Sura, verse
1 2, 31| 31. E Ai (Zoti) ia mësoi Ademit
2 3, 31| 31. Thuaj: Nëse e doni All-llahun,
3 4, 31| 31. Nëse lagoheni prej mëkateve
4 5, 31| 31. All-llahu dërgoi një sorrë,
5 6, 31| 31. Ata që përgënjeshtruan
6 7, 31| 31. O bijtë e Ademit, vishuni
7 8, 31| 31. E kur atyre u lexohen ajetet
8 9, 31| 31. Ata i konsideruan “ahbarët” (
9 10, 31| 31. Thuaj: “Kush ju furnizon
10 11, 31| 31. Unë nuk u them juve se
11 12, 31| 31. E kur ajo dëgjoi për ato
12 13, 31| 31. Sikur të ishte ndonjë Kur’
13 14, 31| 31. Robëve të Mi, të cilët
14 15, 31| 31. Përpos Iblisit. Ai refuzoi
15 16, 31| 31. Është Xhenneti i Adn-it,
16 17, 31| 31. Ju mos i mbytni fëmijët
17 18, 31| 31. Të tillët e kanë vendin
18 19, 31| 31. Më ka bërë dobiprurës kudo
19 20, 31| 31. Që me të të ma forcosh
20 21, 31| 31. Dhe në të (tokë) Ne kemi
21 22, 31| 31. Duke qenë të sinqertë në
22 23, 31| 31. Mandej pas tyre Ne ei sollëm
23 24, 31| 31. Thuaju edhe besimtareve
24 25, 31| 31. Shi kështu, Ne secilit
25 26, 31| 31. Ai tha: “Sille pra, nëse
26 27, 31| 31. (në vazhdim shkruan) “Të
27 28, 31| 31. Dhe ti hidhe shkpoin tënd!
28 29, 31| 31. E kur të dërguarit tanë (
29 30, 31| 31. (Përqëndrohu në atë fe)
30 31 | 31. Lukman~ ~
31 31, 31| 31. A nuk sheh se anijet lundrojnë
32 33, 31| 31. E kush prej jush i përvishet
33 34, 31| 31. Dhe ata që nuk besuan thanë: “
34 35, 31| 31. Dhe ajo që Ne të shpallëm
35 36, 31| 31. A nuk e panë ata se sa
36 37, 31| 31. E, ajo thënia (premtimi)
37 38, 31| 31. Kur në një parambrëmje
38 39, 31| 31. E pastaj, në ditën e kijametit
39 40, 31| 31. Si rasti i popullit të
40 41, 31| 31. Ne jemi miqtë e juaj në
41 42, 31| 31. E ju nuk mund t’i ikni (
42 43, 31| 31. Pastaj thanë: “Përse të
43 44, 31| 31. Prej faraonit. Vërtet ai
44 45, 31| 31. E, sa u përket atyre që
45 46, 31| 31. O populli ynë, përjigjuni
46 47, 31| 31. Ne do t’u sprovojmë juve,
47 50, 31| 31. Ndërsa besimtarëve të ruajtur
48 51, 31| 31. Ai (Ibrahimi) tha: “E ç’
49 52, 31| 31. Thuaj: “Pritni, se edhe
50 53, 31| 31. Dhe vetëm të All-llahut
51 54, 31| 31. Ne lëshuam kundër tyre
52 55, 31| 31. Ne do të merremi me (llogarinë
53 56, 31| 31. Pranë ujit rrjedhës. ~ ~
54 68, 31| 31. Thanë: “Të mjerët ne, vërtet
55 69, 31| 31. Pastaj atë shtinie në Xhehennem. . . ~ ~
56 70, 31| 31. E kush kërkon përveç tyre,
57 74, 31| 31. E mbiqëkyrës të zjarrit,
58 75, 31| 31. E ai as nuk vërtetoi atë
59 76, 31| 31. Ai vetë që do, e shtie
60 77, 31| 31. Që nuk bën as hije, as
61 78, 31| 31. S’ka dyshim se të devotshmit
62 79, 31| 31. Dhe prej saj nxori ujin
63 80, 31| 31. Dhe pemë e kullosa, ~ ~
64 83, 31| 31. E kur ktheheshin te familjet
|