie.~Ale żeby podobne nie było i
79 III, V | Oszukiwał mię, zdrajca! Ale co ja gadam?~Posądzam nierozmyślnie
80 III, VI | wdzięki.~Na to się nie żalemy, ale długa proba~Nie w jego guście,
81 III, VIII| kosztować dzień jaki tęsknicy,~Ale się pomszczę wzgardy wzgardą
82 III, X | zmazać plamą!~PODSTOLINA~Ale mi brat mój Aryst powiadał
83 III, X | ukrywszy nazwisko.~PODSTOLINA~Ale skąd te pochlebne myśli?~
84 III, X | zakochane,~I to mi pochlebiało. Ale jak daremnie!~Zgadywałem,
85 III, X | stanie,~Może mi odjąć życie, ale nie kochanie!~Po członkach
86 III, X | ważąc, cudze życie bierze.~Ale żeby za fraszki, za lada
87 III, XI | katu, ni bronię, ni radzę,~Ale od żony wara, bo przez kij
88 III, XI | czas w worku siedzi.~ARYST~Ale co tobie w głowie? Ty, taki
89 III, XI | żony i tak piękne stadła!~Ale mi do żywego już moja dojadła.~
90 III, XIII| dukat i butelka.~PRAWNIK~Ale prócz przepisania, złoty
91 III, XIII| jurystę do bliższego grodu,~Ale całą starszyznę sprosił
92 III, XIII| to jeszcze więcej włożyć? Ale, ale,~Co mąż zrobi, imości
93 III, XIII| jeszcze więcej włożyć? Ale, ale,~Co mąż zrobi, imości nic
94 III, XIII| ARYST~No, no, podpiszę, ale będzie i ta nota,~Że świat
95 III, XIV | sferze.~Dobrze być filozofem, ale w gabinecie,~Bądź wietrznikiem,
|