Akt, Scena

 1  Ded      |       zdaje bawić w miłych gronie,~Kto wie, jeśli nie myśli, że
 2  Ded      |          darować, Panie.~Wszak dał kto hekatombę, czy gołąbków
 3    I, I   |       myśli rzecz się zdarzy jaka,~Kto zbroi, ja mu krzywy - jak
 4    I, I   |      kłopoty, że wzdycha.~ ŚWISTAK~Kto? On wzdycha? Nie znasz ty
 5    I, II  |           z tonu wymawiania, mniej kto świadom ludzi,~Mniemałby,
 6    I, II  |        tylko cenię,~Ile w tym mieć kto może moje przyzwolenie.~
 7    I, II  |       przyjeżdżać do mnie na wieś? Kto mu~Potuszył, że go mile
 8    I, II  |           grzeczna, nim prosi, nim kto sobie życzy.~Tam więzy romansowe,
 9    I, II  |      zawsze dowiedzieć czegoś, gdy kto gada.~Lecz żeby być kochanym,
10    I, IV  |         tak z nią mało ten wskóra, kto fuka.~Ale też źle pokorą,
11    I, V   |           będę w Dubnie.~Zje kata, kto mię złapie, a tym bardziej
12    I, V   |    nabzdurzą, nareszcie przestaną.~Kto goły, może zawsze, jak mi
13    I, V   |       dobierając się z reszty kart~Kto nie waży, ten nie ma. Dobiorę
14    I, V   | stchórzyłem. Takeś był szczęśliwy,~Kto by się był spodziewał na
15    I, V   |      pierwsza gra, zobaczym dalej, kto skorzysta.~Chcę na tobie
16    I, VI  |            się bać powinien brata.~Kto mu ufa? Może mi jaką sztukę
17   II, I   |             kożuchy i gunie -~Więc kto co weźmie, samej winien
18   II, I   |          trzeba, a stąd to wynika:~Kto przegrał, niech nos zwiesi,
19   II, I   |        przegrał, niech nos zwiesi, kto zgrał, niech wykrzyka!~ARYST~
20   II, I   |           patrzy się i śmieje,~Czy kto stanął wysoko, czy osiadł
21   II, I   |        może, wydawać się boję.~Co, kto, jak, gdzie i kędy - mnie
22   II, II  |           dosyć,~Nie wypchnąć, gdy kto przyjdzie, ale na co prosić?~
23   II, III |         jakie tu obroty?...~FIRCYK~Kto ma jedno, może się obejść
24   II, IV  |      kochanką amant idzie szczery!~Kto kocha, ten się stara z swym
25   II, IV  |     uśmiéchu, nic od zawstydzenia.~Kto tak kocha, zda mi się, delikatnie
26   II, VI  |  szacunkiem; niewart ten kochania,~Kto swemu, raz wybrawszy, celowi
27   II, VII |       podsłuchaną~Pięknież to, gdy kto podsłuchiwa?~KLARYSA~Te
28   II, IX  |           łzy moje i modły?...~Ale kto to ten rywal? Niech drży,
29  III, I   |      przyczyna tego? Czy mu zrobił kto co?~ ŚWISTAK~Tyle mi tylko
30  III, I   |           skąd te gniewy?~Jakby mu kto nasypał prysku za cholewy,~
31  III, II  |            Ja nie mam kocich oczu, kto ich tam wyśledzi?~ARYST~
32  III, III |       honor nierozdzielnie spięty,~Kto jest człowiek poczciwy,
33  III, VI  |         tak pilno, jakby ukłuł nas kto w sedno,~Wolno jechać, nie
34  III, VI  |       ulękła! Lecz figle za figle:~Kto nas odrwi na szpilce, oddamy
35  III, VI  | oświadczeniach, a tu nazbyt poźne.~Kto ma źrzódło, na co mu pić
36  III, VI  |         łaski...~ŚWISTAK~Wreszcie, kto mógł na brzegach morskich
37  III, VI  |           morskich zliczyć piaski,~Kto liście porachować na drzewach,
38  III, VI  |            porachować na drzewach, kto zorza~Wszystkie dostrzec,
39  III, VI  |          zorza~Wszystkie dostrzec, kto krople pooddzielać morza?~
40  III, VIII|         mnie własne zwalać zdrady?~Kto zmiennik, jeśli nie ty?
41  III, VIII|         niesławy!~FIRCYK~Co? Jako? Kto to mówił? Poprzysięgam,
42  III, VIII|           nie ma wady żadnej.~Lecz kto by mógł wydołać tylu pięknych
43  III, IX  |        FIRCYK~Tu są jakieś plotki!~Kto ci to mówił? Jakie podajesz
44  III, X   |        wszystkie afrykańskie gady,~Kto cię poznał przez lubość,
45  III, X   |            znam przez zdrady!~Lecz kto ten nieznajomy? Niech tu
46  III, X   |   barbarzyńskie kończyć pojedynki?~Kto tak lekko poczyna, bardzo
47  III, XIV |           wietrznikiem, na wielkim kto chcesz znaczyć świecie!~