- Imami (udhëheqësi) i drejtë;

- i riu i cili është rritur në ibadet dhe respekt ndaj All-llahut;

- njeriu, zemra e të cilit është e lidhur për xhamitë;

- dy njerëz të cilët duhen për hir All-llahut, si dhe takohen dhe ndahen vetëm për shkak të All-llahut;

- njeriu i cili e refuzon gruan mahnitëse nga familja bujare e cila e thërret për të çuar dashuri të ndaluar me të duke thënë: Unë e kam frikë All-llahun;

- personi që jep lëmoshë aq fshehtas saqë dora e majtë e tij nuk e di sa ka dhënë e djathta (d. m. th. askush nuk e di se çfarë lëmoshe ka dhënë) dhe

- personi që e përmend All-llahun në vetmi dhe sytë e tij mbushen me lotë. ” (Sahihul-Buhari, vëll. 2, had. 504).