a) All-llahu më ka bërë fitimtar me frikësim (Ai i frikëson armiqtë) në largësi prej një muaj udhëtimi;

b) toka është bërë për mua (dhe pasuesit e mi) vend faljeje dhe mjet pastrimi (p. sh. për tejemmum), prandaj çdonjë nga pasuesit e mi mund të falet kudo që ndodhet në kohën e faljes;

c) preja e luftës është bërë halal për mua, ndërsa për të tjerët para meje nuk ka qenë;

d) më është dhënë e drejta për ndërmjetësim (në ditën e Gjykimit) dhe

e) çdo lajmëtar (para meje) ishte i dërguar vetëm për popullin e vet, ndërsa unë jam i dërguar për tërë njerëzimin.

B. Transmetoi Ebu Hurejre r. a. : Lajmëtari i All-llahut tha: “Shembulli im në krahasim me të dërguarit tjerë para meje është sikur i një njeriu që e ka ndërtuar një shtëpi të bukur, përveç se e ka lënë një vend të zbrazët për një qerpiç në një prej skajeve (të shtëpisë). Njerëzit kalojnë përreth dhe i mahniten bukurisë së saj, por thonë: "Sikur të ishte ky qerpiç i vënë në vendin e vet!" Pra unë jam ai qerpiç, dhe unë jam i fundit nga të dërguarit. ” (Sahihul-Buhari, vëll. 4, had. 735).

C. Transmetoi Ibn Mes’udi r. a. : Sikur po e shoh të Dërguarin u si flet për një prej të dërguarve të cilin populli i vet e kishte përgjakur duke e rrahur, ndërsa ai duke e fshier gjakun nga fytyra dhe duke thënë: “O All-llah, falja popullit tim, sepse ata nuk dijnë!” (Sahihul-Buhari, vëll. 4, had. 683).

D. Transmetoi ‘Aisha r. a. dhe Ibn ‘Abbasi r. a. : Në shtratin e vdekjes Lajmëtari i
All-llahut u vuri një çarçaf mbi fytyrë dhe kur ndjente nxehtësi, e hiqte nga fytyra. Ashtu, në atë gjendje ai tha: “All-llahu i mallkoftë çifutët dhe të krishterët, sepse ata ndërtojnë vende për adhurim në varret e të dërguarve të tyre!” (Me këtë) ai dëshironte t’ua tërheqë vëmendjen (muslimanëve) për atë që ata (çifutët dhe të krishterët) e kishin bërë. (Sahihul-Buhari, vëll. 4, had. 660).

E. Transmetoi Ebu Hurejre r. a. : I Dërguari tha: “Izraelët sundoheshin dhe udhëhiqeshin nga të dërguarit. Kurdo që do të vdiste ndanjë i dërguar, vendin e tij do ta zëvendësonte ndonjë tjetër. Nuk do të ketë më të dërguar (lajmëtar) pas meje, por do të ketë halifë (udhëheqës), të cilët do të shtohen në numër. ” Njerëzit pyetën: “O i dërguar i All-llahut, çfarë na urdhëron (të bëjmë)?” Ai tha: “Nënshtrojuni atij që ia keni dhënë besën (bai’a) së pari. Plotësoni të drejtën e tyre (halifëve), sepse All-llahu do t’i pyesë ata për (mungesat në) sundimin ndaj atyre që All-llahu i ka vënë nën mbrojtjen e tyre. ” (Sahihul-Buhari, vëll. 4, had. 661).