Akt, Scena

 1  Oso      |       OSOBY~ ARYST - mąż Klarysy~KLARYSA~PODSTOLINA - wdowa, siostra
 2    I, I   |     tłumoki, na mnie lecą pytki.~Klarysa, żona jego, cudnie piękna
 3   II, VII |           SCENA VII~ Podstolina, Klarysa~KLARYSA~Podstolina samotna?
 4   II, VII |         VII~ Podstolina, Klarysa~KLARYSA~Podstolina samotna? Co to
 5   II, VII |   podobno, siostro, podsłuchała.~KLARYSA~Czyż masz dla mnie sekreta?~
 6   II, VII |        waćpani, jeżeli mam moje.~KLARYSA~Może kochasz?~PODSTOLINA~
 7   II, VII |         to, gdy kto podsłuchiwa?~KLARYSA~Te rzeczy wyjdą zawsze na
 8   II, VII | wszystkim, znasz mnię zakochaną.~KLARYSA~Ale nie wiem o niczym, mam
 9   II, VII |        takim jestem kłopocie!...~KLARYSA~Cóż to za chłopczyna~Zranił
10   II, VII |          albo zamilczyć Fircyka?~KLARYSA~No, no, dobądź z koperty
11   II, VII |   wszystkim, po co próżne gadki?~KLARYSA~Jakem poczciwa, nie wiem.~
12   II, VII |       sekret między nami dwiema.~KLARYSA~W czymże sekret? Nic nie
13   II, VIII|                      SCENA VIII~~KLARYSA~sama~Chwalę tę moc nad językiem.~
14   II, IX  |                        SCENA IX~ Klarysa, Fircyk~~KLARYSA~mówi bardzo
15   II, IX  |       SCENA IX~ Klarysa, Fircyk~~KLARYSA~mówi bardzo prędko~Pódź
16   II, IX  |      żwawo.~FIRCYK~Słucham pani.~KLARYSA~zawsze jednym tonem~Powiem
17   II, IX  |     ciekawą.~FIRCYK~Na przykład?~KLARYSA~Posłuchaj no!~FIRCYK~Słucham.~
18   II, IX  |    Posłuchaj no!~FIRCYK~Słucham.~KLARYSA~Nasza wdowa...~FIRCYK~Cóż
19   II, IX  |       wdowa...~FIRCYK~Cóż wdowa?~KLARYSA~Dla was, chłopców, dotąd
20   II, IX  |     FIRCYK~Pewnie się zakochała?~KLARYSA~Zgadłeś.~FIRCYK~śmiejąc
21   II, IX  |     śmiejąc się~Toć ja to wiém.~ KLARYSA~Któż ci mówił?~FIRCYK~Jej
22   II, IX  |          mówił?~FIRCYK~Jej oczy.~KLARYSA~O, jeżeli tylo,~Są to znaki
23   II, IX  |     kocha, cóż to jest dziwnego?~KLARYSA~Ale w kim,~Tego zapewne
24   II, IX  |    FIRCYK~To też bo to, że wiém.~KLARYSA~W kimże na przykład?~FIRCYK~
25   II, IX  |          tym nic nie wspominała?~KLARYSA~Gdyby słowo!~FIRCYK~z zadumieniem~
26   II, IX  |          w kabałach, w intrydze.~KLARYSA~Czyż się waćpan w niej kochasz?~
27   II, IX  |      kochasz?~FIRCYK~Kocham się.~KLARYSA~I ona~Ma to być niby twoja
28   II, IX  |       FIRCYK~To ciekawe pytanie!~KLARYSA~Maszże od niej słowo?~FIRCYK~
29   II, IX  |      chłopców lubicie, kobietki.~KLARYSA~Tylko byś nie był w swoich
30   II, IX  | ulękniony~Co słyszę? Nieznajomy!~KLARYSA~A potem, czy można,~Żeby
31   II, IX  |            znać mówiła szczerze!~KLARYSA~Żarty często się prawdzą.~
32   II, IX  |        Pierwsze i nieszczęśliwe!~KLARYSA~Tak zawsze w miłości:~Wygrał,
33   II, IX  |          chłopiec cudotworny!...~KLARYSA~Znać niewart cudów wiek
34   II, IX  |          i wsparcia w rozumie...~KLARYSA~Co ja widzę? Starościc i
35   II, IX  |     Proszę, wesprzyj mię u niej!~KLARYSA~Cóż ja w tym pomogę?~FIRCYK~
36   II, IX  |    pałasze.~Klaryso, ulituj się!~KLARYSA~Z duszy bym to rada~Uczynić
37   II, X   |                 SCENA X~ Fircyk, Klarysa, Aryst~ARYST~podrzeźniając~
38   II, X   |         to trafiłem przypadkiem!~KLARYSA~śmiejąc się~A to jest osobliwa
39   II, X   |        pani? Prawda w oczy kole!~KLARYSA~Mój mężu, żal mi ciebie,
40   II, X   |        pani, że za twą pomocą...~KLARYSA~Jeżeli będę mogła, bądź
41   II, X   |      pewien...~ARYST~Co? Co? Co?~KLARYSA~do męża~To, o czym waćpan
42   II, X   |     ARYST~Co, co waćpani mówisz?~KLARYSA~odchodząc~Kłaniam uniżenie,~
43   II, X   |       wypraszam gości na patyku?~Klarysa odchodzi, Fircyk za nią.~
44  III, IV  |        się starościc? Gdzie lata Klarysa?~PODSTOLINA~Rozumiałam,
45  III, IV  |         cholewy smali.~Ani chybi Klarysa jego bałamuci,~Ale pójdzie
46  III, X   |          kontenta,~Że jego przed Klarysą zataiłam imię,~Znać za nim
47  III, XII |       Aryst, Fircyk, Podstolina, Klarysa~KLARYSA~do męża~I waćpan
48  III, XII |      Fircyk, Podstolina, Klarysa~KLARYSA~do męża~I waćpan to tu jesteś?
49  III, XII |         giną!~I on też się żeni.~KLARYSA~Z kim?~ARYST~Z naszą Podstoliną.~
50  III, XII |        ARYST~Z naszą Podstoliną.~KLARYSA~Z Podstoliną? Czy można?~
51  III, XII |         są oboje.~Niech mówią...~KLARYSA~Taką rzeczą za nic kroki
52  III, XII |         moje.~ARYST~Jakie kroki?~KLARYSA~Starościc prosił mię dopiero,~
53  III, XII |          pośrzednictw lub swata.~KLARYSA~do Podstoliny~Tenże to paryżanin?~
54  III, XII |   PODSTOLINA~Mówić o tym siła...~KLARYSA~Domyślam się, domyślam,
55  III, XII |            tak waćpanią ściskał.~KLARYSA~Trzeba ufać, mój mężu, tak
56  III, XII |          żony baczne miewać oko.~KLARYSA~Kiedy żona kokietka, zawsze