Sura, verse
1 2, 14 | por kur veçohen me djajt e vet u thonë: “Ne jemi me ju,
2 2, 37 | 37. E ademi prej Zotit të vet pranoi disa fjalë (lutje) 38 ,
3 2, 46 | se do të takojnë Zotin e vet dhe se ata do t’i kthehen
4 2, 54 | Dhe kur Musai popullit të vet i tha: “O populli im, me
5 2, 67 | Edhe kur Musai popullit të vet i tha: “All-llahu ju urdhëron
6 2, 80 | nuk e thyen premtimin e vet, ose jeni duke thënë për
7 2, 90 | që dëshiron nga robët e vet. Andaj merituan zemërim
8 2, 102 | ndanin burrin prej gruas së vet, por pa lejën e All-llahut
9 2, 105 | All-llahu me mëshirën e vet veçon atë që dëshiron, All-llahu
10 2, 109 | All-llahu ta sjellë urdhërin e vet. All-llahu ka mundësi për
11 2, 112 | bamirës, ai e ka shpërblimin e vet te Zoti i tij, për ata nuk
12 2, 124 | O i dërguar) kur Zoti i vet, Ibrahimin e provoi me disa
13 2, 131 | 131. Kur Zoti i vet atij i tha: “Dorëzohu”!
14 2, 133 | afrua vdekja, e ai bijve të vet u tha: “Çka do të adhuroni
15 2, 135(54) | dëshironte ta vrasë vajzën e vet, do t’i thoshte: “Mos e
16 2, 139(55) | pasurinë e pasardhësve të vet më të dashur se pasurinë
17 2, 139(55) | të dashur se pasurinë e vet?” Ata iu përgjigjën: “Nuk
18 2, 139(55) | All-llahut, çdonjë don pasurinë e vet më shumë! I Dërguari i All-llahut
19 2, 143(56) | Atëherë do të pyetet populli i vet: “A e përcolli Lajmin Tonë
20 2, 146 | Muhammedin) siç i njohin bijtë e vet, e një grup pre tyre edhe
21 2, 172(61) | vepra, do ta ruajë fenë e vet dhe nderin e vet, ndërsa
22 2, 172(61) | fenë e vet dhe nderin e vet, ndërsa çdonjëri që lëshohet
23 2, 172(61) | pasurinë private (himën) e vet, ndërsa pasuria private (
24 2, 178 | falet diçka nga vëllau i vet atëherë ajo le të përcillët (
25 2, 185(65) | kontaktin seksual me gruan e vet dhe nuk guxon të sillet
26 2, 207 | i mëshirshëm për robtë e vet. ~ ~
27 2, 221 | All-llahu me mëshirën e vet ju fton për në Xhennet,
28 2, 226(85) | do t’i afrohet gruas së vet për një periudhe kohore)
29 2, 226(85) | duhet t’i kthehet gruas së vet në mënyrë të mirë, ose të
30 2, 226(85) | vjen në fuqi derisa burri vet nuk e deklaron (dëshmon)
31 2, 233 | u japin gji fëmijëve të vet dy vjet të plota. I ati
32 2, 240 | shtëpisë. E nëse (me dëshirën e vet) dalin, nuk është mëkat
33 2, 243 | larguan prej atëdheut të vet, e të cilët ishin me mijëra,
34 2, 247 | All-llahu ia jep sundimin e vet atij që do, All-llahu është
35 2, 249 | përveç atij që me dorën e vet e pi një grusht?” Mirëpo,
36 2, 252(91) | dërguar vetëm për popullin e vet, ndërsa unë jam i dërguar
37 2, 252(91) | qerpiç i vënë në vendin e vet!" Pra unë jam ai qerpiç,
38 2, 252(91) | dërguarve të cilin populli i vet e kishte përgjakur duke
39 2, 262 | ata e kanë shpërblimin e vet të Zoti i tyre, për ta nuk
40 2, 264 | ai që ia jep pasurinë e vet sa par sy e faqe të njerëzve,
41 2, 265 | shembulli i atyre që pasurinë e vet e japin nga bindja e tyre
42 2, 274 | haptazi, ata shpërblimin e vet e kanë të Zoti i tyre dhe
43 2, 279(100)| shpesh i pyeste shokët e vet: “A ka parë ndonjë prej
44 2, 283 | është mëkatar me zemrën e vet, All-llahu di atë që veproni.~ ~
45 3, 9 | All-llahu nuk shkel premtimin e vet. ~ ~
46 3, 13 | All-llahu me ndihmën e vet përforcon atë që do. Vërtetë,
47 3, 45 | të përgëzon me fjalën e vet (me lindjen e një fëmije
48 3, 46(114) | s. si e thith gishtin e vet. Pastaj e sollën një robëreshë,
49 3, 61 | gratë tuaja, vetë ne dhe vet ju, mandej sinqerisht të
50 3, 74 | Ai veçon me mëshirën e vet (me pejgamerllëk) kë të
51 3, 76 | kush e përmbush emanetin e vet (është besnik) dhe ruhet
52 3, 86 | nuk i mundëson udhëzimin e Vet popullit zullumqarë. ~ ~
53 3, 117 | benë të padrejtë vetes së vet. ~ ~
54 3, 152 | All-llahu përmbushi premtimin e vet ndaj jush, ngase me vullnetin
55 3, 175 | që dëshironte me miqtë e vet (idhujtarët), t’ju friksojë,
56 3, 176 | All-llahu me urtësinë e vet dëshiron që atyre të mos
57 3, 179 | Ai që nga të dërguarit e vet zgjedh atë që do (e i zbulon
58 3, 199 | tillët kanë shpërblimin e vet te Zoti i tyre, e All-llahu
59 4, 6 | dorëzoni atyre pasurinë e vet, dëshmoni atë (që ju dorëzoni).
60 4, 90 | jush ose kundër popullit të vet. Skur All-llahu të donte
61 4, 91 | të sigurohen te populli i vet (si jobesimtarë). E, saherë
62 4, 95 | të penguar pa vullnetin e vet. Ata që luftuan me pasurinë
63 4, 128 | pse ftohjes së burrit të vet ndaj asaj, atëherë nuk gabojnë
64 4, 134 | 134. Kush (me punënë e vet) dëshiron shpërblimin e
65 4, 159 | Isait) para vdekjes së vet, e në ditën e gjykimit ai
66 4, 165 | i pavarur në sundimin e vet dhe di si të veprojë. ~ ~
67 4, 166 | ta zbriti sipas dijes së Vet, edhe engjëjtë dëshmojnë,
68 5, 5 | ai ka asgjësuar veprën e vet dhe ai në botën tjetër është
69 5, 20 | Musai i tha popullit të vet: “O popull imi, përkujtonie
70 5, 41 | vënies së tyre në vendin e vet ( nga ana e All-llahut)
71 5, 54 | largohet prej nga feja e vet (i bën dëm vetes) s’ka dyshim
72 5, 97 | përfshirë me urtësinë e dijen e vet çdo send (përcaktimi i Zotit
73 6, 18 | e Tij dhe të robërve të Vet. ~ ~
74 6, 61 | mbizotërues ndaj robërve të vet. Ndaj juve dërgon rojë (
75 6, 74 | Ibrahimi i tha vëllaut të vet Azerit: “A statuja (idhuj)
76 6, 83 | çdo send e vë në vendin e vet, asgjë nuk mund t’i fshehet. ~ ~
77 6, 104 | ai e ka për të zezën e vet. E në (pejgamberi) nuk jamërojë
78 6, 108 | zbukuruar çdo populli veprimin e vet, mandej e ardhmja e tyre
79 6, 121 | Djallëzit i nxisin miqtë e vet që t’ju polemizojnë juve,
80 6, 124 | vërë dërgesën (risalen) e vet. Ata që bën krim do t’igodasë
81 6, 137 | atyre mbyten e fëmijëve të vet, për t’i shkatërruar (me
82 7, 32 | All-llahu i krijoi për robtë e vet?” Thuaj: “Ato janë në këtë
83 7, 34 | pejgamberët) ka afatin e vet, e kur t’u vijë afati tyre,
84 7, 59 | dërguar Nuhun te populli i vet, e ai i tha: “O populli
85 7, 80 | Përkujto kur popullit të vet Luti i tha: “A punoni të
86 7, 89 | përfshirë me diturinë e vet çdo send, ne ju kemi mbështetur
87 7, 107 | Musai) e hodhi shkopin e vet, kur ja, u shfaq gjarpër
88 7, 108 | 108. Dhe e nxori dorën e vet, kur qe, për shikuesit dritë
89 7, 128 | 128. Popullit të vet Musai i tha: “Kërkon ndihmë
90 7, 142 | Ndërsa Musai vëllait të vet Harunit,i tha: “Më zëvendëso
91 7, 143 | caktuam dhe i foli Zoti i vet, ai tha: “Zoti im! Më mundëso
92 7, 143 | ajo qëndron në vendin e vet, ti do të shohësh Mua. Kur
93 7, 150 | i hidhëruar te populli i vet, tha: “Sa keq më paskeni
94 7, 150 | për (flokë) koke vëllain e vet duke e tërhequr kah vetja”.
95 7, 155 | Musai zgjodhi nga populli i vet shtatëdhjetë veta për kohën
96 7, 160 | Musait i kërkoi ujë populli i vet, Ne e udhëzuam (duke thënë): “
97 7, 160 | secili grup e dinte krojin e vet. Ne bëmë që retë t’u bëjmë
98 7, 176 | dhe shkoi pas epshit të vet. Shembulli i tij është si
99 8, 62 | fuqizojë ty me ndihmën e vet dhe me besimtarët. ~ ~
100 9, 26 | All-llahun zbriti qetësinë e vet në të dërguarin e Tij dhe
101 9, 28 | All-llahu me dëshirën e vet do t’ju pastroj me mirësitë
102 9, 40 | w. s. ) i tha shokut të vet (Ebu Bekrit r. a. ): “Mos
103 9, 40 | zbriti qetësinë (sekinen) e Vet mbi të, dhe e fuqizoi me
104 9, 60 | punon sipas urtësisë së vet. ~ ~
105 9, 79 | besimtarët, që me vullnetin e vet japin lëmoshë, i përqeshin
106 9, 104 | ranon pendimin e robëve të vet, pranon lëmoshat dhe se,
107 9, 109 | imirë ai që ndërtesën e vet e themeloi në devotshmëri
108 9, 109 | apo ai që në ndërtesën e vet e themeloi buzë bregut të
109 9, 111 | i sigurt i premtimit të vet se All-llahu? Pra, gëzonju
110 9, 114 | e Ibrahimit për babain e vet nuk ishte tjetër, pos për
111 9, 122 | për ta mësuar popullin e vet kur të kthehen te ata, në
112 10, 24 | të ketë marrë stolinë e vet dhe të jetë zbukuruar (me
113 10, 47 | popull kishte të dërguarin e vet, e kur u vinte i dërguari
114 10, 71 | Nuhut, kur i tha popullit të vet: “O populli im, nëse u vjen
115 10, 108 | ai ka vetëm për veten e vet, ndërsa kush e merr të shtrembëren,
116 11, 25 | edhe Nuhun te populli i vet (me porosi të njejtë si
117 11, 42 | Nuhu e thirri djjalin e vet, që ishtë në një vend të
118 11, 45 | 45. Nuhu e luti Zotin e vet, duke thënë: “O, Zoti im,
119 11, 68 | Themud e mohoi Zotin e vet. Mallkimi qoftë kundër Themudit!~ ~
120 11, 98 | faraoni) i prinë popullit të vet dhe i fut në zjarr. Sa i
121 12, 4 | përkujto) Kur Jusufi, babait të vet i tha: “O baba im, pashë (
122 12, 19 | e ai e lëshoi kofën e vet (në bunar) dhe tha: “Myzhde!
123 12, 21 | është mbizotërues i punës së vet, por shumica e njerëzve
124 12, 30 | marrëzisht shërbëtorit të vet, atë e ka kapluar në shpirt
125 12, 41 | japë të verë zotëriut të vet, e tjetri do të varet, kurse
126 12, 69 | afroi pranë vete vëllain e vet (Binjaminin) dhe tha: “Unë
127 12, 70 | në barrën e vëllait të vet, e pastaj një thirës thirri: “
128 12, 76 | përpara barrës së vëllait të vet, e pastaj e nxorri atë (
129 12, 76 | nga barra e vëllait të vet. Kështu Ne e mësuam të planifikojë
130 12, 76 | ndalte (peng) vëllain e vet, përveç kur është dëshira
131 12, 87 | Jakubi u tha të bijëve të vet) O bijtë e mi, shkoni dhe
132 12, 94 | këtë ia tha familjes së vet në Palestinë). ~ ~
133 12, 100 | Dhe ai të dy prindërit e vet i mori lart në fron (i uli
134 12, 100 | butësi realizon dëshirën e vet për çka don, vërtet Ai është
135 14, 4 | në gjuhën e popullit të vet, ashtuqë ai t’u shpjegojë
136 14, 6 | Musai i tha popullit të vet: “Përkujtonie dhuntinë e
137 14, 9 | patën ardhur të dërguarit e vet me argumente, ata i vënin
138 14, 11 | kujt të dojë nga robtë e vet. Ne nuk na takon të sjellim
139 14, 13 | që mohuan të dërgarit e vet thanë: “Për Zotin, ne do
140 14, 25 | Zotit, ajo e jep frutin e vet në çdo kohë. All-llahu,
141 14, 28 | mosbesim dhe popullin e vet e sollën në vendin e shkatërrimit,~ ~
142 14, 47 | All-llahu e shkel premtimin e vet, që u dha të dërguarëve
143 15, 56 | shpresën në mëshirën e Zotit të vet, përveç atyre që janë të
144 16, 2 | Ai dëshiron nga robtë e vet (duke thënë) t’ua tërhiqni
145 16, 48 | All-llahu, e sjell hijen e vet djathtas dhe majtas duke
146 16, 86 | kur do t’i shohin idhujt e vet (zotat), thonë: “O Zoti
147 16, 93 | njëfe) por (sipas dijes së Vet) Ai e lë të humbur atë që
148 17, 1 | Lartëmadhëria e Atij që robin e Vet e aloi në një pjesë të natës
149 17, 15 | udhëzuar vetëm vetveten e vet, e kush e ka bërë humbjen
150 17, 15 | humbjen kundër vetvetes së vet, e askushnuk do ta batë
151 17, 30 | hollësisht e di për robtë e vet dhe i vështron. ~ ~
152 17, 34 | ai të arijë pjekurinë e vet. Premtimin zbatonie, pse
153 17, 60 | ka përfshirë (me dijen e Vet) të gjithë njerëzit (e di
154 17, 84 | Secili vepron sipas rrugës së vet, e Zoti juaj e di më së
155 17, 96 | injeh dhe i sheh robtë e vet”. ~ ~
156 18, 1 | All-llahut që ia shpalli robit të vet Librin dhe në të nuk lejoi
157 18, 28 | i është dhënë epshit të vet, pse puna e tij ka mbaruar. ~ ~
158 18, 34 | tjetër. E ai atij shokut të vet (që ishte besimtar) itha:-
159 18, 35 | Dhe ai hyri në kopshtin e vet (e me besimtarin për dore),
160 18, 49 | respektoi urdhërin e Zotit të vet. Vallë, a në vend Timin
161 18, 56 | me argumentet e Zotit të vet, e ua kthejn shpinën atyre
162 18, 60 | ai (peshku) mori rrugën e vet si (strofull) në det. ~ ~
163 18, 81 | ta arrijnë pjekurinë e vet dhe ta nxjerrin ata vetë
164 18, 86 | pastaj i kthehet Zotit të vet e Ai e dënon atë me një
165 18, 92 | gjuhë (përveç gjuhës së vet). ~ ~
166 18, 109 | shpreson takimin e Zotit të vet, le të bëjë vepër të mirë,
167 19, 2 | Zotit tënd ndaj robit të vet Zekeriait,~ ~
168 19, 3 | Kur ai iu lut Zotit të vet me një zë të ulët, e ~ ~
169 19, 11 | faltores para popullit të vet dhe u dha shenjë adhuroni (
170 19, 14 | sjellshëm ndaj prindërve të vet, nuk ishte kryelartë e i
171 19, 27 | shkoj me të te të afërmit e vet ata i thanë: “Oj Merjeme,
172 19, 36 | Isai i tha popullit të vet) Dhe se All-llahu është
173 19, 42 | 42. Kur babait të vet i tha: “O babai im, pse
174 19, 55 | Ai urdhëronte familjen e vet me faljen e namazit dhe
175 19, 61 | u pat premtuar robve të vet, pa i parë ata (i besuan
176 19, 62 | përshëndetje. Aty manë ushqimin e vet (të llojllojshëm) mëngjes
177 19, 94 | 94. Ai me diturinë e vet i ka përfshirë të githë,
178 20, 10 | zjarr, e i tha familjes së vet: “Rrini ku jeni, se vërejta
179 20, 50 | çdo sendi i dha formën e vet, pastaj e udhëzoi atë?”~ ~
180 20, 60 | dhe tuboi magjistarët e vet dhe doli në kohën (dhe vendin)
181 20, 74 | që i paraqitet Zotit të vet si kriminelë, e ka Xhehennemin,
182 20, 78 | prapa faraoni me ushtrinë e vet, po ata pësuan në det ashtu
183 20, 79 | Faraoni e humbi popullin e vet, e nuk e udhëzoi. ~ ~
184 20, 86 | Musai u kthye te populli i vet i hidhëruar e i pikëlluar
185 20, 122 | 122. Mandej Zoti i vet atë të zgjedhur, ia pranoi
186 20, 127 | beson argumentet e Zotit të vet, po dënimi në botën tjetër
187 20, 133 | ndonjë argument nga Zoti i vet? A nuk u erdhi atyre sqarim (
188 21, 5 | thanë se ai (Muhammedi) vet e trilloi, ai është poet!
189 21, 37 | 37. Njeriu nga vet natyra e tij është i ngutshëm,
190 21, 52 | ai babai dhe popullit të vet u: “ç’janë këto statuja
191 21, 83 | kur iu drejtua Zotit të vet me lutje: “Më gjeti belaja,
192 21, 89 | Zekiriain kur e luti Zotin e vet: “Zoti im, mos më le të
193 22, 2 | hedh para kohe barrën e vet, ndërsa njerëzit duken të
194 22, 11 | ai kthehet në fytyrën e vet të vërtetë (të mëparshme),
195 22, 30 | e dobishme për te Zoti i vet. Juve u janë lejuar kafshët,
196 22, 47 | nuk e thyen premtimin e Vet, pse një ditë te Zoti yt
197 22, 47 | Zoti yt është sa njëmijë vet, si llogaritni ju. ~ ~
198 23, 5 | cilët e ruajnë nderin e vet (sa i përket jetës intime),~ ~
199 23, 6 | që i kanë në pronësinë e vet, për të cilat nuk janë të
200 23, 44 | popull i erdhi i dërguari i vet, ata e përgënjeshtruan atë,
201 23, 58 | argumenteve të Zotit të vet,~ ~
202 23, 59 | përshkruajnë shok Zotit të vet,~ ~
203 23, 69 | e nnjohin të dërguarin e vet (Muhammedin), prandaj ata
204 23, 71 | zbrapsën ndaj përkujtimit të vet. ~ ~
205 23, 117 | tij është para Zotit të vet, e mohuesitnuk do të shptojnë. ~ ~
206 24, 31 | askujt përveç burrave të vet, babajve të vet ose babajve
207 24, 31 | burrave të vet, babajve të vet ose babajve të burrave të
208 24, 31 | ose babajve të burrave të vet, djemve të vet ose djemve
209 24, 31 | burrave të vet, djemve të vet ose djemve të burrave të
210 24, 31 | ose djemve të burrave të vet, vëllazërve të vet ose djemve
211 24, 31 | burrave të vet, vëllazërve të vet ose djemve të vëllezërve
212 24, 31 | djemve të vëllezërve të vet, apo djemve të motrave të
213 24, 35 | All-llahu udhëzon kah drita e Vet atë që do Ai. All-llahu
214 24, 40 | mund ta shohë ai as dorën e vet. Atij të cilit All-llahu
215 24, 45 | ecin rrëshqitas në barkun e vet, ka që ecin në të dy këmbët
216 24, 50 | kundër tyre? Por jo, ata vet janë zullumqarë. ~ ~
217 25, 1 | nga e pavërteta) robit të vet (Muhammedit) që të bëhet
218 25, 35 | e bashkuam me vëllain e vet, Harunin, që takeë si ndihmës. ~ ~
219 25, 43 | për zot e qmon epshin e vet, a mos do t’i bëhesh ti
220 25, 55 | që është kundër Zotit të vet. ~ ~
221 25, 57 | rrugën që e afron te Zoti i vet”. ~ ~
222 25, 58 | të mëkateve të robve të vet. ~ ~
223 25, 72 | duke e ruajtur karakterin e vet. ~ ~
224 26, 32 | Musai) e hodhi shkopin e vet, i cili u shndërrua në gjarpër
225 26, 35 | 35. Që me magjinë e vet dëshiron t’ju dëbojë nga
226 26, 45 | Musai e hodhi shkopin e vet, i cili menjëherë gëltiset
227 26, 70 | 70. Kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: “çka
228 26, 70 | babait të vet dhe popullit të vet: “çka jeni duke adhuruar?”~ ~
229 26, 132 | u pajisi me çka e dinit vet. ~ ~
230 27, 7 | Kur Musai i tha familjessë vet: “Unë e pash një zjarr,e
231 27, 17 | Sulejmanit ishte tubuar ushtria e vet që përbëhej nga exhinët,
232 27, 40 | falenderon për të mirën e vet, e kush përbuz, Zoti im (
233 27, 54 | Lutin kur ai popullit të vet i tha: “A bëni atë punë
234 27, 92 | udhëzohet vetëm për të mirën e vet, e kush ka humbur, ti thuaj: “
235 28, 13 | ashtu atë e kthyem te nëna e vet që ajo të jetë e kënaqur
236 28, 29 | dhe udhëtoi me familjen e vet, e vërejti kah ana e Turit
237 28, 29 | një zjarr, e familjes së vet i tha: “Rrini këtu, unë
238 28, 50 | All-llahut, ndjek epshin e vet? S’ka dyshim se All-llahu
239 28, 58 | vendbanime që përbuzën jetën e vet Ne i kemi shkatërruar, e
240 28, 76 | së) tij, e kur populli i vet i tha: “Mos u kreno aq fortë
241 28, 79 | Karuni) doli para popullit të vet me stolinë e vet, e ata
242 28, 79 | popullit të vet me stolinë e vet, e ata që kishin synim jetën
243 28, 82 | atij që do nga robërit e vet, e edhe ia mungon atë atij
244 29, 8 | të mira ndaj prindërve të vet, e nëse ata të dy përpiqen
245 29, 13 | tjetër do të bartin barrën e vet, e me atë veten edhe barrë
246 29, 14 | dërguam Nuhun te populli i vet, e ai kaloi ndër ata njëmijë
247 29, 16 | dërguam) kur ai popullit të vet i tha: “Adhuronie All-llahun
248 29, 28 | Lutin, i cili popullit të vet i tha: “Ju, bëni aq punë
249 29, 40 | për shkak të mëkatit të vet; disa prej tyre Ne i goditëm
250 29, 60 | mundësi për furnizimin e vet. All-llahu i furnizon ato
251 29, 62 | atij që do nga robërit e vet, e ia pakëson (shtrëngon)
252 30, 6 | nuk e thyen premtimin e Vet, por shumica e njerëzve
253 30, 9 | patën ardhur të dërguarit e vet me fakte të qarta. Pra,
254 30, 29 | dijes shkuan pas epshit të vet. Po kush mund ta vërë në
255 30, 32 | grup i gëzohet idesë së vet. ~ ~
256 30, 33 | përshkruajnë shok Zotit të vet. ~ ~
257 30, 44 | barrën e mosbesimit të vet e ka kundër vetes, e kush
258 30, 46 | shijojë juve nga meshira e vet (shiun); dhe të lundrojë
259 30, 48 | të dojë prej robërve të vet, qe, ata gëzohen. ~ ~
260 31, 5 | rrugë të qartë prej Zotit të vet dhe janë fatlumë. ~ ~
261 31, 14 | mira ndaj) prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e
262 31, 14 | prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas
263 31, 33 | t’i bëjë dobi fëmijës së vet, e as fëmija nuk mund t’
264 31, 33 | bëjë asnjë send prindit të vet. Premtimi i All-llahut (
265 32, 9 | barkun e nënës) dhe nga ana e vet i jep shpirt atij dhe Ai
266 32, 22 | këshillohet me ajetet e Zotit të vet, e pastaj u kthyen shpinën
267 33, 18 | pengonin dhe ata vëllezërve të vet u thonin: “Ejani me ne!”
268 33, 50 | që i kanë në pronësinë e vet, ashtu që ti të mos keshë
269 34, 15 | begati në vendbanimin e vet: kishin nga të dy anët kopshte,
270 34, 20 | djalli realizoi mendimin e vet ndaj tyre, ndaj edhe e dëgjuan
271 34, 33 | e fshehin dëshpërimin e vet dhe Ne u vëmë prangat në
272 34, 39 | atij që do nga robërit e vet dhe Ai ia pakëson atij,
273 35, 6 | ai e thërret atë grupin e vet, vetëm për t’i bërë banues
274 35, 8 | 8. A atij që vepra e vet e keqe i është hijeshuar
275 35, 18 | pastrimin për të mirën e vet, se vetëm te All-llahu është
276 35, 31 | i njohur ndaj robërve të vet, isheh të gjitha. ~ ~
277 35, 45 | i ka parasysh robërit e vet. ~ ~
278 36, 38 | udhëton për në kufirin e vet (në cakun përfundimtar).
279 36, 78 | shembull, e harroi krijimin e vet e tha: “Kush i ngjall eshtrat
280 37, 84 | 84. Kur Zotit të vet iu bind me zemër të pastër. ~ ~
281 37, 85 | 85. Kur babait të vet dhe popullit të vet i tha: “
282 37, 85 | babait të vet dhe popullit të vet i tha: “çka është ajo që
283 37, 124 | 124. Kur ai, popullit të vet i tha: “A nuk jeni kah frikësoheni?”~ ~
284 37, 164 | vendin (detyrë, pozitën) e vet të njohur. ~ ~
285 38, 24 | kërkoi falje nga Zoti i vet, ra i përkulur dhe u pendua. ~ ~
286 38, 41 | lutje iu drejtua Zotit të vet: “Djalli më ka goditur me
287 39, 7 | mosbesimin e robërve të Vet, e nëse jeni mirënjohës
288 39, 8 | ndonjë dëm), ai e lut Zotin e vet duke kërkuar ndihmë vetëm
289 39, 9 | shpreson në mëshirën e Zotit të vet? Thuaj: “A janë të barabartë
290 39, 15 | hmbur veten dhe familjen e vet. Vini re: ky është dështimi
291 39, 16 | All-llahu i frikëson robërit e Vet: “O robërit e Mi, kinie
292 39, 22 | të sigurt prej Zotit të vet. Të mjrët janë ata që nga
293 39, 24 | 24. E ai që me fytyrën e vet mbrohet nga dënimi në ditën
294 39, 36 | mjafton All-llahu robit të vet? E ata të friksojnë ty me
295 39, 69 | ndriçuar me dritën e Zotit të vet, libri (shënimet mbi veprat)
296 39, 74 | All-llahu, i cili premtimin e Vet e bëri realitet ndaj nesh
297 39, 75 | madhërojnë me falënderim Zotin e vet. E në mes tyre (njerëzve)
298 40, 5 | asgjësojë të dërguarin e vet dhe luftoi me çështje të
299 40, 15 | Arshit; Ai me urdhërin e vet ia sjell shpirtin (shpalljen)
300 40, 15 | atij që do nga robërit e vet, për t’ua tërhequr vërejtjen
301 40, 26 | ia le të thërrasë Zotin e vet, pse unë kam frikë se po
302 40, 28 | faraonit që e fshehte besimin e vet, tha: “A doni ta mbytni
303 40, 83 | ata iu gëzuan dijenisë së vet dhe atëherë i përfshiu ajo
304 41, 47 | nuk del prej lëvozhgës së vet dhe asnjë femër nuk mbart
305 41, 50 | thotë: “Këtë e kam arritur vet (këtë do ta kemë gjithnjë),
306 41, 54 | ka përfshirë me dijen e vet çdo send. ~ ~
307 42, 8 | por Ai shtie në mëshirën e vet atë që do (atë që me vullnetin
308 42, 8 | do (atë që me vullnetin e vet pranon rrugën e drejtë),
309 42, 19 | shumë bamirës për robërit e vet; Ai e begaton atë që do;
310 42, 23 | u jep myzhde robërve të vet, të cilët besuan dhe bënë
311 42, 25 | pranon pendimin e robërve të vet dhe shlyen të këqijat dhe
312 42, 26 | mira dhe, nga mirësia e vet, ua shton atyre të mirat.
313 42, 27 | shumonte begatinë robërve të vet, ata do të kalonin kufijtë,
314 42, 27 | i dijshëm për robërit e vet. ~ ~
315 42, 28 | dhe Ai shtrin mëshirën e vet; Ai është mbikëqyrësi i
316 42, 45 | vetveten dhe familjen e vet!” Ta dini pra, se mizorët
317 43, 26 | Kur Ibrahimi babait të vet dhe popullit të tij i tha: “
318 43, 28 | Zot) ndër pasardhësit e vet me shpresë që ata të kthehen
319 43, 51 | faraoni thirri popullin e vet e tha: “O popull imi, a
320 43, 54 | ai e frikësoi popullin e vet, e ata e respektuan, por
321 44, 22 | 22. E thirri Zotin e vet: “Këta janë popull kriminelë”. ~ ~
322 45, 23 | duke e ditur, dëshirën e vet e respekton si zot të vetin,
323 45, 28 | popull thirret te libri i vet (shënimet e veprave). (U
324 45, 30 | i merr ata në mëshirën e vet (në Xhennet), e ai është
325 46, 15 | u bëjëmirë prindërve të vet, ngase nëna e vet me mundim
326 46, 15 | prindërve të vet, ngase nëna e vet me mundim e barti dhe me
327 46, 15 | derisa të arrijë pjekurinë e vet dhe kur t’i mbush dyzet
328 46, 17 | 17. E ai që prindërve të vet u thotë: “Oh, përr ju!,
329 46, 21 | Adit (Hudin) kur popullin e vet në Ahkafë e qortoi, megjithatë
330 46, 29 | krye, u kthyen te populli i vet dhe e këshilluan. ~ ~
331 47, 14 | argument të qartë prej Zotit të vet, si ai që veprat e tij të
332 47, 24 | janëzemra që kanë drynat e vet!~ ~
333 48, 2 | ashtu të plotëson mirësinë e Vet ndaj teje në rrugën e drejtë. ~ ~
334 48, 4 | ata bindjen në besimin e vet që kishin. Ushtritë e qiejve
335 48, 25 | penguar të arrini në vendin e vet. E sikur të mos kishte burra
336 48, 25 | All-llahu në mëshirën e vet atë që do. Dhe sikur të
337 48, 26 | All-llahu dhuroi qetësimin e Vet dhe ndaj të dërguarit të
338 48, 26 | dhe ndaj të dërguarit të vet dhe ndaj besimtarëve dhe
339 48, 27 | ëndrrën e të dërguarit të Vet e vërtetoi me realitet:
340 48, 28 | e dërgoi të dërguarin e Vet me udhëzim të plotë dhe
341 48, 29 | mbjellë ku mbin filizi i vet, e ai trashet, përforcohet
342 48, 29 | dhe qëndron në trungun e vet, ajo e mahnit mbjellësin. (
343 49, 12 | hajë mishin e vëllait të vet të vdekur? Atë pra e urreni!
344 51, 26 | vërejtur shkoi te familja e vet dhe sollii një viç të majmë
345 51, 29 | ri ra shuplakë fyyrës së vet e tha: “Unë jam një plakë
346 51, 39 | me tërë anën (fuqinë) e vet, ia ktheu shpinën dhe tha: “
347 53, 6 | përqëndrua në formën e vet~ ~
348 53, 18 | më të mëdha të Zotit të vet~ ~
349 54, 10 | E ai iu drejtua Zotit të vet: “Unë jam i mundur, prandaj
350 54, 28 | të pirë ujë në rendin e vet. ~ ~
351 54, 29 | Po ata e ftuan shokun e vet, e ai mori dhe e theri atë. ~ ~
352 54, 33 | vërejtjet e pejgamberit të vet. ~ ~
353 55, 46 | paraqitjes para Zotit të vet, janë dyXhennete. ~ ~
354 55, 56 | tyre (vetëm në burrat e vet) e që nuk i ka prekur kush
355 56, 37 | dashuruara (për burrat e vet), të një moshe. ~ ~
356 57, 9 | 9. Ai robit të vet i shpall argumente të qarta
357 57, 19 | ata kanë shpërblimin e vet, ndërsa ata që e mohuan
358 58, 1 | me ty lidhur më burrin e vet, që u ankua te All-llahu;
359 58, 7 | përshirë çdo send në dijen e vet. ~ ~
360 59, 6 | ia ktheu të dërguarit të vet, ju për të nuk i keni ngarë
361 59, 6 | mbizotëruesit të dërguarit e vet kundër kujt të dojë, All-llahu
362 59, 7 | pa luftë të dërguarit të vet, ajo i takon All-llahut,
363 59, 9 | ruajtur prej lakmisë së vet, të tillët janë të shpëtuar. ~ ~
364 59, 11 | u thoshin vëllezërve të vet nga ithtarët e librit që
365 59, 15 | përjetuan të keqen e punës së vet, edhe ata kanë një dënim
366 60, 4 | kur i thanë popullit të vet: “Ne tërhiqemi prej jush
367 60, 4 | Ibrahimit thënë babait të vet: “Unë do të kërkoj falje
368 61, 5 | rikujto) kur Musai popullit të vet i tha: “O populli imi, pse
369 61, 8 | plotëson (e përhap) dritën e vet, edhe pse e urrejnë jobesimtarët. ~ ~
370 61, 9 | e dërgoi të dërguarin e vet me udhëzim të qartë e fe
371 61, 14 | havarijunëve (besimtarëve të vet të sinqertë) u pat thënë: “
372 63, 11 | kur atij t’i vijë afati i vet. All-llahu hollësisht është
373 64, 5 | barrën e rëndë të punës së vet dhe ata kanë një dënim të
374 64, 6 | atyre u vinin të dërguarit e vet me argumente të qarta, e
375 65, 3 | All-llahu realizon dëshirën e vet dhe All-llahu çdo gjëje
376 65, 7 | shpenzojë sipas mundësisë së vet, e ai që është ngusht nga
377 65, 8 | ndaj urdhërit të Zotit të vet dhe ndaj të dërguarëve të
378 65, 9 | barrën e rëndë të punës së vet, kështu që fundi i çështjes
379 65, 12 | përfshirë çdo send me dijen e vet. ~ ~
380 66, 12 | Imranit, që e ruajti nderin e vet, e Ne prej anës sonë i frymëzuam
381 67, 12 | i frikësoheshin Zotit të vet, për ta ka falje dhe shpërblim
382 67, 21 | ua ndërpret furnizi,im e vet? Jo,askush, por ata vazhdojnë
383 68, 41 | le t’i sjellin ortakët e vet, nëse e thonë të vëtetën?~ ~
384 69, 19 | Kujt t’i jepet libri i vet nga e djathta e tij, ai
385 70, 11 | dënimin e asaj dite me bijtë e vet. ~ ~
386 70, 12 | 12. Dhe me gruan e vet dhe me vëllain e vet. ~ ~
387 70, 12 | gruan e vet dhe me vëllain e vet. ~ ~
388 70, 24 | Dhe ata që në pasurinë e vet kanë ndarë në një pjesë
389 70, 33 | Edhe ata që dëshminë e vet e zbatojnë (nuk e mohojnë,
390 71, 1 | dërguam Nuhun e populli i vet (dhe i thamë): “Tërhiqja
391 72, 13 | e kush e beson Zotit të vet, ai nuk i frikësohet ndonjë
392 72, 17 | adhurimit ndaj Zotit të vet, Ai e shpie atë në vuajtje
393 72, 26 | fshehtën, por fshehtësinë e vet nuk ia zbulon askujt. ~ ~
394 73, 19 | zgjedh rrugën për te Zoti i vet. ~ ~
395 74, 38 | është pengë i veprës së vet. ~ ~
396 76, 31 | do, e shtie në mëshirën e Vet, kurse për zullumqarët ka
397 77, 25 | Ne tokën që në gjirin e vet mban,~ ~
398 78, 39 | kthehet rrugës te Zoti i vet. ~ ~
399 79, 4 | me shpejtësi në vendin e vet i çojnë!~ ~
400 79, 40 | paraqitjes para Zotit të vet dhe ndaloi veten prej epsheve,~ ~
401 80, 24 | le të shikoje ushqimin e vet. ~ ~
402 80, 34 | njeriu ikën prej vëllait të vet, ~ ~
403 80, 35 | nënës dhe prej babait të vet,~ ~
404 80, 36 | gruas dhe prej fëmjëve të vet. ~ ~
405 80, 37 | njeri i mjafton çështja e vet. ~ ~
406 84, 2 | bindet urdhërit të Zotit të vet, ashtu si takoi. ~ ~
407 84, 7 | i përket atij që libri i vet i jepet nga e djathta,~ ~
408 84, 9 | të kthehet te familja e vet i gëzuar. ~ ~
409 84, 10 | i përket atij që libri i vet i jepet pas shpinës,~ ~
410 84, 13 | qenë i gëzuar në familjen e vet,~ ~
411 87, 15 | përkujton emrin e Zotit të vet dhe falet. ~ ~
412 91, 11 | për shkak të arrogancës së vet. ~ ~
413 92, 18 | Ai që e jep pasurinë e vet e pastrohet,~ ~
414 92, 20 | fituar kënaqësinë e Zotit të vet, më të lartit,~ ~
415 98, 8 | ka pasur dronë Zotit të vet. ~ ~
416 100, 6 | është përbuzës ndaj Zotit të vet. ~ ~
417 111, 2 | nuk i bëri dobi pasuria e vet, as ajo çka fitoi!~ ~
|