Akt, Scena
1 I, I | Jak na osła tłumoki, na mnie lecą pytki.~Klarysa, żona
2 I, I | broń Boże, nie -~Naklnie mnie, naszturcha się, zburczy
3 I, II | mogę kawalera.~Znam ludzi i mnie ludzie. Żyjąc w wielkim
4 I, II | różnicą, że tamtego nawy,~Mnie mój Hektor angielczyk unosił
5 I, II | cię prosił przyjeżdżać do mnie na wieś? Kto mu~Potuszył,
6 I, II | wyjechać,~Musiałam ja. Proszęż mnie chociaż tu zaniechać.~ FIRCYK~
7 I, II | chyba, że nad wiek widzą mnie statystę.~ PODSTOLINA~I
8 I, II | cudny urok krasy~Pozbawił mnie swobody, lube zatruł wczasy,~
9 I, II | pierwszy pociąga impet, ale u mnie~Rzecz, zaczęta z rozsądkiem,
10 I, II | Ten wreszcie okazanych dla mnie pochop wstrętów~Są skromne
11 I, II | podoba? Nikt stalszy nade mnie~ PODSTOLINA~Wątpię bardzo.~
12 I, II | FIRCYK~I wiem, że kochasz mnie wzajemnie.~Niechże cię...~
13 I, II | Po co ta obłuda?~Kochasz mnie! O ja umiem często robić
14 I, II | Czyż jedne tam się po mnie spłakały oczęta,~Czy jedna
15 I, II | gniewem pałające.~Tyś dla mnie jest Wenera. Jak piękności
16 I, II | matka~Dla Parysa, tyś dla mnie jest tak piękność rzadka.~
17 I, IV | bądźmy weseli i hozi!~Choć mnie zrazu ofuknie, zmarszczy
18 I, V | Tak mu była przyjazna, a mnie nieużyta,~Żem na nią przegrał
19 I, V | gry! Najpierwsza rzecz u mnie~Żyć wesoło, a potem, gdy
20 I, V | Stań za mną!~Do Fircyka~U mnie walet.~ FIRCYK~patrząc na
21 I, V | damie!~Drzyj, bracie, dama u mnie zawsze szczęścia znamię!~
22 I, V | dobrze grywać. Źle koło mnie. Biéda!~Ja co mam? Judyt -
23 I, VI | wej, tego mruka!~Ubieraj mnie! Nuż prędzej! Zwierciadło,
24 I, VI | szkody,~Straszniejszy dla mnie humor tego paliwody.~Wychodząc
25 I, VI | Co ten truteń tchnie na mnie i pluje, i sapié!~ PUSTAK~
26 II, I | Bierze garść złota~Możesz na mnie wetować. Czy licho czy cetno?2~
27 II, I | maryjaża.~ARYST~Nareszcie mnie już twoja pustota uraża.~
28 II, I | Będę-li w tym cechu,~Że się ze mnie śmiać zechcą, pierwszy dam
29 II, I | kto, jak, gdzie i kędy - mnie to wiedzieć, nie wam.~Ale
30 II, II | się nierad brata.~Otóż, że mnie w rejestrze proszonych nie
31 II, IV | gdy komu tak miłość, jak mnie, się nie darzy,~Inny bieg
32 II, IV | przestrogi~Miały się do mnie ściągać, mój mospanie drogi.~
33 II, IV | Respekt pierwszy jest u mnie wzgląd dla Podstoliny~I
34 II, IV | delikatnie kocha.~PODSTOLINA~U mnie zaś taka miłość lekka jest
35 II, IV | zaczynam wielbienie.~Masz mnie, pani, dla siebie odtąd
36 II, IV | Wzruszysz się, sroga, dla mnie litością?~PODSTOLINA~domyślając
37 II, IV | cię srogi na zawsze ode mnie oddala,~Szczęśliwego zapewne
38 II, VI | VI~PODSTOLINA~sama~Jakże mnie ta zmyślona rozpacz jego
39 II, VI | poznane, czucia moje po mnie!~Samo nieme milczenie, ta
40 II, VI | przedsięwzięciom dostał mnie zdobyczą.~Sroga dla serc,
41 II, VI | nie był wzajemnym!... Myśl mnie ta, niestety,~Zabija!~
42 II, VII | podsłuchała.~KLARYSA~Czyż masz dla mnie sekreta?~PODSTOLINA~Każdy
43 II, VII | stały~Niekochania... czucia mnie moje znać zdradzały...~Ale
44 II, VII | wiesz o wszystkim, znasz mnię zakochaną.~KLARYSA~Ale nie
45 II, VII | choćbym wiedziała, bać mnie się nie trzeba.~Sekret twój
46 II, IX | tonem pewnego~Jeśli nie we mnie bez mała,~Alboż waćpani
47 II, IX | nie być wdową.~Potem, jak mnie nie kochać? Taki ze mnie
48 II, IX | mnie nie kochać? Taki ze mnie cacka,~Talijka smukła, piękna
49 II, IX | się prawdzą.~FIRCYK~Los mnie srogi karze.~Pierwsze moje
50 II, XII | Muszę łgać, nie tak dla mnie, jak raczej dla pana,~Boby
51 II, XII | niebezpieczny.~Wreszcie nie mnie na cudze wady być bocianem!~
52 II, XII | panowie do tańca,~Toć i mnie ze Świstakiem nie mówić
53 III, I | Kilkoro tych bestyjek razem mnie ujadło.~ŚWISTAK~Dobrze ci
54 III, I | dmuchać.~PUSTAK~Mniejsza o mnie, ta fraszka łatwo się zagoi,~
55 III, I | śpię sobie i chrapię.~Ani mnie sny umartwią. Słodki skutek
56 III, I | przycisnę, ona pod brodę mnie muśnie...~Zgoła człek kontent
57 III, I | na haku.~ŚWISTAK~Posyłać mnie tak nagle, ledwom nie darł
58 III, I | tańce, i aryje -~To, to u mnie opera, kiedy jem i piję.~
59 III, I | kota świécą,~Panie, racz mnie zachować przed tą nawałnicą!~
60 III, II | to po tem,~Postrzegłszy mnie, mogą się ukryć za wywrotem.~
61 III, IV | Tego mniemania?~ARYST~Sam mnie zapraszał na gody.~PODSTOLINA~
62 III, VI | jechać, nie jechać, dla mnie wszystko jedno.~Konie już
63 III, VIII| szczerze kochałem, pierwsza mnie nie kocha.~Trudnoż sobie
64 III, VIII| kiedy się oddalę.~Będzie mnie to kosztować dzień jaki
65 III, VIII| Przepraszam, Podstolino! Masz we mnie natręta;~Może pani przerwałem
66 III, VIII| Dokąd?~FIRCYK~Tam, gdzie mnie smutek i rozpacz zagrzebie,~
67 III, VIII| szkarady,~Oczyszczać się i na mnie własne zwalać zdrady?~Kto
68 III, VIII| człowieku nieprawy,~Gdyś się do mnie umizgał, chciałeś mej niesławy!~
69 III, VIII| Ach, samo pomyślenie o tym mnie zabija!~FIRCYK~potuszony
70 III, IX | fatalne pieniądze z rozumu mnie zwiodły,~Imość dała mi za
71 III, X | Jeden truteń tak czarną miał mnie zmazać plamą!~PODSTOLINA~
72 III, X | kochasz, teraz wiem, że nie mnie.~Wiem, komu raczą sprzyjać
73 III, X | Żadnego, żadnego!~Chyba, że on mnie albo ja zabiję jego.~PODSTOLINA~
74 III, X | słyszę! Podstolino! Ty byś mnie kochała?...~
75 III, XI | Skończyła się i masz we mnie szwagra.~Dzisiaj jeszcze,
76 III, XI | twego przypada,~Gdyby na mnie, ja bym mu z duszy była
77 III, XII | plamę na honorze:~Zastałeś mnie w umizgach z tym pięknym
78 III, XIII| na nią obowiązku, aby~Dla mnie tylko chowała swój wdzięk
79 III, XIII| wszystkim, byle tylko nie mnie.~ARYST~Mój bracie, nie potrzeba
|