Akt, Scena
1 Ded | skąd te podchlebne przyszły mi nadzieje,~Abym mądrość mógł
2 Ded | dobrą dał ofiarę.~ I to mi tylko może służyć za obronę,~
3 I, I | luby Pustaku!~ PUSTAK~Takeś mi strojny! Byłeś niedawno
4 I, I | opieki użycza,~Zdarzyła mi za pana młodego panicza.~
5 I, I | Ja mu służę lada jak, on mi też źle płaci.~A tobie jak
6 I, I | o reszty zapyta?~Nigdy mi jeszcze o to nie mówił i
7 I, I | cnota bohatyrska! Jeśli mi się zdarzy~Moich kiedy znajomych
8 I, I | mówiąc o naszym: powiedz mi, mój bracie,~Po co tu do
9 I, II | PODSTOLINA~Naprzykrzasz mi się waćpan.~ FIRCYK~tymże
10 I, II | w kochającym wina!~Raczy mi ją darować śliczna Podstolina,~
11 I, II | Bierze ją za rękę~Niech mi wolno ssać słodycz z tej
12 I, II | portrecie.~Proszę, spraw mi tę rozkosz! Kunszt [w] miłości
13 I, II | Gdzie uderzę, wszędzie mi płeć zawiesza szluby,~Wszędzie
14 I, II | PODSTOLINA~Cóż to znaczy? Proszę mi powiedzieć wyraźniéj,~Z
15 I, II | przyjaźni?~Nie miałam jej, zda mi się, w ściślejszym sposobie.~
16 I, IV | spodziewanie wdowuleńka żwawa!~Dała mi do myślenia. - Jak się tu
17 I, IV | drzewo kozy skaczą.~Chciałaby mi kochana imość grać na nosie...~
18 I, V | niech cię licho weźmie! Aż mi w karku trzasło.~ FIRCYK~
19 I, V | Przegrałem tysiąc dusiów, a co mi w szkatule~Brakło, musiałem
20 I, V | waść do stu katów, nie praw mi ambai!~Ja chcę baby bogatej,
21 I, V | Ja chcę baby bogatej, on mi ślepą rai!~Ciężkież to teraz
22 I, V | zawinąć nareście.~Pożycz mi, przyjacielu, dukatów ze
23 I, V | oczy kole.~ FIRCYK~Wierzaj mi, jakem Fircyk, oddam ci.
24 I, V | Kto goły, może zawsze, jak mi się też zdaje,~Przedać nie
25 I, V | jak przyjaciel, wcześnie mi żal ciebie.~ FIRCYK~tu stawia
26 I, V | Ej, fortuno, aby raz bądź mi miłościwa!~Va, na moje taranty
27 I, V | z zapalczywością~Wszyscy mi kaci w dom mój tego wnieśli
28 I, V | ósemki, dziewiątki...~Te mi asy i sekwens pomogły kaducznie.~
29 I, V | FIRCYK~Nie, to mało. Chce mi się waćpana furmanki~Albo
30 I, V | mam? Judyt - Judyt dodaje mi serca,~Zadrżyj, Holofernesie!~
31 I, VI | ARYST~drąc karty~Dobrze mi tak!~ PUSTAK~Otóż już gniewać
32 I, VI | dogodzę.~ ARYST~Cicho!~Jeszcze mi będzie burczał! Wej, wej,
33 I, VI | brata.~Kto mu ufa? Może mi jaką sztukę spłata.~ PUSTAK~
34 I, VI | gdzie ja!~ ARYST~Podaj mi zegarek!~I tłucze się, i
35 I, VI | nie mówię.~ ARYST~Pójdź mi z oczy!~Pustak chce odchodzić~
36 I, VI | w pikietę.~ ARYST~Ciszéj mi! Peruka!~ PUSTAK~Którąż
37 I, VI | przywdziewając ją~Podać mi zwierciadło!~Dobrzeż mi
38 I, VI | mi zwierciadło!~Dobrzeż mi w niej?~ PUSTAK~Ale jak
39 I, VI | ARYST~Nosze ją sam! Jaka mi do rady osoba!~Dać mi tamtą!~
40 I, VI | Jaka mi do rady osoba!~Dać mi tamtą!~ PUSTAK~podając~Jakże
41 I, VI | do stu katów,~Powiadaj mi wyraźnie! Co znaczy to „
42 I, VII | Bogu, przynajmniej dziś mi się upiekło.~Otóż to taki
43 II, I | dwie tylko płatki!~A toś mi dwa ładowne pszenicą wziął
44 II, I | wielkich zdań osobą.~Powiedz mi, co są ludzie, co ten świat
45 II, I | są miedziane czoła?~Jeśli mi się co trafi, jak wielom
46 II, I | bez pokusy -~Za te, coś mi waść nieraz wyplatał, psikusy.~
47 II, II | prosić?~A propos tego, póki mi się w głowie kręci,~Muszę
48 II, III | to tu,~Świstaku? Trzeba mi dziś twojego obrotu.~Chcę
49 II, IV | odmiana?~Co widzę! Takeś mi dziś gustownie ubrana:~Te
50 II, IV | fraszki, te trzęsidła!~Niech mi się godzi spytać: na kogo
51 II, IV | Ale, ale, á propos, pani mi mówiła,~Że ją nudzę, że
52 II, IV | zawstydzenia.~Kto tak kocha, zda mi się, delikatnie kocha.~PODSTOLINA~
53 II, VI | i z tego szydzi.~Na cóż mi się przydały utajone skromnie,~
54 II, VII | w niedobrymeś sosie.~Nic mi nie odpowiadasz? Bądź zdrowa,
55 II, VII | postrzegłam.~Na stronie~Twarz mi wstydem pała.~Głośno~Waćpaniś
56 II, VII | człek ma swoje,~Darujesz mi, waćpani, jeżeli mam moje.~
57 II, IX | trzej srodzy mordercę~Odjęły mi przytomność, udręczając
58 II, IX | nadchodzi Aryst~Ach, one mi powrócą mój pokój, me życie!~
59 II, X | kole!~KLARYSA~Mój mężu, żal mi ciebie, szanuję twe błędy~
60 II, X | do Klarysy~Przyrzekaszże, mi pani, że za twą pomocą...~
61 II, XI | przywitać.~ARYST~Ciszej, mi, pogański~Synu!~PUSTAK~Przecież
62 II, XII | wziąłem po pysku.~Musiała mi twarz spuchnąć przynajmniej
63 III, I | pasieki.~Sam nie wiem, skąd mi się wziął ten humor wesoły,~
64 III, I | Słodki skutek wina:~Często mi jaka piękna przyśni się
65 III, I | ŚWISTAK~Proszę, nie dodawaj mi tym więcej stąd bolu;~Biés
66 III, I | zrobił kto co?~ ŚWISTAK~Tyle mi tylko mówił, że pojedzie
67 III, I | cierpieć niepodobna dłużéj!~Już mi się też nareszcie i przykrzyć
68 III, II | pomylę.~ARYST~Zaraz idź mi ich szukaj!~PUSTAK~Ale co
69 III, IV | jego bałamuci,~Ale pójdzie mi w ryzę, wezmę imość króciéj.~
70 III, V | usta przemówiły.~Daruj mi, starościcu, miłość podejrzliwa~
71 III, VII | przyjaznych chęci,~Miło mi, że dla ciebie miłość mą
72 III, VIII| serca upewnienie~Nagrodź mi choć przez jedno z litości
73 III, VIII| były miłości,~Stawiłyby mi srogie, choć nieme obrazy~
74 III, VIII| obelgi milczenie~Zapowiada mi wieczne z tych miejsc oddalenie.~
75 III, VIII| oddalenie.~Jakże, żadnej mi na to nie dasz odpowiedzi?~
76 III, VIII| To Pawła, a to Gawła. Co mi tam do ładnej~Hrabiny? Piękna,
77 III, IX | to mówił? Jakie podajesz mi śrzodki?~Odpowiadaj, niecnoto,
78 III, IX | FIRCYK~Jakie intrygi? Mów mi jaśniej, poganinie!~ŚWISTAK~
79 III, IX | mnie zwiodły,~Imość dała mi za to, żebym...~PODSTOLINA~
80 III, IX | Nic to, nic.~FIRCYK~Precz mi stąd, łajdaku!~ŚWISTAK~Jakże,
81 III, X | zmazać plamą!~PODSTOLINA~Ale mi brat mój Aryst powiadał
82 III, X | znaczyły serce zakochane,~I to mi pochlebiało. Ale jak daremnie!~
83 III, X | Niech tu zaraz stanie,~Może mi odjąć życie, ale nie kochanie!~
84 III, X | będzie.~FIRCYK~On miłym mi będzie?~ PODSTOLINA~Starościcu,
85 III, XI | nie wrzeszcz! Powinszuj mi raczéj,~Żem z ludzi najszczęśliwszy.~
86 III, XI | i tak piękne stadła!~Ale mi do żywego już moja dojadła.~
87 III, XII | zawstydzony~No, no, no,~Daruj mi, niesłusznie cię posądziłem,
|