Chapter, Verse

 1   1, 18|                 18 Waarom hebt gij ons in deze woestijn gebracht,
 2   1, 18|         deze woestijn gebracht, om ons te doden? het ware ons beter
 3   1, 18|          om ons te doden? het ware ons beter geweest de Egyptenaars
 4   4, 14|          14 En spraken: Komt, laat ons heengaan en de zee beoorlogen,
 5   4, 14|         beoorlogen, opdat zij voor ons wijke, en wij nog andere
 6   4, 15|     aanslag, en zeiden: Komt, laat ons optrekken, en de bossen
 7   4, 15|           een ander landschap voor ons maken.~
 8   4, 23|            van de dingen die onder ons dagelijks omgaan: namelijk,
 9   4, 24|         gegaan als sprinkhanen, en ons leven verbaasdheid is en
10   4, 25|            met zijn naam, die over ons aangeroepen is? Van deze
11   5, 18|           nuttig spijs, en verlaat ons niet, als een herder zijn
12   5, 41|            zijn, of wij, of die na ons zijn zullen?~
13   6, 57|        niets geacht zijn, beginnen ons te overheersen en te verslinden.~
14   7, 49|               49 Want wat baat het ons, indien ons een onsterfelijke
15   7, 49|           wat baat het ons, indien ons een onsterfelijke tijd toegezegd
16   7, 50|                          50 En dat ons een eeuwige hoop is voorzegd,
17   7, 51|                          51 En dat ons weggelegd zijn woningen
18   8, 6 |       aanschijn bidden, en dat gij ons zaad in het hart geeft,
19   8, 17|           zie de overtredingen van ons die op aarde wonen;~
20   8, 32|    barmhartig genoemd worden, over ons namelijk, die geen werken
21   8, 45|            En vertoorn u niet over ons, maar spaar uw volk, en
22   9, 29|          29 O Here, toen gij uzelf ons vertoondet, zijt gij onze
23   9, 35|            blijft nu niet meer bij ons;~
24   9, 36|                            36 Maar ons is het zo niet geschied,
25   9, 36|           als wij zondigen, en ook ons hart dat ze ontvangen heeft,~
26  10, 6 |       boven alle vrouwen, ziet gij ons treuren niet? en wat ons
27  10, 6 |           ons treuren niet? en wat ons ontmoet?~
28  10, 21|               21 Want gij ziet dat ons heiligdom woest geworden
29  10, 21|       heiligdom woest geworden is, ons altaar verbroken, en onze
30  10, 22|                                 22 Ons snarenspel ligt daar neder,
31  10, 22|          uitgeblust, en de ark van ons verbond is genomen, en onze
32  10, 22|       bevlekt, en de naam die over ons aangeroepen wordt is bijna
33  12, 41|       hebben wij u gedaan, dat gij ons verlaat, en aan deze plaats
34  12, 42|          Want gij zijt alleen voor ons over uit alle volken als
35  12, 43|                         43 Of zijn ons de zwarigheden niet genoegzaam,
36  12, 43| zwarigheden niet genoegzaam, welke ons overkomen?~
37  12, 44|                      44 Indien gij ons dan verlaat, hoe veel beter
38  12, 44|            hoe veel beter ware het ons, dat wij ook met de brand