Akt, Scena

 1  Ded      |           tych chwil! Bardzo trudno o nie,~Rzadko naszego Pana
 2  Ded      |            Życie wasze jest naszym, o dobrzy królowie!~Wątlić
 3    I, I   |            przecie musiałeś słyszeć o Fircyku?~ PUSTAK~I znam
 4    I, I   |           PUSTAK~I znam go. Któż by o tym nie słyszał wietrzniku?~
 5    I, I   |            Zważy słuszność wydatku, o reszty zapyta?~Nigdy mi
 6    I, I   |            zapyta?~Nigdy mi jeszcze o to nie mówił i słówka.~
 7    I, I   |           lepsze szynki.~Ale mówiąc o naszym: powiedz mi, mój
 8    I, I   |     Domyślam się trocha,~Ale proszę o sekret: podobno się kocha.~
 9    I, II  |          trudzić konie?~ PODSTOLINA~O mój ty ostrej cnoty surowy
10    I, II  |          śmiało raz nazwał dewotką.~O, jeśli tak, to lekka w kochającym
11    I, II  |          ten od nas wstręt, ta myśl o niebie,~Ten wreszcie okazanych
12    I, II  |           raczej roztropna.~ FIRCYK~O, jeśli tak, już jestem szczęśliwy!
13    I, II  |            ta obłuda?~Kochasz mnie! O ja umiem często robić cuda!~
14    I, V   |            z morałami, nie prosiłem o nie.~Ratuj mię, podaj rękę,
15    I, V   |         wdówki do najęcia?~Mniejsza o to, czy stara, czy młoda,
16    I, VI  |             wiesz, co zwykłem robić o tym czasie?~ PUSTAK~W południe
17    I, VI  |         myśli dochodzono!~Kiedy cię o co pytam, przemierzły gawronie,~
18    I, VI  |         żoli-garsonem.~Mimo pewność o naszych żon życiu niezdrożnym,~
19   II, I   |          nie waść.~FIRCYK~Słyszałem o sławnych~Dziwiących wieki
20   II, I   |           różne przypadki...~FIRCYK~O przypadki, przypadki! Są
21   II, I   |            psikusy.~FIRCYK~Mniejsza o to.~ARYST~ściskając go~Ale
22   II, III |       kształt uroku.~ ŚWISTAK~Jeśli o prędkość, samym nie dam
23   II, III |            ci to nadgrodzę.~ŚWISTAK~O, jeśli tak, na jednej uwinę
24   II, IV  |     szczęścia dobie,~Gdy ty myślisz o innym, ja myślę o tobie!~
25   II, IV  |           myślisz o innym, ja myślę o tobie!~Odchodzi z miną żwawą.~
26   II, VI  |           rozpacz jego wstydzi!~Wie o tym, że go kocham, wie i
27   II, VI  |             osobności cała,~Na samą o miłości wzmiankę się lękała,~
28   II, VII |              Na stronie~Wie zapewne o wszystkim, a jak na złość
29   II, VII |          podsłuchaną,~Waćpani wiesz o wszystkim, znasz mnię zakochaną.~
30   II, VII |     zakochaną.~KLARYSA~Ale nie wiem o niczym, mam w tym świadkiem
31   II, VII |            PODSTOLINA~Waćpani wiesz o wszystkim, po co próżne
32   II, VIII|               ani można mówić słowa o to.~Obrzydzenie rozkoszy
33   II, IX  |            FIRCYK~Jej oczy.~KLARYSA~O, jeżeli tylo,~Są to znaki
34   II, IX  |             bez mała,~Alboż waćpani o tym nic nie wspominała?~
35   II, IX  |           Prawda, słyszałem od niej o tym kawalerze.~Słowa jej
36   II, X   | przeszkadzam, dokończ, panie młody!~O, Boże, co ja widzę! co widzę!
37   II, X   |          Oszukujże, do licha, kiedy o to idzie,~Ale niech mąż
38   II, X   |             to idzie,~Ale niech mąż o twoim nic nie wie bezwstydzie!~
39   II, X   |             Co?~KLARYSA~do męża~To, o czym waćpan nie wiesz.~Do
40   II, XI  |     przyjechał z wikarym;~Także dwa o trzech koniach szydłem karawany,~
41   II, XII |           mię swędzi.~Lecz mniejsza o ból, gorszy jest wstyd.
42  III, I   |            dmuchać.~PUSTAK~Mniejsza o mnie, ta fraszka łatwo się
43  III, I   |        kiedy jem i piję.~Ale mówiąc o twoim panu: skąd te gniewy?~
44  III, II  |           zmieni w rogatego byka...~O mospanie, tych rogów każdy
45  III, III |       wystawić, jacy to ludzie źli!~O fatalne romanse! Romanse
46  III, IV  |      Przynajmniej, że zamyśla i sam o tym gada,~Ale u niego w
47  III, IV  |      trybunale:~Dzisiaj chce, jutro o tym zapomina wcale.~Lecz
48  III, V   |             Starościc ma się żenić! O czarnej obrazie~Niewiary!
49  III, VI  |        gotowe.~PODSTOLINA~Co mówisz o drodze?~ŚWISTAK~postrzegłszy
50  III, VI  |              ŚWISTAK~Skoro pani wie o tym, to już po sekrecie.~
51  III, VII |           SCENA VII~PODSTOLINA~sama~O nieba! Co za hańba! Okropny
52  III, VIII|         dasz odpowiedzi?~PODSTOLINA~O serce pełne fałszu, czoło
53  III, VIII|           do nas celu~Przyjechałeś? O jakim zamyślasz weselu?~
54  III, VIII|                Ach, samo pomyślenie o tym mnie zabija!~FIRCYK~
55  III, IX  |           Ja to tę wymyśliłem bajkę o hrabinie.~FIRCYK~Jako! Ty
56  III, IX  |      stronie]~Pójdę wcześnie myślić o patronie,~Bo jak mu żenienia
57  III, IX  |             Ja nie mam czasu myśleć o ich intercyzie.~Odchodzi.~
58  III, X   |          którą w krwi mojej unarza.~O Boże! Podstolino! Przebóg!
59  III, X   |            ani zucha.~Nie myślę tak o tobie. Żałość w razie płocha~
60  III, XI  |            znaczy?~FIRCYK~Ta rzecz, o którą z nami była tak długa
61  III, XI  |           nam poda.~Nie troszcz się o to, bracie! Baczna na stan
62  III, XII |         paryżanin?~PODSTOLINA~Mówić o tym siła...~KLARYSA~Domyślam
63  III, XIII|   Podstoliny~Będziemy, żono, prosić o podpis Arysta.~ARYST~No,