Akt, Scena
1 Ded | wie, jeśli nie myśli, że ma świat olbrzymy;~Że ta, co
2 I, I | błyskotki...~Wieszże, wiele ma w worku?~ PUSTAK~Nie wiem.~
3 I, I | znakomity, bo, jak sam powiada,~Ma tytuł starościca jeszcze
4 I, I | wreszcie, każdy człowiek ma swoją przywarę.~ PUSTAK~
5 I, I | zaś, nie tak z łakomstwa (ma dość, dzięki Bogu!),~Lecz
6 I, I | że urzeka.~Lecz nareszcie ma każdy człowiek swoje „ale”.~
7 I, I | mówił i słówka.~ ŚWISTAK~Nie ma go co stąd chwalić: to znaczy
8 I, I | pan Fircyk humoru!~Lecz co ma za interes?~ ŚWISTAK~Domyślam
9 I, I | Ja myślę, czy inkluza nie ma, którym nęci.~I teraz ze
10 I, I | tak łatwo z nią pójdzie, ma statek ta pani.~Życie osobne,
11 I, II | piękniejszy, tym więcej ma wdzięku.~ FIRCYK~zawsze
12 I, II | męstwem:~Stałość będzie mą bronią, pokora zwycięstwem,~
13 I, V | Małoż człowiek wrodzonych ma w sobie zdrożności:~Zmysły
14 I, V | kart~Kto nie waży, ten nie ma. Dobiorę się może.~Zobaczę,
15 I, V | Katże po tym! Sekwensu nie ma, w maściach przerwy.~Dobiera
16 I, VI | Wiem, że nie oszust, lecz ma jakieś szczęście wilcze!~
17 I, VI | oczu?~ PUSTAK~Gdzież się ma podziać co dzień funt pudru
18 II, I | nierówność bierą.~Każdy ma z swoją stawką wstęp do
19 II, I | żadnej w grze zdrożności nie ma.~Z ogólnego podania do szczególnych
20 II, I | cnoty, nie powstawaj na nię,~Ma ona w sercach prawych swą
21 II, I | tak jak na niedolę,~Który ma dość sam w sobie, aby był
22 II, I | Wiwat Francuz! Ten pokój ma świat z jego łaski!~ARYST~
23 II, III | tu obroty?...~FIRCYK~Kto ma jedno, może się obejść bez
24 II, IV | Pozwól, że nie wierzę.~Cóż ma znaczyć to śmierci ze światem
25 II, IV | zawdy.~Starościcu, nie te ma miłość charaktery,~Nie tak
26 II, VII | Podstolina samotna? Co to się~Ma znaczyć? Podstolino, w niedobrymeś
27 II, VII | PODSTOLINA~Każdy człek ma swoje,~Darujesz mi, waćpani,
28 II, VII | widziany... nawet go tu nie ma.~Lecz niech to będzie sekret
29 II, VIII| sekretem sekret był dokładnie,~Ma być cały jak kamień w wodzie,
30 II, IX | Kocham się.~KLARYSA~I ona~Ma to być niby twoja żonka
31 II, XII | przynajmniej pół piędzi.~Strasznie ma ciężką rękę, zekaty mię
32 III, II | moją żoną! Co ten trzpiot ma w głowie!~Gdzież się podziała?
33 III, II | chcę i każę...~PUSTAK~Nie ma tu w tym żartów,~Takie miejsca
34 III, II | tu źle mówiłem, że diaboł ma rogi?~
35 III, III | zawsze bawi,~Pisma pełną ma gębę, cudami się dławi.~
36 III, IV | z podziwieniem~Starościc ma się żenić? Jakież są powody~
37 III, IV | na gody.~PODSTOLINA~I to ma być zapewne?~ARYST~Któż
38 III, V | PODSTOLINA~sama~Starościc ma się żenić! O czarnej obrazie~
39 III, VI | Mniemałem, że tu mój pan. Nie ma go? Odchodzę.~Daruj, pani,
40 III, VI | a tu nazbyt poźne.~Kto ma źrzódło, na co mu pić wodę
41 III, VI | Wszak on tego w Warszawie ma jak gdyby prochu,~Jednak
42 III, VI | zamożnej, i pięknej z urody...~Ma to być wdowa.~PODSTOLINA~
43 III, VI | Ta sama.~Jeżeli pani jaką ma z nią facyjendę,~Czekam
44 III, VII | mi, że dla ciebie miłość mą poświęci.~Bój się jednak
45 III, VIII| Hrabiny? Piękna, prawda, nie ma wady żadnej.~Lecz kto by
46 III, X | Prawda, mógł mówić Aryst. Nie ma więcej chwili,~Jakeśmy,
47 III, X | mniej zapalczywym!~Czyż nie ma na to śrzodku?~FIRCYK~zapalczywy~
48 III, XI | szlub nie w teatrum, lecz ma być w kościele.~Niech pierwej
49 III, XIII| świat cały równego tobie nie ma trzpiota,~Bałamuta, fiutyńca,
|