Svestenomucenik Sava (Trlajic), episkop gornjokarlovacki

Episkop Sava (svetovno ime Svetozar), rodjen je 19. jula 1884. godine u Molu od oca Stefana i majke Jelisavete rodjene Karakasevic. Osnovnu skolu zavrsio je u rodnom mestu, gimnaziju sa velikom maturom u Novom Sadu, a Bogosloviju u Sremskim Karlovcima. Pravni fakultet zavrsio je u Beogradu, a ispit Pravosudja polozio na Pravnom fakultetu u Zagrebu.

Rukopolozio ga je episkop temisvarski za djakona 19, a za prezvitera 27. istog meseca 1909. godine. Kao parohijski svestenik sluzbovao je u Peski i Basaidu. Pocetkom 1927. izabran je za referenta, a ubrzo i za glavnog sekretara Svetog arhijerejskog sinoda.

Kao udov svestenik, zamonasio se 27. oktobra 1929. u manastiru Krusedolu. Ubrzo je proizveden za protosindjela i arhimandrita, i postavljen za staresinu manastira Krusedola. Za vikarnog episkopa sremskog postavljen je 30. septembra 1934. godine. Hirotonisao ga je patrijarh Varnava u Sremskim Karlovcima uz sasluzenje episkopa: timockog Emilijana, niskog Jovana, zahumsko-hercegovackog Tihona i zletovsko-strumickog Simeona. Za episkopa gornjokarlovackog izabran je 22. juna 1938. godine. Posle smrti episkopa pakrackog Mirona (1941), bio je i administrator Pakracke eparhije.

Pocetkom Drugog svetskog rata 1941, odbio je ponudu italijanskih okupacionih snaga da napusti eparhiju i predje u Beograd. Uhapsen je 17. jula 1941. i zatocen zajedno sa jos trojicom srpskih svestenika i trinaest uglednih Srba u stalu ustase Josipa Tomljenovica u Plaskom. Posle mucenja ustase su vladiku Platona, zajedno sa svestenicima: Bogoljubom Gakovicem, Djurom Stojanovicem i Stanislavom Nasadilom, vezali u lance i 19. jula odveli u Gospic. Tu su muceni sve do polovine avgusta, kada je vladika odveden sa 2000 Srba prema planini Velebit. Negde na ovoj planini ispio je casu mucenicke smrti sa hiljadama pravoslavnih Srba. Ni danas se ne zna gde je postradao episkop gornjokarlovacki Platon.

Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora 1998. godine, vladika Sava proglasen je svetog i ucislen u Imenoslkov Srpske crkve kao svestenomucenik.

Svestenomucenik Branko Dobrosavljevic

Branko Dobrosavljevic rodjen je 4. januara 1886. godine u Skadru kod Vojnica. Zavrsio je osam razreda gimnazije za ispitom zrelosti i bogosloviju u Sremskim Karlovcima 1908. Rukopolozen je za djakona 15. marta, a za prezvitera 22. marta 1909. Sluzbovao je u parohijama u Buvaci, Radovici i Veljunu. Odlikovan je Ordenom Svetog Save i Ordenom jugoslovenske krune petog stepena.

Na Djurdjevdan 6. maja 1941. godine - na dan svoje Krsne slave - protu Branka uhapsile su ustase koje je predvodio Ivan Sajfor iz Veljuna. Toga dana uhapseno je preko 500 Srba, medju njima i svestenik Dimitrije Skorupan, paroh iz Cvijanovic Brda, i sin prote Branka Nebojsa. Najpre su bili zatoceni u zandarmerijskoj stanici u Veljunu, a sutradan (7. maj) odvedeni su i poubijani kod Hrvatskog Blagaja u sumi zvanoj "Kestenovac." Ustase su naterale protu Branka da svome zivom sinu cita opelo. Godine 1946, mocenicke mosti prote Branka i ostalih stradalnih Srba prenesene su u zajednicku grobnicu u Veljunu.

Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve prota Branko Dobrosavljevic proglasen je za svestenomucenika i unet u Imenoslov Srpske crkve kao sveti.

TRPOPAR SVESTENOMUCENIKU BRANKU gl. 4.

I nravom pricastnik, i prestolom namjestnik apostolom biv, djejanije obrjel jesi Bogoduhnovene vo vidjenija voshod: sego radi slovo istini ispravljaja, i vjeri radi postradal jesi daze do krove, svjascenomucenice Branko moli Hrista Boga spastisja dusam nasim.