Sura, verse
1 1, 2(16) | më thirri, por unë nuk iu përgjigja. Më vonë thash: “
2 2, 4(31) | Ajo që iu shpall Muhammedit a. s.
3 2, 34 | sexhde) Ademit, ata menjëherë iu përulën, me përjashtim të
4 2, 35 | tij kah të doni, po mos iu afroni asaj bime (peme)
5 2, 59(43) | përhapur në ndonjë vend, mos iu afroni, ndërsa nëse epidemia
6 2, 101 | grup prej tyre të cilëve iu kishte dhënë libri, e hodhi
7 2, 109 | krishterë), edhe pasiqë iu është bërë e qartë e vërteta,
8 2, 109 | dëshiruan që pas besimit tuaj t’iu kthejnë në mosbesimtarë,
9 2, 131 | tha: “Dorëzohu”! Ai tha: “Iu kam dorëzuar Zotit të gjithësisë”! ~ ~
10 2, 133 | dëshmitarë kur Jakubit iu afrua vdekja, e ai bijve
11 2, 136 | na u shpall neve, atë që iu shpall Ibrahimit, Ismailit,
12 2, 136 | Musait, Isait dhe atë që iu është dhënë nga Zoti i tyre
13 2, 139(55)| se pasurinë e vet?” Ata iu përgjigjën: “Nuk ka kush,
14 2, 213 | librit). E përpos atyre që iu kishte dhënë ai (libri)
15 2, 222 | gjatë menstruacionit dhe mos iu afroni atyre (për marëdhënie)
16 2, 259 | i veshim me mish. E kur iu bë e qartë atij tha: “U
17 2, 285 | dërguari i besoi asaj që iu shpall prej Zotit të Tij,
18 3, 25 | e ka e fituar, duke mos iu bërë atyre kurrnjë e padrejtë. ~ ~
19 3, 46(114)| ajo shkoi te një bari dhe iu prezentua atij që të çojë
20 3, 46(114)| pastaj shkoi te një bari,iu dorëzua atij. Më vonë i
21 3, 46(114)| abdest dhe fali namaz. Pastaj iu afrua fëmijës dhe e pyeti:~-
22 3, 54 | mbytjen e Isait), All-llahu iu kundëvu dredhisë së tyre,
23 3, 100 | bindeni një grupi të atyre që iu është dhënë libri, ata,
24 3, 101 | besoni, kr juve janë duke iu lexuar (duke iu shpallur)
25 3, 101 | janë duke iu lexuar (duke iu shpallur) ajetet e All-llahut
26 3, 160 | t’ju mposhtë, e nëse Ai iu lë pa ndihmë, atherë kush
27 3, 161 | që e ka fituar, duke mos iu bërë e padrejtë. ~ ~
28 3, 172 | edhe pasi i goditi plaga iu përgjegjën All-llahut dhe
29 3, 195 | 195. Zoti i tyre iu përgjegj lutjes së tyre (
30 4, 21 | merrni atë kur njëri-tjetri iu keni bashkuar (në një shtrat)
31 4, 43 | 43. O ju që besuat, mos iu afroni namazit duke qenë
32 4, 44 | vure re (Muhammed) ata që iu pate dhënë pjesë nga libri (
33 4, 77 | i vure re ata të cilëve iu pate thënë: “ndalni duart
34 4, 77 | tuaja jepne zeqatin!” E kur iu bë atyre obligim lufta,
35 4, 102 | ndaj armëve e mjeteve që t’iu vërsulen njëherë me të gjitha
36 4, 131 | patëm sugjeruar atyre që iu pat dhënë libri para jush,
37 4, 141 | gjykimit. All-llahu krrsesi nuk iu mëndëson jbesimtarëve mbizotërim
38 4, 146 | penduan, u përmirësuan, iu përmbajtën All-llahut (mësimeve
39 4, 146 | besimtarët, e All-llahu ka për t’iu dhënë besimtarëve shprblim
40 4, 153 | rrufeja. mandej edhe pasi që iu patën shfaqur atyre mrekulli
41 4, 173 | merituar, por edhe do t’iu shtohet prej dhuntisë së
42 4, 175 | i besuan All-llahut dhe iu përmbajtën Atij (librit
43 5, 2 | Urrejtja ndaj një populli, që iu pat penguar nga xhamia e
44 5, 2 | xhamia e shenjtë, të mos iu shtyej të silleni në mënyrë
45 5, 6 | obligim për abdest e larje) t’iu sjellë ndonjë vështirësi,
46 5, 27 | njërit iy pranua. Ai (që nuk iu pranua) tha: “Unë do të
47 5, 27 | i tha Habilit). E ai (që iu pranua) tha: “All-llahu
48 5, 41 | cilëve All-llahu nuk deshi t’iu pstrojë zemrat (prej kufrit).
49 5, 48 | t’ju sprovojë në atë që iu dha juve, andaj ju (besimtarë)
50 6, 88 | ndonjë nga këta) kishte për t’iu shkuar huq ajo që kanë vepuar. ~ ~
51 6, 122 | kështu (si këtij në errësirë) iu dket mirë mohusve ajo që
52 6, 124 | neve ngjajshëm me atë që iu pat dhënë të dërguarve të
53 6, 134 | 134. Ajo që iu kërcënohet (kijameti, ringjallja,
54 6, 152 | 152. Mos iu afronu pasurisë së jetimit
55 7, 19 | hani nga të doni, e mos iu afroni kësaj peme, pse do
56 7, 43 | thirrje: “KY është Xhenneti, iu dha juve për atë që vepruat. ~ ~
57 7, 101 | nga lajmet e tyre. Atyre iu patën ardhur të dërguarit
58 7, 154 | 154. E kur iu ndalë hidhërimi Musait,
59 7, 157 | ndihmonë, veprojnë me dritën që iu zbrit me të, të tillët janë
60 7, 159 | grup që udhëzoi drejtë dhe iu përmbajt asaj (drejtësisë). ~ ~
61 7, 161 | përkujto edhe këtë) Kur atyre iu tha: “Banoni në këtë fshat (
62 7, 162 | fjalë tjetër nga ajo që iu kishte thënë, atëherë Ne
63 7, 176 | me (dituri), por ai nuk iu largua tokës (dynjasë) dhe
64 7, 190 | ipërshkruan shokë në atë që iu dha. I pastër është All-llahu
65 8, 16 | për të luftuar ose përt’iu bashkëngjitur një grupi
66 8, 48 | tha: “S’ka kush që mund t’iu mposhtë sot ju, unë jam
67 9, 90 | kërkuan falje, erdhën për t’iu dhënë leje (të mos shkonin
68 9, 114 | pat premtuar atij, e kur iu bë e qartë se ai ishte armik
69 9, 118 | atyre të treve, të cilëve iu pat shtyrë aq (pranimi i
70 10, 71 | ajetet e All-llahut, e unë iu kam mbështetur vetëm All-llahut,
71 10, 85 | 85. Ata iu përgjegjën duke i thënë: “
72 10, 85 | duke i thënë: “All-llahut iu kemi mbështetur, Zoti në,
73 11, 44 | 44. E iu pat thënë: “Oj tokë, përbije
74 11, 48 | 48. Iu pat thënë: “O Nuh, zbarko
75 11, 56 | 56. Unë iu kam mbështetur Allaut, Zotit
76 11, 70 | nuk shtrihen kah ai (viç), iu dukën të pazakonshme dhe
77 11, 88 | e All-llahut, vetëm Atij iu kam mbështetur dhe vetëm
78 11, 97 | dhe rrethi i tij, e ata iu bindën urdhërit të faraonit,
79 12, 35 | ministrit dhe rrethit të tij) iu paraqit ideja që ata për
80 12, 51 | kur ju vetë e dëshiruat (iu vërsulët) Jusufin?” Ato
81 12, 51 | në shesh e vërteta, e unë iu vërsula atij me dashuri,
82 12, 60 | drithi (për ushqim), e as mos iu afroni (vendit tim). ~ ~
83 12, 65 | gjetën mallin e tyre që iu ishte kthyer dhe thanë: “
84 12, 67 | i All-llahut, vetëm Atij iu kam mbështetur dhe vetëm
85 12, 84 | Jusufin, hde nga pikëllimi iu zbardhën të dy sytë, po
86 12, 96 | mbi fytyrën e tij, atij iu kthye të pamët dhe tha: “
87 12, 100 | i uli pranë vete), e ata iu përulën atij, e ai tha: “
88 12, 101 | 101. (Pasi iu plotësua dëshira Jusufit
89 13, 18 | mirë, ndërsa ata që nuk iu përgjigjen Atij, ata do
90 13, 27 | mekas) thonë: Përse nuk iu shpall (Muhammedit) ndonjë
91 13, 27 | nga Zoti i tij?” Thuaj: “(Iu shpall Kur’ani, por ju u
92 14, 12 | vazhdimisht ata që gjithnjë iu mbështeten. ~ ~
93 15, 45 | 45. E ata, të cilët iu ruajtën (mosbesimit dhe
94 16, 42 | dhe vetëm Zotit të tyre iu mbështetën. ~ ~
95 16, 48 | djathtas dhe majtas duke iu perulur All-llahut (duke
96 17, 32 | 32. Dhe mos iu afroni amoralitetit (zinasë),
97 17, 36 | 36. Mos iu qas asaj për të cilën nuk
98 17, 57 | të Zotit tënf ëshë për t’iu ruajtur. ~ ~
99 18, 28 | bukurinë e kësaj bote dhe mos iu bind atij që ia kemi shmangur
100 18, 34 | ishte besimtar) itha:- duke iu krenuar atij- “Unë kam pasuri
101 18, 49 | Përuluni Ademit, e ata iu përulën përpos Iblisit.
102 18, 84 | 85. Ai iu rrek një aso mundësie (dhe
103 18, 88 | 89. Pastaj, ai iu rrek një aso mundësie (mori
104 18, 91 | 92. Mandej, ai iu rrek ërsëri një aso mundësie (
105 19, 3 | 3. Kur ai iu lut Zotit të vet me një
106 19, 17 | dërguam asaj Xhebrilin, e ai iu paraqit asaj njeri në tërësi. ~ ~
107 19, 93 | qiej e në tokë ka për t’iu paraqitur Zotit si rob. ~ ~
108 20, 66 | hidhni ju! Kur, ja, atij iu dk se nga ajo magji e tyre
109 20, 78 | 78. Atyre iu vu prapa faraoni me ushtrinë
110 20, 134 | çove ndonjë të dërguar që t’iu përmbaheshim fakteve Tua
111 21, 83 | Përkujto) Edhe Ejubin kur iu drejtua Zotit të vet me
112 21, 84 | 84. Ne iu përgjegjëm atij nga mëshira
113 21, 88 | 88. Ne iu përgjigjëm atij, e shpëtuam
114 23, 76 | at me dënim, po ata nuk iu përulën Zotit të tyre e
115 23, 76 | përulën Zotit të tyre e as nuk iu drejtuan me lutje. ~ ~
116 26, 39 | 39. Edhe popullit iu tha: “Ejani e tubohuni,~ ~
117 26, 173 | ai shi për ata të cilëve iu pat tërhequr vërejtja. ~ ~
118 26, 227 | u mbrojtën pasi që atyre iu bë e padrejtë. E ata që
119 27, 42 | 42. E kur erdhi ajo, iu tha: “A është i tillë froni
120 27, 44 | 44. Asaj iu tha: “Hyn në pallat, e kur
121 27, 53 | që ishin të mëtur (duke iu shmangur mëkatit). ~ ~
122 27, 58 | ai shi për ata të cilëve iu kishte tërhequr vërejtja. ~ ~
123 28, 35 | 35. (All-llahu iu përgjegj) Tha: “Ne do ta
124 28, 48 | Jonë, ata thanë: “Përse nuk iu dha atij (Muhammedit) sikurse
125 28, 48 | Po a nuk e mohuan atë që iu dha Musait më parë?” E,
126 29, 59 | dhe vetëm Zotit të tyre iu mbështetën. ~ ~
127 30, 33 | luten Zotit të tyre, duke iu drejtuar vetëm Atij, e kur
128 30, 56 | 56. E atyre që iu është dhënë dija dhe besimi
129 33, 71 | 71. Ai (All-llahu) iu mundëson të bëni vepra të
130 37, 84 | 84. Kur Zotit të vet iu bind me zemër të pastër. ~ ~
131 37, 93 | 93. Iu afrua atyre ngadalë, duke
132 37, 94 | 94. Ata (populli) iu afruan atij me të shpejtë (
133 37, 103 | 103. E kur ata të dy iu dorëzuan urdhërit të Zotit
134 38, 8 | mos atij, nga mesi ynë, iu zbrit Kur’ani? Jo, por ata
135 38, 31 | Kur në një parambrëmje iu shfaqën atij kuaj që, kur
136 38, 41 | tonë Ejubin, kur me lutje iu drejtua Zotit të vet: “Djalli
137 38, 73 | Engjëjt, të gjithë së bashku iu përulën, ~ ~
138 40, 27 | 27. Musai tha: “Unë iu kam mbështëtur Zotit tim
139 40, 37 | rrenës”. Dhe ashtu, faraonit iu dukë e mirë vepra etij e
140 40, 83 | argumente të qarta, ata iu gëzuan dijenisë së vet dhe
141 42, 45 | Do t’i shohësh ata duke iu afruar atij (zjarrit) të
142 43, 55 | nxitën hidhërimin Tonë, Ne iu hakmorëm atyre dhe i përmbytëm
143 43, 57 | 57. Kur iu përmend popullit tënd si
144 43, 89 | 89. (E, Zoti iu përgjegj): Hiqu tyre pra,
145 44, 29 | e as toka dhe atyre nuk iu dha afat. ~ ~
146 47, 2 | vepra të mira dhe atë që iu shpall Muhammedit e besuan,
147 49, 2 | zërin e Pejgamberit dhe mos iu bgërmoni atij si i ngërmoheni
148 53, 8 | 8. Pastaj u lëshua dhe iu afrua~ ~
149 54, 9 | i thanë: “I marrë!” dhe iu bë kërcënim. ~ ~
150 54, 10 | 10. E ai iu drejtua Zotit të vet: “Unë
151 54, 25 | 25. A, atij nga mesi jonë iu dha shpallja? Jo, por ai
152 57, 9 | argumente të qarta për t’iu nxjerrë juve prej errësirave
153 57, 27 | kënaqësinë e All-llahut, ata nuk iu përmbajtën asaj si duhet
154 61, 12 | 12. Ai (All-llahu) iu falë mëkatet tuaja, ju shpie
155 65, 2 | ditës së fundit, e kush iu përmbahet dispozitave të
156 72, 16 | rrugës së drejtë, Ne do t’iu lëshonim atyre ujë me bollëk,~ ~
157 74, 56 | Ai është i denjë për t’iu ruajtur dhe i denjë për
158 79, 40 | 40. E kush iu frikësua paraqitjes para
159 91, 15 | 15. Duke mos iu frikësuar prapavisë së atij (
160 96, 19 | 19. Jo, Jo! Ti mos iu bind atij, vazhdo me sexhde
161 98, 1 | të cilët nuk besuan, nuk iu ndanë (besimit të tyre)
|