Sura, verse
1 2, 31(37)| gjë të tillë, shkoni te Musai, robi të cilit All-llahu
2 2, 54 | 54. Dhe kur Musai popullit të vet i tha: “
3 2, 60 | 60. Dhe (përkujtoni) kur Musai kërkoi ujë për popullin
4 2, 61 | dhe prej qepëve të saj”! (Musai) Tha: “A kërkoni ta ndërroni
5 2, 67 | 67. (Përkutjoni) Edhe kur Musai popullit të vet i tha: “
6 2, 92 | 92. Juve u pat ardhur Musai me argumente, por pas tij
7 2, 108 | tuaj sikurse u pyet më parë Musai. Ai që e ndërron besimin
8 5, 20 | Përkujto (O i dërguar) kur Musai i tha popullit të vet: “
9 5, 25 | 25. (Musai) Tha: “Zoti im! Unë nuk
10 6, 91 | librin, me të cilin erdhi Musai e që ishte dritë e udhërrëfyes
11 7, 104 | 104. Musai tha: O faraon, s’ka dyshim,
12 7, 107 | 107. Ai (Musai) e hodhi shkopin e vet,
13 7, 116 | 116. Ai (Musai)tha: “Hidhniju”! Ekur hodhën
14 7, 128 | 128. Popullit të vet Musai i tha: “Kërkon ndihmë prej
15 7, 129 | edhe pasi na erdhe”. Ai (Musai) tha: “Është shpresë se
16 7, 131 | është te All-llahu (e jo te Musai), por shumica e tyre këtë
17 7, 138 | kanë ata (ai popull)”. Ai (Musai) tha: “Ju jeni popull që
18 7, 140 | 140. Musai tha: “Mos deshët, pos All-llahut,
19 7, 142 | katërdhjetë net. Ndërsa Musai vëllait të vet Harunit,i
20 7, 150 | 150. E kur u kthye Musai shumë i hidhëruar te populli
21 7, 151 | 151. (Musai) Tha: “Zoti im, më falë
22 7, 155 | 155. Musai zgjodhi nga populli i vet
23 10, 75 | Pastaj, pas tyre dërguam Musai dhe Harunin me argumentet
24 10, 77 | 77. Musai tha: A të vërtetës i thoni
25 10, 80 | kur erdhën magjistarët, Musai u tha: “Hidhni ç’keni për
26 10, 81 | 81. E kur i hodhën ata, Musai u tha: “Kjo që e sollët
27 10, 84 | 84. Musai tha: “O populli im, nëse
28 10, 88 | 88. Musai tha: “Zoti ynë, Ti i ke
29 14, 6 | 6. (përkujto) Kur Musai i tha popullit të vet: “
30 14, 8 | 8. E Musai tha: “Nëse ju, dhe të gjithë
31 17, 2 | 2. Edhe Musai Ne i kemi dhënë librin dhe
32 17, 101 | kur ai u ka ardhur atyre (Musai), e atiji pat thnë faraoni:
33 17, 102 | 102. Ai (Musai) tha: “Po ti e di se ato (
34 18, 59 | 60. (përkjto) Kur Musai djaloshit që e shoqëronte
35 18, 61 | ata e kaluan atë vend, ai (Musai) i tha djaloshit: “Na jep
36 18, 63 | 64. Ai (Musai) tha: “Ai është (vendi)
37 18, 65 | njeriut të mirë e të dijshëm) Musai i tha: “A pranon të vijë
38 18, 68 | 69. (Musai) Tha: “Në dashtë All-llahu,
39 18, 70 | dishmi) e shqeu atë. Ai (Musai) tha: “A e shqeve që ti
40 18, 72 | 73. (Musai) Tha: “Mos më qorto për
41 18, 73 | i dijshmi) e mbyti atë. (Musai) Tha: “A e mbyte njeriun
42 18, 75 | 76. (Musai) Tha: “Nëse pas kësaj të
43 18, 76 | e drejtoi atë (murin). (Musai) Tha: “Sikur të kishe dashur
44 20, 18 | 18. Ai (Musai) tha: “Ai është shkopi im
45 20, 25 | 25. Ai (Musai) tha: “Ma zgjëro (më ndihmo)
46 20, 50 | 50. (Musai) Tha: “Zoti ynë është Ai
47 20, 59 | 59. (Musai) Tha: “Koha e caktuar le
48 20, 61 | 61. Atëherë Musai u tha atyre (magjistarëve): “
49 20, 66 | 66. Ai (Musai) tha: Jo, hidhni ju! Kur,
50 20, 67 | 67. E Musai ndjeu në vete njëfarë frike. ~ ~
51 20, 71 | para se t’u japë leje? Ai (Musai) është prijës i juaj, i
52 20, 86 | 86. Musai u kthye te populli i vet
53 20, 88 | dhe Zoti i Musait, po ai (Musai) e ka harruar”. ~ ~
54 20, 91 | viçit) deri që të kthehet Musai!”~ ~
55 20, 92 | 92. Ai (Musai u kthye e) tha: “O Harun
56 20, 95 | 95. Ai (Musai) tha: “E çka ishte puna
57 20, 97 | 97. Ai (Musai) tha: “Prandaj, largohu
58 22, 44 | Qe përgënjeshtruar edhe Musai; e Unë jobesimtarëve u pata
59 26, 12 | 12. Ai (Musai) tha: “Zoti im, kam frikë
60 26, 20 | 20. (Musai) Tha: “E bëra atë, atëherë
61 26, 26 | 26. Ai (Musai) tha: “Zoti juaj dhe i prindërve
62 26, 28 | 28. (Musai) Tha: “Zot i lindjes dhe
63 26, 30 | 30. (Musai) Tha: “A edhe nëse të sjell
64 26, 32 | 32. Atëherë, (Musai) e hodhi shkopin e vet,
65 26, 43 | 43. Musai atyre u tha: “Hidhnie atë
66 26, 45 | 45. Atëherë edhe Musai e hodhi shkopin e vet, i
67 26, 49 | unë?!” S’ka dyshim se ai (Musai) është prijësi juaj që ua
68 26, 62 | 62. Ai (Musai) tha: Kurrsesi, me mua është
69 27, 7 | 7. (Përkujto) Kur Musai i tha familjessë vet: “Unë
70 28, 14 | 14. E pasi ai (Musai) e arriti moshën madhore
71 28, 15 | ndihmë kundër armikut dhe Musai i ra grusht e ai vdiç. Ai (
72 28, 15 | ra grusht e ai vdiç. Ai (Musai) tha: “kjo është prej veprave
73 28, 18 | 18. Dhe (Musai) agoi i frikësuar në qytet
74 28, 18 | thirri sërish (në ndihmë), e Musai i tha: “Vërtet ti qenke
75 28, 25 | bagëtisë) ujë!” E Kur shkoi (Musai) te ai dh ai i tregoi atij
76 28, 28 | 28. Ai (Musai) tha: “Kjo le të mbetet
77 28, 29 | 29. E kur Musai e kreu afatin dhe udhëtoi
78 28, 33 | 33. Ai (Musai) tha: “O Zoti im, unë kam
79 28, 36 | 36. E kur Musai ua solli atyre argumentet
80 28, 37 | 37. E Musai tha: “Zoti im e di më së
81 29, 39 | faronin dhe Hamanin. Atyre Musai u solli fakte por ata treguan
82 37, 120 | Selamun”- qofshin të mëshiruar Musai dhe Haruni. ~ ~
83 40, 27 | 27. Musai tha: “Unë iu kam mbështëtur
84 61, 5 | 5. Dhe, (rikujto) kur Musai popullit të vet i tha: “
|