Sura, verse
1 1, 2(16) | madhështore në Kur’an. ” Atëherë ma mori dorën, dhe kur dëshiroi
2 1, 7(25) | të atyre që kanë humbur) atëherë ju duhet të thuani Amin,
3 1, 7(25) | thënie me thënien e melekëve, atëherë atij i falen mëkatet e kaluara. ” (
4 2, 23 | gradualisht robit tonë, atëherë sillnie ju një kaptinë të
5 2, 24 | kurrë (edhe në të ardhmën), atëherë ruajuni zjarrit, lëndë e
6 2, 31(37) | cilës nuk kishte njohuri. Atëherë do të ndihet i turpëruar
7 2, 31(37) | krijuar nga All-llahu)!” atëherë do të shkojnë te ai, dhe
8 2, 31(37) | kaluarat dhe të ardhmet!”~ Atëherë (thotë i Dërguari i All-llahut
9 2, 31(37) | i pranoj ata në Xhennet. Atëherë do të lutem edhe për të
10 2, 55 | shohim All-llahun haptazi, e atëherë juve u rrëmbeu rrufeja (
11 2, 59(43) | në vend ku jeni prezentë, atëherë mos e lëshoni atë vend për
12 2, 60 | gurit me shkopin tënd”, atëherë nga ai gufuan dymbëdhjetë
13 2, 135(54) | por ai kishte refuzuar. (Atëherë i ishte dhënë Zejdit), i
14 2, 135(54) | adhuronte vetëm All-llahun. ” Atëherë Zejdi doli dhe takoi një
15 2, 137 | drejtë, e nëse refuzojnë, atëherë ata janë kundërshtarë (opozitë),
16 2, 143(56) | Nuhu do të thotë: “Po. ” Atëherë do të pyetet populli i vet: “
17 2, 143(56) | ardhur asnjë përkujtues. ” Atëherë All-llahu do t’i thotë (
18 2, 143(56) | s. dhe pasuesit e tij. ” Atëherë ata (muslimanët) do të dëshmojnë
19 2, 145 | vënë pas dëshirave të tyre, atëherë ti do të ishe mizor. ~ ~
20 2, 178 | falet diçka nga vëllau i vet atëherë ajo le të përcillët (e atij
21 2, 184 | udhëtim (e nuk agjëroi), atëherë ai (le të agjërojë) më vonë
22 2, 185(65) | fundamentale) të Islamit. Atëherë beduini tha: “Pasha Atë
23 2, 186(66) | nafile), derisa unë e dua, atëherë bëhem ndijesa për dëgjim
24 2, 191 | aty, e nëse ju sulmojnë, atëherë sulmoni edhe ju ata. I këtillë
25 2, 191(69) | t’i japë emër tjetër. Ai atëherë tha: “A nuk është muaji
26 2, 191(69) | t’i japë emër tjetër. Ai atëherë tha: “A nuk është ky qyteti
27 2, 193 | nga propaganda dhe lufta), atëherë lereni armiqësinë, përveç
28 2, 196 | po në qoftë se pengoheni, atëherë (therrni për kurban) çka
29 2, 222 | pastrohen. E kur të pastrohen, atëherë afrohuni atyre ashtu siç
30 2, 226(85) | kohore e Ila’-së kalon, atëherë burri duhet t’i kthehet
31 2, 229 | dispozitat e All-llahut, atëherë për atë, me çka ajo bën
32 2, 229(86) | mehr)?” Ajo tha: “Po. ” Atëherë Lajmëtari u i tha Thabitit: “
33 2, 230 | burri i dytë) e lëshon atë, atëherë për ata dy, po qe se mendojnë
34 2, 231 | afrohen afatit të tyre, atëherë ose mbani si duhet, ose
35 2, 237 | atyre një caktim (kurorës), atëherë duhet t’u jepni gjysmën
36 2, 239 | këni frikë (nga armiku), atëherë fauni duke ecur ose duke
37 2, 239(88) | rekatin që i ngeli me ta, dhe atëherë qëndroi ulur derisa ata
38 2, 255(92) | përgjatë tërë universit, atëherë a thua sa më i madh është ‘
39 2, 255(92) | e zekatit të Ramadanit. Atëherë dikush erdhi te unë dhe
40 2, 255(92) | Lajmëtari i All-llahut u!” Atëherë Ebu Hurejre e përshkroi
41 2, 255(92) | lexoje Ajetul-Kursinë, sepse atëherë do të kesh një rojtar nga
42 2, 258 | pra ti atë nga perëndimi?” Atëherë ai që nuk besoi mbeti i
43 2, 266(94) | respektit ndaj All-llahut, dhe atëherë All-llahu ia dërgon një
44 2, 279 | heqni dorë nga kamata), atëherë binduni se jeni në konflikt
45 2, 279 | E nëse jeni penduar, atëherë juve ju takon kryet e mallit
46 2, 279(100)| Lajmëtarit a. s. t’i hajë. ” Atëherë i Dërguari a. s. tha: “Ke
47 2, 279(100)| shiti të këqiat për para dhe atëherë bleji hurmat më të mira
48 2, 279(100)| këthye në formën normale. Atëherë hedhësi e bëri të njëjtën
49 2, 279(100)| përparme kah ana e prapme. Atëherë ai kthehej në anën tjetër
50 2, 279(100)| vazhdoi të notojë përsëri. Atëherë përsëri ai (i pari) u kthye
51 2, 280 | në gjendje të vështirë, atëherë bëni një pritje deri sa
52 2, 280(101)| më ka hua është i varfër, atëherë falja (huanë), që të na
53 2, 282 | është në gjendje të diktojë, atëherë le të diktojë drejt kujdestari
54 2, 282 | qoftë se nuk janë dy burra, atëherë një burr e dy gra, nga dëshmitarët
55 2, 282 | që e praktikoni mes jush, atëherë nuk është ndonjë mëkat të
56 2, 283 | udhëtim dhe nuk gjeni shkrues, atëherë merrni peng (paradhënie
57 3, 20 | Nëse janë nënshtruar, atëherë janë përudhur e nëse refuzojnë,
58 3, 31 | Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu
59 3, 32 | dërguarit, e ata refuzojnë, atëherë All-llahu nuk i do pabesimtarët!” 110 ~ ~
60 3, 46(114) | shpërkëndejë, por ai e refuzoi. Atëherë ajo shkoi te një bari dhe
61 3, 46(114) | vonë i lindi një djal dhe atëherë deklaroi:"Fëmija është i
62 3, 46(114) | prej ari-i thanë njerëzia atëherë. ~- Jo- tha ai,- do të ma
63 3, 152 | dëshironit (prenë e luftës ), e atëherë kundërshtuat (urdhërin e
64 3, 153 | dërguari ju thërriste mbrapa. Atëherë u goditi me dëshprim për
65 3, 179 | besofshit dhe nëse ruheni, atëherë ju keni një shpërblim të
66 4, 3 | të drejtë ndaj bonjakeve, atëherë martohuni me ato graqë ju
67 4, 3 | padrjtësusë (ndaj tyre), atëherë vetëm me një, ose (martohuni)
68 4, 4 | vetju falin diçka nga ajo, atëherë hane atë hallall të mirë. ~ ~
69 4, 11 | trashëgojnë (vetëm) prindërit, atëherë nënës së tij i takon një
70 4, 12 | ose një motër (nga nëna), atëherë secilit prej tyre u takon
71 4, 16 | pendohen dhe përmirësohen, atëherë hiqni dorë prej tyre, pse
72 4, 18 | punë të këqia dhe vetëm atëherë kur t’i vjen vdekja ndonjërit
73 4, 23 | kontakt me to (me gratë), atëherë s’ka pengesë (të martoheni
74 4, 34 | e nëse ju respektojnë, atëherë mos u sillni keq ndaj tyre.
75 4, 43 | gratë, e nuk gjeni ujë, atëherë mësyne dheun dhe fërkoni
76 4, 92 | popullit që është armik ijuaji, atëherë është obligil vetëm lirimi
77 4, 92 | keni marrveshjen me të, atëherë është obligim shpagmi i (
78 4, 103 | qetësoheni (nga lufta), atëherë faleni namazin në mënyrë
79 4, 128 | burrit të vet ndaj asaj, atëherë nuk gabojnë po qe se bëjnë
80 4, 176 | nuk fëmijë, por ka motër, atëherë asaj (motrës) i takon gjysma
81 4, 176 | të përzier burra dhe gra, atëherë mashkullit i takon hise
82 5, 2 | E kur të hiqni ihramin, atëherë ghahtoni. Urrejtja ndaj
83 5, 6 | zogjt. Nëse jeni xhunubë, atëherë pastrohuni (lahuni)! Në
84 5, 6 | gratë dhe nuk gjeni ujë, atëherë mësyne (merrni tejemum)
85 5, 21 | mos u ktheni mbrapa, pse atëherë khteheni të dëshpruar. ~ ~
86 5, 23 | e kur t’u hyni nga ajo, atëherë ju jeni ngadhënjyes. Dhe
87 5, 30 | 30. Atëherë epshi i tij e bindi atë
88 5, 32 | ndonjë shkatërrim në tokë, atëherë (krimi i tij) është si t’
89 5, 41 | pranoni, e nëse nuk u jepet,atëherë refuzoni. Po atë që All-llahu
90 5, 52 | tjetër nga ana e Tij, e atëherë do të pendohen për atë që
91 5, 67 | bën (kumtimin në tërësi), atëherë nuk e ke kryer detyrën (
92 5, 92 | kundërshtoni). E nëse refuzoni, atëherë pra, dine se obligim i të
93 5, 106 | porositur prej) All-llahut, pse atëherë ne do të jemi mëkatarë!”~ ~
94 5, 107 | merituar mëkat (kanë gënjyer) atëherë në vend të tyre merren dy
95 5, 107 | tejkaluam (drejtësinë), pse atëherë do të ishim nga mizorët!”~ ~
96 5, 110 | që deshën të të mbysin) atëherë kur erdhe me argumente,
97 6, 23 | 23. Atëherë (pas atij sprovimi) përgjigje
98 6, 56 | dëshirat tuaja, pse do të ishte atëherë do te isha i humbur e jo
99 6, 71 | në rrugë të drejtë? Dhe atëherë të bëhemi sikur ai, të cilin
100 6, 95 | Ky është All-llahu, e si atëherë shmangeni (nga besimi)?~ ~
101 6, 119 | përveçkur jeni detyruar (atëherë edhe harami është hallall).
102 6, 121 | juve, e nëse i dëgjoni ata, atëherë jeni si ata (idhujtarë). ~ ~
103 7, 22 | 22. Atëherë me mashtrim i zbriti (në
104 7, 44 | e zjarrit) thonë: “Po”. Atëherë në mes të tyre (mes dy grupeve)
105 7, 78 | 78. Atëherë ata përjetuan tërmetin dhe
106 7, 90 | Shuajbit, (pas fesë së tij) atëherë ju jeni me siguri të dëshpëruar. ~ ~
107 7, 118 | 118. Atëherë u dëshmua e vërteta dhe
108 7, 133 | 133. Atëherë (për shkak të mohimit) Ne
109 7, 136 | 136. Atëherë ndërmorën kundër tyre dhe
110 7, 162 | ajo që iu kishte thënë, atëherë Ne zbritëm kundër tyre një
111 7, 175 | ai u zhvesh prej tyre dhe atëherë atë e shoqëroi shejtani
112 7, 185 | afati i tyre i vdekjes. Atëherë, cilës bisedë pos kësaj (
113 7, 201 | përkujtojnë (All-llahun), dhe atëherë shohin (të vërtetën). ~ ~
114 8, 57 | ndesh (i zë) ata në luftë, atëherë ti ata (me shkatërrimin
115 8, 58 | populli (ndaj marrëveshjes), atëherë edhe ti ua dh atyre (marrëveshjen)
116 9, 5 | namazin dhe e japin zeqatin, atëherë ua lëshoni rrugën, se vërtet
117 9, 11 | namazin dhe e japin zeqatin, atëherë i keni vëllezë në fe. Ne
118 9, 12 | marrëveshjes, ofendojnë fenë tuaj, atëherë luftoni krerët e mohuesve.
119 9, 24 | lufta për në rrugën e Tij, atëherë, pritni derisa All-llahu
120 10, 35 | udhëzon në të vërtetën. . Atëherë pra, a është më e drejtë
121 10, 45 | vetëm një moment të ditës, atëherë njihen mes vete. E, vërtet,
122 10, 54 | fshehindëshprimin (nga hutia). Atëherë bëhet gjykimi i drejtë mes
123 10, 94 | ngjarjet e pejgamberëve), atëherë pyeti ata që lexojnë librin
124 11, 14 | nëse nuk përgjigjen juve, atëherë pra ta keni të qartë se
125 11, 31 | në shpirtrat e tyre, pse atëherë unë konsiderohem zullumqar. ~ ~
126 11, 35 | Nëse unë kam trilluar, atëherë ai është mëkati im, e unë
127 12, 14 | qenë në grup kaq i fortë, atëherë ne mos qofshim fare!”~ ~
128 12, 27 | tij është grisur prapa, atëherë gënjen ajo, kurse ai është
129 12, 79 | kemi gjetur teshën tonë, ne atëherë do të jemi të padrejtë!”~ ~
130 12, 110 | ende nuk i kapi dëninmi), e atëherë u erdhi atyre (tëdërguarve)
131 14, 22 | gabuar), e ju m’u përgjigjët; atëherë, pra mos më qortoni mua,
132 14, 36 | kush më kundërshton mua, atëherë Ti je që fal dhe mëshiron. ~ ~
133 15, 8 | kërkon urtësia e Zotit) dhe atëherë ata nuk aftizohen. ~ ~
134 15, 29 | shpirtin që është krijesa Imja, atëherë ju bini atij në sexhde”. ~ ~
135 16, 17 | 17. Atëherë pra, a është Ai që krijon
136 16, 82 | prapësohen (prej besimit), atëherë obligimi yt është komunikimi
137 16, 85 | ata që ishin zullumqarë, atëherë as nuk do t’u lehtësohet,
138 16, 112 | përbuzën të mirat e All-llahut. Atëherë All-llah, për shkak të sjelljes
139 16, 126 | qoftë se doni të merrni hak, atëherë ndëshkoni në atë masë sa
140 17, 16 | rrugë), e ata kundërshtojnë; atëherë zbatohet dënimi ei merituar
141 17, 23 | pleqëria pranë kujdesit tënd, atëherë mos u thuaj atyre as “of-
142 17, 28 | furnizim për t’i ndihmuar ata), atëherë thuaju atyre fja;ë të mira (
143 17, 42 | Atij, sikundër thonë ata, atëherë ata (zotat) do të kërkonin
144 17, 73 | tjetër nga çka të shpallëm, e atëherë do të zinin ty mik. ~ ~
145 17, 75 | 75. E atëherë Ne do ta shijonim mundimin
146 17, 76 | të përzënë prej saj, po atëherë edhe ata nuk do të mbeteshin
147 18, 16 | adhurojnë ata, pos All-llahut, atëherë strehonu në shpellë, e Zoti
148 18, 20 | kthejnë në fenë e tyre, e atëherë kurr nuk keni për të shpëtuar. ~ ~
149 18, 21 | padyshimtë. (i zgjuam) Mu atëherë kur ata (populli) bisedonin
150 18, 69 | Nëse më shoqëron ti mua, atëherë mos më pyet për asgjë, derisa
151 18, 75 | kundërshtoj) për ndonjë gjë, atëherë mos më lejo të shoqëroj.
152 19, 29 | 29. Atëherë ajo u dha shenjë kah (Isai).
153 19, 75 | këtë jetë) ose kijametin, atëherë do ta kuptojnë se kush do
154 20, 16 | dhënë pas dëshirave, se atëherë shkatërrohesh. ~ ~
155 20, 38 | 38. Atëherë kur nënën e frymëzuam me
156 20, 57 | 57. (Atëherë faraoni) Tha: “O Musa, a
157 20, 61 | 61. Atëherë Musai u tha atyre (magjistarëve): “
158 20, 70 | 70. Atëherë (kur shkopi i Musait i ëlltiti)
159 20, 71 | në trungujt e hurmave, e atëherë ju do a kuptoni se cili
160 21, 7 | shpallje, e nëse nuk dini këtë, atëherë pyetni njerëzit e dijshëm. ~ ~
161 21, 13 | 13. (atëherë atyre u thuhet) Mos ikni,
162 21, 39 | dinin ata që nuk besuan se atëherë nuk d të mund ta largojnë
163 21, 40 | do t’i tronditë ata, e atëherë as nuk mund ta largojnë
164 21, 44 | pakësojmë tokën nga anët e saj, atëherë a mos ata do të jenë fitues (
165 21, 56 | 56. Atëherë ai tha: “Jo, por Zoti juaj
166 21, 68 | 68. Atëherë ata thanë: “Digjeni atë (
167 22, 5 | dyshoni për ringjalljen, atëherë (mendoni krijimin tuaj)
168 23, 27 | dhe të ashpërsohet gjendja atëherë ti hgarko në të prej secilit
169 23, 28 | kush është më ty në anije, atëherë thuaj: “Falënderuar qoftë
170 23, 34 | që është si ju, vërtet, atëherë do të jeni të humbur e të
171 23, 41 | 41. Atëherë me të drejtë ata i zuri
172 23, 64 | çuar jetë të shfrenuar, atëherë ata me britmë bëjnë lutje (
173 23, 77 | një derë dënimi tëashpër, atëherë ata do të mbesin aty me
174 23, 85 | të thonë: “E All-llahut”. Atëherë thuaju: “Përse pra nuk mendoni?”~ ~
175 23, 91 | sikur të kishte zot tjetër), atëherë secili zot do të veçohej
176 23, 101 | fryhet surit (herën e dytë), atëherë, në atë ditë nuk do të ketë
177 23, 107 | e nëse gabojmë përsëri,atëherë vërtet, jemi mizor!” ~ ~
178 24, 28 | nëse nuk gjeni aty asnjë, atëherë mos hyni në to derisa t’
179 24, 33 | në bazë të kompenzimit, atëherë ua bëni këtë të mundshme
180 24, 43 | i bënë grumbull ato dhe atëherë e sheh shiun se si rrjedh
181 24, 54 | dërguarin!” Nëse ata refuzojnë, atëherë atij i takon përgjegjësia
182 24, 54 | ngarkuar, nëse i bindeni atij, atëherë keni gjetur të vërtetën .
183 26, 20 | Musai) Tha: “E bëra atë, atëherë kur isha i pavetëdijshëm. ~ ~
184 26, 32 | 32. Atëherë, (Musai) e hodhi shkopin
185 26, 42 | Po, bile ju do të jeni atëherë prej më të afërmve!”~ ~
186 26, 45 | 45. Atëherë edhe Musai e hodhi shkopin
187 26, 46 | 46. Atëherë magjistarët ranë në sexhde (
188 26, 187 | nëse je nga të vërtetit, atëherë lëshoje mbi ne një copë
189 26, 203 | 203. e atëherë të thonë: “A thua do të
190 27, 11 | zëvendëson me të mirën, atëherë s’ka dyshim se Unë jam ë
191 27, 18 | 18. Deri atëherë kur ariitën mbi luginën
192 27, 93 | veta dhe do t’i kuptoni ato atëherë (kur nuk u bën dobi). Zoti
193 28, 7 | kur të keshë frikë për të, atëherë atë hidhe në lumë, e mos
194 28, 24 | 24. Atëherë ai u dha ujë (kafshëve)
195 28, 49 | është e vërtetë çka thoni, atëherë sillni një libër prej All-llahut
196 28, 50 | ata nuk të përgjigjen ty, atëherë dije se ata ndjekin vetëm
197 28, 64 | dot, dhe shohin dënimin. E atëherë (do të dëshironin) sikur
198 28, 75 | Sillni argumentin tuaj!” ATëherë do ta kuptojnë se e drejta (
199 29, 8 | për çka ti nuk di asgjë, atëherë ti mos i respekto ata. Kthimi
200 29, 48 | dorën tënde të djathtë, pse atëherë do të dshonin ata të prishurit. ~ ~
201 30, 17 | 17. Atëherë, All-llahun lartësonie kur
202 30, 36 | shkak të veprimit të tyre, atëherë ata e humbin shpresën. ~ ~
203 31, 15 | ti nuk ke kurrfarë fakti, atëherë mos i respekto ata, o në
204 33, 5 | kush janë) etërit e tyre, atëherë ata janë vëllezërit tuaj
205 33, 16 | ju bëjë dobi, sepse edhe atëherë nuk do të (shpëtoni) përjetoni
206 33, 28 | bote dhe stolitë e saj, atëherë ejani: unë po ju jap furnizimin (
207 33, 29 | e Tij dhe botën tjetër, atëherë të jeni të sigurta se All-llahu
208 33, 53 | saj, por kur të thirreni, atëherë shpërndahuni, duke mos hyrë
209 34, 24 | Thuaj: “All-llahu”. E atëherë, ose ne ose ju jemi në rrugë
210 34, 50 | Thuaj: “Nëse unë kam humbur, atëherë e keqja e humbjes është
211 34, 50 | kam gjetur të vërtetën, atëherë ajo është me ndihmën e Zotit
212 36, 14 | përgënjeshtruan që të dy, atëherë i përforcum me një të tretë
213 36, 24 | 24. Unë do të jem atëherë në një humbje të hapët. ~ ~
214 37, 88 | 88. Dhe atëherë u lëshoi një shikim yjeve,~ ~
215 38, 33 | 33. “M’i ktheni ata mua!” Atëherë filloi t’u mësjojë këmbëve
216 40, 78 | gjykimi me drejtësi dhe aty atëherë dështojnë ata të kotit. ~ ~
217 40, 83 | gëzuan dijenisë së vet dhe atëherë i përfshiu ajo që e tallnin. ~ ~
218 41, 34 | keqen) ktheje me mirësi, se atëherë ai, mes teje dhe të cilit
219 41, 38 | kryeneç (e nuk bëjnë sexhde), atëherë ata që janë pranë Zotit
220 42, 48 | që e ka merituar vetë, atëherë njeriu është përbuzës. ~ ~
221 43, 13 | 13. Të uleni mbi to dhe atëherë, pasi të jeni vendosur mbi
222 43, 25 | 25. Atëherë Ne ndërmorrëm ndëshkime
223 44, 21 | 21. e nëse nuk më besoni atëherë hiqnu meje (më lini të lirë)!”~ ~
224 45, 17 | vete, ata u përçanë vetëm atëherë kur u erdhi dija që ta kuptojnë,
225 47, 4 | derisa t’i rraskapitni, atëherë lidhni, e pastaj, ose lidhni
226 47, 19 | 19. Atëherë, dije se nuk ka Zot tjeter
227 47, 27 | 27. E si do të jetë atëherë puna e tyre engjëjt t’ua
228 49, 9 | prej tyre e sulmon tjetrin, atëherë luftonie atë grup që vërsulet
229 49, 9 | All-llahut, e nëse ktheheni, atëherë me drejtësi bëni pajtimin
230 50, 14 | përgënjeshtruan të dërguarit, atëherë e merituan dënimin Tim. ~ ~
231 53, 16 | 16. Atëherë kur Sidrën e mbuloi ajo
232 53, 22 | 22. Atëherë ajo është një ndarje e padrejtë!~ ~
233 54, 11 | 11. Atëherë Ne me një shi të vrullshëm
234 54, 24 | doli nga mesi ynë, po Ne atëherë do të jemi të humbur në
235 57, 13 | e kërkoni ndonjë dritë!” Atëherë vihet ndërmjet tyre njëfarë
236 58, 4 | nuk gjen (rob për lirim), atëherë le të agjërojë dy muaj rresht
237 58, 4 | kontaktojnë, e kush nuk mundet, atëherë le t’i ushqejë gjashtëdhjetë
238 58, 11 | kur t’ju thuhet: ngrituni! Atëherë ju ngrihuni, All-llahu lartëson
239 58, 13 | bëtë dhe All-llahu ju fali, atëherë pra, falnie namazin, jepnie
240 60, 10 | vërtetoni se ato janë besimtare, atëherë, mos i ktheni ato te jobesimtarët,
241 60, 11 | të merrni pre të luftës, atëherë atyre që u kanë shkuar gratë,
242 60, 12 | kundërshtojnë në atë që i urdhëron, atëherë, prano zotimin e tyre dhe
243 62, 6 | All-llahut e jo njerëzit e tjerë, atëherë kërkonie vdekjen, po qe
244 62, 8 | padukshmën dhe të dukshëm, dhe atëherë Ai do t’ju njoftojë me atë
245 62, 10 | E, kur të kryhet namazi, atëherë shërndanu në tokë dhe kërkoni
246 63, 10 | jush t’i vijë vdekja, e atëherë të thotë: “O Zoti im, përse
247 64, 8 | 8. Atëherë pra, pranonie All-llahun,
248 64, 12 | po nëse nuk e respektoni, atëherë detyrë e të dërguarit tonë
249 65, 2 | mbarimit ta afatit të tyre, atëherë ose mbani (i ktheni në jetën
250 65, 6 | qoftë se ato janë shtatzëna, atëherë furnizoni ato derisa ta
251 65, 6 | japin gji fëmijëve tuaj, atëherë jepnu atyre shpërblimin
252 65, 6 | në vështirësi ndër vete, atëherë le të kërkojnë për të gjidhënëse
253 68, 29 | 29. Atëherë ata thanë: “I pafajshëm
254 69, 21 | 21. Dhe ai atëherë është në një jetë të kënaqshme. ~ ~
255 72, 24 | shohin atë që u premtohet, atëherë do të kuptojnë se kush është
256 74, 9 | 9. Atëherë ajo është ditë e vështirë. ~ ~
257 77, 39 | nëse keni ndonjë dredhi, atëherë bëni dredhira!~ ~
258 79, 12 | 12. Ata thanë: “Atëherë, ai kthim do të jetë dëshpërues
259 79, 25 | 25. Atëherë tmerrshëm e dënoi atë, për
260 100, 4 | 4. E me të (vërsulje) atëherë çojnë pluhur. ~ ~
|