Sura, verse
1 2, 30 | tokë një zëvendës”! Ata thanë: “A do të vëshë në te atë
2 2, 32 | 32. (Engjëjt) Thanë: “Ti je i pa të meta, ne
3 2, 37(38) | Kur’an (7:23): “Ata të dy thanë:-Zoti ynë, ne i bëmë të
4 2, 67 | ta therrni një lopë! Ata thanë: “A bën tallje me ne?” Ai
5 2, 68 | 68. Ata thanë: “Lute Zotin tënd për ne
6 2, 69 | 69. Ata thanë: “Lute Zotin tënd për ne
7 2, 70 | 70. Ata thanë: “Lute Zotin tëndë për ne
8 2, 71 | shenjë (ngjyrë tjetër)!” Ata thanë: “E tash na e sqarove saktë
9 2, 80 | 80. Ata edhe thanë: “Neve nuk do të na kapë
10 2, 93 | dë-gjoni (respektoni). Ata thanë: “Dëgjuam (me vesh) e kundërshtuam”.
11 2, 111 | 111. Ata edhe thanë: “Kurrsesi nuk ka për të
12 2, 113 | 113. Jehuditë thanë se të krishterët nuk kanë
13 2, 113 | vërtetë). Edhe të krishterët thanë se jehudit nuk janë të mbështetur
14 2, 113 | kështu si thëniet e tyre, thanë edhe ata që nuk dinin (idhujtarët
15 2, 116 | Ata (ithtarët e librit) thanë: “All-llahu ka fëmijë”49
16 2, 118 | kurejshitët politeistët) thanë: “Përse të mos na flasë
17 2, 132 | fe), e edhe Jakubi, ( u thanë) “O bijtë e mi, All-llahu
18 2, 133 | adhuroni pas meje”? Ata thanë: “Do të adhurojmë Zotin (
19 2, 135 | Ata (ithtarët e librit) thanë: “Bëhuni jehudi ose të krishterë,
20 2, 246 | ju të mos luftoni!” ata thanë: “E ç’kemi ne që të mos
21 2, 247 | sundues tuajin Talutin” Ata thanë: “Si mund të jetë ai sundues
22 2, 249 | edhe ata që ishin besimtarë thanë: “Ne sot nuk kemi fuqi kundër
23 2, 249 | do ta takonin All-llahun thanë: “Sa e sa grupe të vogla
24 2, 250 | Xhalutit dhe ushtrisë së tij, thanë: “Zoti ynë! na dhuro durim!
25 2, 275 | djallit. (Bëjnë) kështu ngase thanë: “Shitblerja nuk është pos
26 2, 279(100)| melekë), më zgjuan dhe më thanë: “Vazhdo!” Unë shkova me
27 2, 279(100)| janë këta dy persona? Ata thanë: Vazhdo! Dhe ashtu ne vazhduam
28 2, 279(100)| janë këta dy persona? Ata thanë: Vazhdo! Dhe ashtu ne vazhduam
29 2, 279(100)| Kush janë këta? Ata më thanë: Vazhdo! Kështu ne vazhduam
30 2, 279(100)| Kush është ky njeri? Ata më thanë: Vazhdo! Vazhdo! Ashtu ne
31 2, 279(100)| bashkëudhëtarët e mi më thanë: Hyp lartë! Dhe unë hypa
32 2, 279(100)| bashkëudhëtarët e mi (melekët) më thanë: Ky vend është xhenneti ‘
33 2, 279(100)| bashkëudhëtarët e mi më thanë: Ajo pallatë është vendi
34 2, 279(100)| bashkëudhëtarët e mi (melekët) thanë: Njerëzit që i pe gjysëm
35 2, 285 | të dërguarit e Tij”, dhe thanë: “Dëgjuam dhe respektuam.
36 3, 42 | Përkujto kur engjujt i thanë:”Oj Mejreme, All-llahu të
37 3, 45 | Përkujto kur engjujt i thanë: “Oj Mejreme, All-llahu
38 3, 46(114) | e dëgjuan këtë) Njerëzit thanë: Ne do ta rindërtojmë tempullin
39 3, 46(114) | ndërtojmë banesën prej ari-i thanë njerëzia atëherë. ~- Jo-
40 3, 52 | All-llahut?" Havarijunët thanë: "Ne jemi ndihmëtarë të
41 3, 72 | grup nga ithtarët e librit thanë (të vetëve): “Besoni para
42 3, 81 | sipër obligimin Tim? “Ata thanë:”Ne e pranuam!”Tha (All-llahu):”
43 3, 167 | ose mbroni vetën!” E ata thanë: “Sikur të dinim se do të
44 3, 168 | luftuan dhe atyre të vetëve u thanë: “ Sikur të na dëgjon neve (
45 3, 173 | edhe më shumë besimin e thanë e thanë: “Neve na mjafton
46 3, 173 | shumë besimin e thanë e thanë: “Neve na mjafton që kemi
47 3, 181 | dëgjuar fjalën e tyre që thanë: “ All-llahu është i varfër
48 3, 181 | Ne do të shënjojmë atë që thanë ata dhe që i mbytën pejgamberët
49 3, 183 | 183. Ata janë që thanë: “All-llahu na ka porositur
50 3, 188 | llogarit shpëtimpër ta (nu e thanë të vërtetën), ata kanë njëë
51 4, 97 | ishin mizorë të vetëvetës ju thanë: “Në çka ushit ju?- Ata
52 4, 97 | Në çka ushit ju?- Ata thanë: “Ne ishim të paftë në atë
53 4, 97 | në atë tokë!” (engjujt ju thanë: “A nuk ishtë e gjërë toka
54 4, 166 | 166. (Jehuditë i thanë se nuk të besojnë në shpallje
55 5, 14 | zotimin dhe të atyre që thanë: “Ne jemi nesara” e edhe
56 5, 17 | kufr) të vërtetën ata që thanë se: “Zot është ai, Mesihu
57 5, 18 | Jehuditë dhe të krishterët thanë: “Ne jemi bijtë e All-llahut
58 5, 22 | Ata (populli i Musait) thanë: O Musa, aty është një popull
59 5, 23 | dhe kishin frikën e Tij, thanë: “Hynjy atyre nga dera,
60 5, 24 | 24. Ata thanë: “O Musa, ne kurrë nuk hyjmë
61 5, 41 | tyre që me gojët e tyre thanë: “Ne kemi besuar”, e zemrat
62 5, 64 | 64. Jehuditë thanë: “Dora e All-llahut është
63 5, 64 | qofshin të mallkuar, pse thanë atë. Jo, duart e Tij janë
64 5, 72 | mohuan të vërtetën) ata që thanë: “All-llah është ai, Mesihu,
65 5, 73 | bënë kufr (mosbesim) ata që thanë: “ All-llahu është i treti
66 5, 73 | nëse pushojnë nga ajo që thanë (tre zotëra), do t’i kapë
67 5, 82 | afërmit si miq për besimtarët thanë: “Ne jemi nesara-krishterë”.
68 5, 85 | 85. Për ata që thanë, All-llahu i shpërbleu me
69 5, 111 | të dërguarin Tim!” E ata thanë: “ Ne besuam, e ti dëshmo
70 5, 112 | përkujto) kur Havarijjunët thanë: “ O Isa, bir i Merjemes,
71 5, 113 | 113. (Ata) Thanë: “Ne dëshirojmë të hamë
72 6, 8 | 8. E pastaj thanë: “Pse të mos i zbret atij (
73 6, 29 | 29. Ata thanë: “Nuk ka tjetër, vetëm kjo
74 6, 37 | 37. Dhe thanë : “Përse të mos i zbret
75 6, 91 | sa duhet njohur Atë kur thanë; “All-llahu nuk i shpalli
76 6, 136 | pjesë për All-llahun dhe thanë: “Kjo është për All-llahun,
77 7, 23 | 23. Ata të dy thanë: “Zoti ynë, ne i bëmë të
78 7, 43 | të dërguarit e Zotit na e thanë të vërtetën dhe ne i besuam!”
79 7, 70 | 70. Ata thanë: “A na erdhe (të na frikësosh)
80 7, 75 | kryelartë nga populli i tij thanë atyre që ishin më të dobët
81 7, 75 | dërguar nga Zoti i tij?” Ata thanë: “Vërtet, ne jemi besimtarë
82 7, 76 | 76. Ata kryelartit thanë: “Ne jemi mojues (jobesimtarë)
83 7, 77 | dispozitëne Zotit të tyre dhe thanë: “O Salih atë me çka na
84 7, 90 | të tij, që nuk besuan, i thanë: (Popullit i thanë) Nëse
85 7, 90 | besuan, i thanë: (Popullit i thanë) Nëse shkoni (pranoni)pas
86 7, 95 | shumuan ato (të mirat) e thanë: “Pridërit tanë i pat goditur
87 7, 111 | 111. Ata (krerët) thanë: “Ndale atë dhe vëllaun
88 7, 113 | Magjistarët erdhën te faraoni, e thanë: “ ne do të kemi shpërblim,
89 7, 115 | 115. Ata (magjistarët) thanë: “O Musa, (zgjidh)-ose do
90 7, 121 | 121. Dhe thanë: “Ne i besuam Zotit të gjithësisë,~ ~
91 7, 127 | parët nga populli i faraonit thanë: “A do të lejosh Musain
92 7, 129 | ata (populli i musait) thanë: “Ne ishim të shtypur para
93 7, 132 | 132. Ata thanë: “Me çfarëdo argumenti të
94 7, 134 | me ato masa dënimi) ata thanë: “O Musa, lute ër ne Zotin
95 7, 138 | do statuja të tyre, dhe thanë: “O Musa, na e bën edhe
96 7, 149 | me të vërtetë kanë gabuar thanë: “Nëse nuk na mëshiron Zoti
97 7, 164 | Dhe kur një grup prej tyre thanë: “Përse këshilloni një popull
98 7, 164 | me një dënim të ashpër?” Thanë (këshilluesit): “Arsyetimi
99 7, 172 | nuk jam Zoti juaj?” Ata thanë: “Po, dëshmuam!” Të mos
100 8, 21 | Dhe mos u bëni si ata që thanë: “Dëgjuam”, por nuk dëgjojnë. ~ ~
101 8, 32 | 32. Dhe (përkujto) kur thanë: “O All-llah! nëse është
102 8, 49 | kishte sëmundje (dyshim) thanë: “Këta (muslimanët) i ka
103 9, 30 | 30. E jehuditë thanë: Uzejri është djali i All-llahut ,
104 9, 30 | All-llahut , e të kristerët thanë: Mesihu është djalë i All-llahut.
105 9, 81 | rrugën e All-llahut dhe thanë: “Mos dilni (në luftë) në
106 9, 86 | kërkuan leje prej teje dhe thanë: “Na le të mbesim me ata
107 10, 2 | i tyre. E ata që besuan thanë: “S’ka dyshim, kjo është
108 10, 68 | argumenteve) Ata (jobesimtarët) thanë: “All-llahu ka fëmijë”.
109 10, 76 | vërteta e sigurt nga Ne, ata thanë: “Kjo nuk është tjetër pos
110 10, 78 | 78. Ata thanë: “Mos erdhe të na largosh
111 11, 32 | 32. Ata thanë: “O Nuh, ti polemizove me
112 11, 53 | 53. Ata thanë: “O Hud, ti nuk na solle
113 11, 62 | 62. Ata thanë: “O Salih, ti ishe shpresë
114 11, 69 | engjëjt) tanë me myzhde dhe i thanë: “Selam”. Ai u përgjegj: “
115 11, 70 | tyre njëfarë frike. Ata i thanë: “Mos u frikëso, ne jemi
116 11, 73 | 73. Ata i thanë: “Si, mos po çuditesh me
117 11, 76 | 76. (engjëjt i thanë) O Ibrahim lëre këtë (dialog),
118 11, 79 | 79. Ata thanë: “Po ti e ke të ditur se
119 11, 81 | 81. (engjëjt) Thanë: “O Lut, ne jemi të dërguarit
120 11, 87 | 87. Ata thanë: “O shuajb, a namazi yt
121 11, 91 | 91. Ata thanë: O Shuajb, ne nuk po e kuptojmë
122 12, 8 | 8. Kur ata (vëllezërit) thanë: “Pasha Zotin, Jusufi dhe
123 12, 11 | 11. Ata thanë: “O baba ynë ç’ke që nuk
124 12, 14 | 14. Ata thanë: “Për Zotin, nëse e ha ujku,
125 12, 17 | 17. Thanë: “O baba në, ne shkuam të
126 12, 30 | grup nga gratë e qytetit thanë: “Gruaja e zotëriut (e ministrit)
127 12, 31 | dhe i prenë duart e tyre e thanë: “All-llahut i qofshim falë!
128 12, 44 | 44. Ata (paria) thanë: “Ëndërra të përziera, e
129 12, 51 | vërsulët) Jusufin?” Ato thanë: “Zoti na ruajt, ne nuk
130 12, 61 | 61. Ata thanë: “Ne do të përpiqemi për
131 12, 63 | u kthye te babai i tyre thanë: “O baba ynë, po na ndalohet
132 12, 65 | tyre që iu ishte kthyer dhe thanë: “O ati ynë, çka duam më
133 12, 71 | kthyen (devexhinjtë) dhe thanë: “çka keni humbur?”~ ~
134 12, 72 | shërbëtorët e sundimtarit) Thanë: “Kemi humbur tasin e sunduesit,
135 12, 73 | Ata (vëllezërit e Jusufit) thanë: “Pasha All-llahun, ju e
136 12, 74 | 74. (shërbëtorët) Thanë: “Nëse jeni gënjeshtarë,
137 12, 75 | 75. Vëllezërit thanë: “Dënimi i tij është, vetë
138 12, 77 | 77. (vëllezërit) Thanë: “Në pastë vjedhur ky, ka
139 12, 78 | 78. Ata thanë: “O zotëri, ai ka një babë
140 12, 85 | 85. Ata thanë: “Për All-llahun ti vazhdimisht
141 12, 88 | shkuan) E kur hynë te ai i thanë: “O ti zotëri, neve dhe
142 12, 90 | 90. Ata thanë: “A ti je vetë Jusufi?”
143 12, 91 | 91. Ata thanë: “Pasha All-llahun, është
144 12, 95 | Ata (që ishin prezent) thanë: “Për All-llahun ti vërtet
145 12, 97 | 97. Ata thanë: “O baba ynë, lutu për neve
146 14, 10 | 10. Të dërguarit e tyre u thanë: “A mos keni dyshim në All-llahun,
147 14, 10 | një afat të caktuar!” Ata thanë: “Ju nuk jeni tjetër pos
148 14, 11 | Të dërguarit e tyre ju thanë: “Ne nuk jemi tjetër vetëm
149 14, 13 | mohuan të dërgarit e vet thanë: “Për Zotin, ne do t’ju
150 15, 6 | 6. Dhe ata thanë: “O ti që t’u shpall përkujtimi (
151 15, 52 | kur ata hynë te ai dhe thanë: “Selamen - e përshëndetën
152 15, 53 | 53. Ata thanë: “Mos u frikëso ne po të
153 15, 55 | 55. Ata thanë: “Ne të morëm myzhde me
154 15, 58 | 58. Ata thanë: “Ne jemi dërguar te një
155 15, 63 | 63. Ata thanë: “Jo, (nuk kemi qëllim të
156 15, 70 | 70. Ata thanë: “A nuk të kemi ndaluar
157 16, 35 | shok zotit (idhujtarët) thanë: “Sikur të kishte dashur
158 17, 49 | 49. Ata thanë: “Apasi të bëhemi eshtra
159 17, 90 | 90. Ata thanë: “Nuk të besojmë ty derisa
160 17, 98 | mohuan argumentet tona dhe thanë: “A pasi të bëhemi eshtra
161 18, 4 | tërhequr vërejtjen atyre që thanë se All-llahu ka fëmijë. ~ ~
162 18, 10 | u strehuan në shpellë e thanë: O Zoti ynë, na dhuro nga
163 18, 14 | qëndrueshëm) sa që kur ngritën thanë: “Zoti ynë është Zoti i
164 18, 19 | tha: “Sa keni ndejur?” Ata thanë:”Kemi ndejur një ditë ose
165 18, 19 | një pjesë të ditës!” Disa thanë: “Zoti juaj e di më së miri
166 18, 21 | për çështjen e tyre dhe thanë: “Ndëronu atyre një ndërtesë (
167 18, 21 | ata që ishin me shumicë thanë: “Do të ndërojmë gjithqysh
168 18, 93 | 94. Ata thanë: “O Dhulkarnejn, vërtet
169 19, 27 | te të afërmit e vet ata i thanë: “Oj Merjeme, ke bërë një
170 19, 29 | dha shenjë kah (Isai). Ata thanë: “Si t’i flasim atij që
171 19, 88 | 88. Ata thanë: “I Gjithëfuqishmi ka fëmijë”. ~ ~
172 20, 45 | 45. Ata të dy thanë: “Zoti ynë, ne kemi frikë
173 20, 63 | pas bisedës së fshehur) thanë: “Këta të dy janë magjistarë,
174 20, 65 | 65. Ata thanë: “O Musa, do të hedhësh
175 20, 70 | magjistarët u hodhën në sexhde e thanë: “Ne i besuam Zotit të Harunit
176 20, 72 | 72. Ata thanë: “Pasha Atë që na krijoi,
177 20, 87 | 87. Ata thanë: “Ne nuk e thyem besën tënde
178 20, 88 | trup që pëlliste, e ata thanë: “Ky është zoti juaj dhe
179 20, 91 | 91. Ata i thanë: “Ne nuk dp t’i ndahemi
180 20, 133 | 133. Ata thanë: “përse nuk na solli ai
181 21, 5 | 5. Ata madje thanë: “(për Kur’anin) Ëndërra
182 21, 5 | Ëndërra të përziera, madje thanë se ai (Muhammedi) vet e
183 21, 26 | 26. E ata thanë: “I Gjithëmëshirshmi ka
184 21, 38 | 38. Ata thanë: “Kur do të jetë ai premtim (
185 21, 53 | 53. Ata thanë: “I gjetëm të parët tanë,
186 21, 55 | 55. Ata thanë: “Me gjithë mend e ke apo
187 21, 59 | Kur u kthyen ii panë) Ata thanë: “Kush e bëri këtë me zotat
188 21, 61 | 61. Ata thanë: “Silleni atë këtu në sy
189 21, 62 | 62. I thanë: “A e bëre ti këtë me zotat
190 21, 65 | bindja në koëfortësi) dhe thanë: “Po ti e ke ditur se këta
191 21, 68 | 68. Atëherë ata thanë: “Digjeni atë (Ibrahimin)
192 22, 40 | Ata, të cilët vetëm pse thanë: “All-llahu është Zoti ynë!”
193 23, 24 | atij populli që nuk besuan thanë: “Ky nuk është tjetër pos
194 23, 33 | begati në jetën e kësaj bote, thanë: “Ky nuk është tjetër pos
195 23, 47 | 47. Dhe thanë: “Si t’u besojmë dy njerëzve
196 23, 70 | 70. Apo mos thanë për të se është i çmendur?
197 23, 82 | 82. Ata thanë: “Pasi të vdesim e të bëhemi
198 23, 109 | një grup prej robëve të Mi thanë: “O Zoti ynë, ne besuam,
199 25, 5 | 5. Edhe thanë: “(për Kur’anin) Janë legjenda
200 25, 7 | 7. E ata thanë: “ç’është me këtë të dërguar,
201 25, 21 | shpresojnë takimin Tonë, thanë: “Përse të mos na dërgohen
202 25, 32 | 32. E ata që nuk besuan thanë: “Përse të mos i ketë zbritur
203 25, 60 | ndaj të madhërishmit, ata thanë: “E kush është Rrahmani-
204 26, 41 | kur erdhën magjistarët i thanë faaonit: “A do të ketë shpërblim
205 26, 47 | 47. E thanë: “Ne i besuam Zotit të botëve,~ ~
206 26, 50 | 50. Ata (magjistarët) thanë: “S’ka rëndësi, ne kthehemi
207 26, 61 | grupet, shokët e Musait Thanë: “Me siguri na zunë!”~ ~
208 26, 71 | 71. Ata i thanë: “Adhurojmë idhuj, vazhdimisht
209 26, 74 | 74. Ata thanë: “Jo, por kështu i gjetëm
210 26, 111 | 111. Ata thanë: “E si të besojmë ty, kur
211 26, 116 | 116. Ata i thanë: “O Nuh! Nëse nuk heq dorë (
212 26, 136 | 136. Ata thanë: “Për ne është krejt një,
213 26, 153 | 153. Ata i thanë: “Ti je vetëm i magjepsur”. ~ ~
214 26, 167 | 167. Ata i thanë: “O Lut, nëse nuk pushon (
215 26, 185 | 185. Ata thanë: “Sdyshim se ty të ka zënë
216 27, 13 | argumentet Tona të qarta, ata thanë: “Kjo pa dyshim është magji!”~ ~
217 27, 15 | Sulejmanit dituri, e ata të d thanë: “I falënderohemi vetëm
218 27, 33 | 33. Ata (paria) i thanë: “Ne jemi të fuqishëm dhe
219 27, 47 | 47. Ata thanë: “Ne parandjejmë fatkeqësi
220 27, 49 | 49. Ata që thanë: “Betohuni mes vete në All-llahu,
221 27, 67 | Ndërsa ata të cilët nuk besun thanë: “A pasi të (vdesim) bëhemi
222 28, 23 | dyjave?” Ato që të dyja i thanë: “Ne nuk u japim juë deri
223 28, 36 | argumentet Tona të qarta, ata thanë: “Kjo nuk është tjetër vetëm
224 28, 48 | vërteta nga ana Jonë, ata thanë: “Përse nuk iu dha atij (
225 28, 48 | dha Musait më parë?” E, thanë: “Dy magji që përmbajnë
226 28, 48 | përmbajnë njëra-tjetërn. Dhe thanë: çdonjëren prej tyre ne
227 28, 57 | 57. Ata thanë: “Nëse ne ndjekim rrugën
228 28, 79 | synim jetën e kësaj bote thanë: “ah, të kishim pasur edhe
229 28, 80 | ishin të zotët e diturisë thanë: “Të mjerët ju, shpërblimi
230 29, 3 | do t’i dallojë ata që e thanë të vërtetën do t’i dallojë
231 29, 12 | 12. Ata që nuk bsuan u thanë atyre që besuan: “Ejani
232 29, 31 | erdhën me myzhde Ibrahimit, i thanë: “Ne jemi shkatërrues të
233 29, 32 | Aty është Luti!” Ata i thanë: “Ne e dimë edhe më mirë
234 29, 33 | dhe u ngushtua, po ata i thanë: “Mos ke frikë, as ms u
235 29, 50 | 50. Ata thanë: “Përse të mos i ketë zbritur
236 32, 10 | 10. E ata thanë: “A pasi që ne të tretemi
237 33, 13 | Dhe kur një grup prej tyre thanë: “O banorë të Jethribit,
238 33, 22 | e panë ushtrinë aleate, thanë: “Kjo është ajo që All-llahu
239 33, 22 | All-llahu dhe i dërguari i Tije thanë të vërtetën. Ajo (ushtria
240 33, 69 | pastroi atë nga ajo që i thanë. Ai te All-llah ishte me
241 34, 3 | 3. E ata që nuk besuan thanë: “Nuk do të na vijë neve
242 34, 7 | 7. Dhe ata që nuk besuan thanë: “A doni t’ju trgojmë për
243 34, 19 | 19. Po ata thanë: “Zoti ynë, na i largo udhëtimet
244 34, 31 | 31. Dhe ata që nuk besuan thanë: “Ne nuk i besojmë këtij
245 34, 43 | vërteën, pasi ajo u erdhi, i thanë: “Kjo (Muhammed, feja islame,
246 36, 14 | përforcum me një të tretë dhe u thanë: “Ne jemi të dërguar te
247 36, 15 | 15. Ata (fshatarët) thanë: “Ju nuk jeni tjetër, vetëm
248 36, 16 | 16. Ata thanë: “Zoti ynë e di se me të
249 36, 18 | 18. Ata (fshatarët) thanë: “Ne parandiejmë kob me
250 36, 19 | 19. Ata (të dërguarit) thanë: “Fati i keq është i juaji,
251 36, 47 | nuk besuan, besimtarëve u thanë: “A ta ushqejmë atë që sikur
252 37, 15 | 15. Dhe thanë: “Ky (Kur’ani) nuk është
253 37, 97 | 97. Ata thanë: “Ndërtonja atij një vend
254 38, 4 | i tyre, e mosbesimtarët thanë: “Ky është magjistar, rrenës”. ~ ~
255 38, 16 | 16. Ata edhe thanë: “Zoti ynë, ngutna pjesën
256 38, 22 | frikësua prej tyre, po ata i thanë: “Mos ke frikë, ne jemi
257 39, 74 | 74. E ata (të Xhennetit) thanë: “Falënderuar qoftë All-llahu,
258 40, 24 | Hamanit e Karuni, e ata i thanë: “Magjistar e gënjshtar!”~ ~
259 40, 25 | vërtetën nga ana Jonë, ata thanë: “Mbytni djemtë e atyre
260 40, 84 | kur e panë dënimin tonë, thanë: “Ne i kemi besuar vetëm
261 41, 5 | 5. Ata thanë: “Zemrat tona janë të mbyllura
262 41, 11 | ose me dhunë!” Ato të dyja thanë: “Po i qasmi me dëshirë!”~ ~
263 41, 14 | po vetëm All-llahun”, ata thanë: “Sikur Zoti ynë të kishte
264 41, 15 | ndaj banorëve në tokë dhe thanë: “Kush ka fuqi më të fortë
265 41, 26 | 26. Ata që nuk besuan thanë: “mos dëgjoni këtë Kur;an
266 41, 30 | 30. S’ka dyshim se ata që thanë: “Zoti ynë është All-llahu”,
267 43, 20 | 20. Ata pastaj thanë: “Sikur të kishte dashur
268 43, 22 | 22. Jo, por ata thanë: “Ne i kemi gjetur të parët
269 43, 24 | gjetët të parët tuaj?” Ata thanë: “Ne nuk i besojmë asaj
270 43, 30 | erdhi atyre e vërteta, ata thanë: “Kjo është magji dhe se
271 43, 31 | 31. Pastaj thanë: “Përse të mos ketë zbritur
272 43, 49 | 49. De ata thanë: “O ti magjistar, lute për
273 43, 58 | 58. Dhe thanë: “A janë më të mirë zotat
274 43, 58 | tanë apo ai?” Ata nuk të thanë atë, vetëm si polemikë,
275 44, 14 | shpinën atij (pejgamberit) dhe thanë: “I mësuar prej dikujt,
276 45, 24 | 24. Ata edhe thanë: “Nuk ka tjetër, vetëm se
277 46, 7 | Kur’anit) që u erdhi, i thanë: “Kjo është magji e hapët!”~ ~
278 46, 11 | besuan, atyre që besuani thanë: “Sikur të ishte ai (Kur’
279 46, 13 | 13. Ata që thanë: “All-llahu është Zoti ynë
280 46, 22 | 22. Ata i thanë: “A ke ardhur të na largosh
281 46, 24 | drejtuar kah luginat e tyre thanë: “Kjo re do t na sjellë
282 46, 29 | afruan dhe e dëgjuan atë, thanë: “Heshtni!” dhe kur u krye,
283 46, 30 | 30. Thanë: “O populli ynë, në dëgjuam
284 49, 14 | 14. Beduinët thanë: “Ne kemi besuar!” Thuaj: “
285 50, 2 | tyre, andaj jobesimtarët thanë: “Kjo është diçka shumë
286 51, 25 | Kur patën hyrë te Ai dhe thanë: “Të përshendesin me paqe!” (
287 51, 28 | frike prej atyre, po ata thanë: “Mos kij frikë!” Mandej
288 51, 30 | 30. Ata (engjëjt) thanë: “Kshtu ka thënë Zoti yt,
289 51, 32 | 32. Ata thanë: “Ne jemi të dërguar te
290 51, 52 | erdhi i dëguar e që nuk i thanë: “Është magjistar ose është
291 54, 9 | e quajti rrenacak dhe i thanë: “I marrë!” dhe iu bë kërcënim. ~ ~
292 60, 4 | ata që ishin me të, kur i thanë popullit të vet: “Ne tërhiqemi
293 61, 6 | argumente të qarta, ata thanë: “Kjo është maxhi e hapët”. ~ ~
294 61, 14 | All-llahut?” Havarijunët i thanë: “ne jemi ndihmëtarë të
295 63, 1 | erdhën ty hipokritët, të thanë: “Ne dëshmojmë se vërtet
296 63, 8 | atë më të dobëtin!” (ashtu thanë) Ndërsa e tërë krenaria
297 68, 18 | 18. E nuk thanë (kur u betuan): “Në dashtë
298 68, 26 | 26. E kur e panë atë, thanë: “S’ka dyshim, ne kemi humbur (
299 68, 29 | 29. Atëherë ata thanë: “I pafajshëm është Zoti
300 68, 31 | 31. Thanë: “Të mjerët ne, vërtet ne
301 68, 51 | Kur’anin, e )nga inati) thanë: “Ai është i marrë!”~ ~
302 71, 23 | 23. Dhe u thanë: Mos braktisni zotat tuaj
303 72, 1 | kur u kthyen te të vetët) thanë: “Ne kemi dëgjuar një Kur’
304 79, 12 | 12. Ata thanë: “Atëherë, ai kthim do të
|