Sura, verse

 1        2, 133|  dëshmitarë kur Jakubit iu afrua vdekja, e ai bijve të vet u tha: “
 2        2, 180|         prej jush i është afruar vdekja, nëse lë pasuri pas vete,
 3        3, 154|         që është caktuar mbytja (vdekja), do të dilnin në vendin
 4        3, 157| All-llahut, ose t’u kikshte zënë vdekja, do të gëzonit falje e mëshirë
 5        4, 15 |         shtëpia derisa t’i marrë vdekja ose derisa All-llahu të
 6        4, 18 |       vetëm atëherë kur t’i vjen vdekja ndonjërit prej tyre, të
 7        4, 78 |              78. Kudo që të jeni vdekja do t’ju kapë, po edhe në
 8        4, 100|         dërguari i Tij, dhe e zë vdekja (në rrugë), te All-llahu
 9        5, 106|       afruar ndonjërit prej jush vdekja, bëhet me dy dëshmitarë
10        6, 61 |         vijë ndonjërit prej jush vdekja, atij ia marrin shpirtin
11        6, 162|        Namazi im, kurbani im dhe vdekja ime janë thjesht për All-llahun,
12       14, 17 |         gëlltis atë, atij i vjen vdekja nga të gjitha anët (sipas
13       15, 46 |         keqeje) të siguruar (nga vdekja). ~ ~
14       15, 99 |       deri të vijë ty e vërteta (vdekja). ~ ~
15       23, 99 |       ndonjërit prej tyre i vjen vdekja, ai thotë: “O Zoti im, më
16       39, 42 |          atij që i është caktuar vdekja e mban (nuk e kthen), e
17       39, 42 |           që nuk i është caktuar vdekja, por është në gjumë), e
18       44, 35 |           S’ka tjetër, vetëm ajo vdekja jonë e parë dhe ne nuk do
19       57, 14 |      erdhi caktimi i All-llahut (vdekja) dhe ashtu, mashtruesi ju
20       62, 8  |           Thuaj: “s’ka dyshim se vdekja prejsë cilës po ikni, ka
21       63, 10 |     ndonjërit prej jush t’i vijë vdekja, e atëherë të thotë: “O
22       69, 27 |        sikur të kishte qenë ajo (vdekja e parë) mbarim i amshueshëm
23       74, 47 |       Derisa na erdhi e vërteta (vdekja)!”~ ~