Chapter, Verse

1001  14, 13|               uw volk, en vertroost de vernederden onder hen, en laat alle
1002   8, 25|               ik spreken, en dewijl ik vernuft heb, zo zal ik antwoorden.~
1003   4, 18|             gij rechtvaardigen, of wie veroordelen?~
1004  16, 33|         blijven, en zijn velden zullen verouderen, en zijn wegen en al zijn
1005   2, 23|            eerste plaats geven in mijn verrijzenis:~
1006  14, 42|              schreven de dingen die in verrukkingen der zinnen van mij werden
1007   2, 18|            bereid heb twaalf bomen met verscheidene vruchten beladen;~
1008   1, 32|               en hun lichamen hebt gij verscheurd; welker bloed ik van u zal
1009  12, 32|               hij zal over henzelf hun verscheuring brengen.~
1010  11, 45|                   45 Daarom gij arend! verschijn niet meer, noch uw gruwelijke
1011   7, 26|             zullen komen: de bruid zal verschijnen, en zij zal openbaar vertoond
1012  15, 22|               hand zal de zondaar niet verschonen, en mijn zwaard zal niet
1013   8, 23|               sterk, en wiens ordening verschrikkelijk is; wiens aanschouwen de
1014   3, 18|                deedt gij beven, en gij verschriktet de wereld.~
1015  15, 54|                                     54 Versier nu de schoonheid uws aanschijns!~
1016  15, 47|          gemaakt, en hebt uw dochteren versierd tot hoererij, opdat zij
1017  16, 48|          bezittingen, en personen meer versieren,~
1018  10, 50|              en de schoonheid van haar versiersel.~
1019  16, 51|      ongerechtigheid, wanneer zij zich versiert, en zal haar in het aangezicht
1020  15, 60|              doortrekken zullen zij de verslagen stad in stukken stoten,
1021   8, 4 |               zeide: Nu dan mijn ziel, verslind de zin, en verzwelg het
1022   6, 52|         bewaard, opdat hij zij tot een verslinding degene, die gij wilt, en
1023   8, 56|            veracht, en hebben zijn wet versmaad, en zijn wegen verlaten.~
1024   2, 33|              zo verwierpen zij mij, en versmaadden het bevel des Heren.~
1025   7, 19|             rechter boven God, en geen verstandige boven de Allerhoogste.~
1026  12, 38|                   38 En gij zult ze de verstandigen onder uw volk leren, namelijk
1027  12, 6 |       Allerhoogste bidden, dat hij mij versterke tot het einde.~
1028  14, 40|              borst, en mijn geest werd versterkt in zijn geheugen.~
1029   5, 15|                sprak, hield mij op, en versterkte mij, en stelde mij op mijn
1030  16, 29|            twee van het veld, die zich verstoken zullen hebben in de dichte
1031   9, 12|          berouw open was, die het niet verstonden, maar verachtten het, deze
1032   4, 28|             boze is gezaaid, maar zijn verstoring is nog niet gekomen.~
1033   5, 36|            gekomen: en vergader mij de verstrooide druppelen, en maak mij de
1034   4, 16|                 want, het vuur kwam en verteerde het.~
1035   5, 36|               36 En hij zeide tot mij: Vertel mij de dingen die nog niet
1036  14, 5 |                                5 En ik vertelde hem vele wonderen, en toonde
1037  15, 62|                     62 En zij zullen u verteren; en zullen uw steden, en
1038   9, 23|             gij nog andere zeven dagen vertoeft, (doch gij zult in dezelve
1039   2, 13|             dat het maar weinige dagen vertoeve; het koninkrijk is nu voor
1040   8, 62|               62 Hetwelk ik niet allen vertoon, maar u, en andere weinigen,
1041   8, 34|               dat gij u over hem zoudt vertoornen, of het verderfelijk geslacht,
1042  16, 38|                genaken, en zullen niet vertragen.~
1043   5, 42|                 gelijk de laatste geen vertraging is, alzo is de eerste geen
1044  16, 70|              en tot versmading, en tot vertreding.~
1045  13, 41|        verlaten, en in een verder land vertrekken, waar geen menselijk geslacht
1046  14, 13|                 en bestraf uw volk, en vertroost de vernederden onder hen,
1047  15, 31|                met grote kracht die te vervolgen.~
1048   2, 30|                                     30 Vervrolijk u, gij moeder met uw kinderen,
1049   7, 28|         overgebleven zijn, zullen zich vervrolijken in vierhonderd jaren.~
1050   6, 35|                 opdat ik de drie weken vervulde die mij gezegd waren.~
1051   2, 19|            kinderen met blijdschap zal vervullen.~
1052   2, 34|             die dat hoort en verstaat: Verwacht uw Herder, hij zal u een
1053  16, 22|                zwaard, honger en grote verwarring.~
1054  12, 23|               Allerhoogste drie rijken verwekken, en zal vele dingen daarin
1055   3, 23|               werden geëindigd, en gij verwektet u een knecht, met name David.~
1056   2, 33|               toen ik tot hen kwam, zo verwierpen zij mij, en versmaadden
1057  15, 49|               en pest, opdat uw huizen verwoest worden door het geweld,
1058  15, 60|               uitroeien, en zo tot het verwoeste Babylon wederkeren.~
1059  15, 30|             van het land der Assyriërs verwoesten.~
1060   2, 21|                             21 Heel de verwonden en kranken; en spot niet
1061   2, 43|            verhoogd: zodat ik mij zeer verwonderde.~
1062   4, 26|                 zo zult gij u dikwijls verwonderen, want de tijd dezer wereld
1063   9, 26|              en ik werd van zijn spijs verzadigd.~
1064   1, 20|              zijn daaruit gevloten tot verzadiging; voor de hitte heb ik u
1065  14, 23|         antwoordde mij en zeide: Ga en verzamel het volk, en zeg tot hen,
1066   1, 30|           kuikens onder haar vleugelen verzamelt. Nu dan, wat zal ik u doen?
1067   8, 53|              kwaads is ver van ulieden verzegeld, de zwakheid en mot is van
1068   7, 61|               degenen wie de zaligheid verzekerd is.~
1069  12, 47|               uwer niet vergeten in de verzoeking.~
1070   2, 4 |                 Gaat heen kinderen! en verzoekt barmhartigheid van de Here.~
1071   7, 20|              Gods, die voorgesteld is, verzuimd wordt.~
1072   8, 4 |              ziel, verslind de zin, en verzwelg het verstand.~
1073   1, 21|                      21 Ik heb onder u vette landen uitgedeeld; de Kanaänieten,
1074  13, 11|                              11 En het viel met geweld over de menigte,
1075   7, 28|            zullen zich vervrolijken in vierhonderd jaren.~
1076   6, 47|                               47 Op de vijfde dag zeidet gij tot het zevende
1077   2, 23|                   23 Waar gij de doden vindt, teken ze, en begraaf ze:
1078   7, 6 |              gebouwd en gelegen in een vlak veld, en is vol van allerlei
1079  15, 41|                   41 Vuur en hagel, en vliegende zwaarden, en veel water,
1080   2, 19|        fonteinen die met melk en honig vlieten; en zeven grote bergen,
1081   9, 1 |                 en zeide tot mij: Meet vlijtig de tijd in zich zelf, en
1082  14, 47|             fontein derwijsheid, en de vloed der wetenschap; en ik deed
1083  15, 32|           kracht, en zullen zich op de vlucht begeven.~
1084   2, 15|            moeder! omhels uw kinderen; voed die op met blijdschap als
1085   9, 46|                               46 En ik voedde hem op met grote arbeid.~
1086  11, 32|            veel arbeid bewonen, en het voerde heerschappij op de aardbodem,
1087  11, 19|              bijzonder de heerschappij voerden, en weder verdwenen.~
1088   5, 3 |                geschieden, wanneer een voet daarop gezet wordt, dat
1089   6, 47|             zou voortbrengen gedierte, vogelen, en vissen, en het geschiedde.~
1090   7, 24|                hebben zijn werken niet volbracht.~
1091  12, 25|                het uiterste toe zullen volbrengen.~
1092  14, 25|               worden, totdat de dingen voleindigd zijn, die gij zult beginnen
1093  10, 20|                niet als gij zegt, maar volg de raad, die u gegeven wordt,
1094   6, 7 |              vorigen, en het begin des volgenden?~
1095  14, 12|                tiende deel en een half volgt.~
1096   7, 25|          ledigen, en het volle voor de vollen.~
1097   8, 52|               volmaakt, en de wijsheid voltrokken.~
1098  13, 10|             zijn tong liet hij uitgaan vonken en onweder, en deze allen
1099   7, 33|        rechterstoel, en de ellende zal voorbijgaan, en de lankmoedigen zullen
1100   4, 48|               mij heen, en als de vlam voorbijging, zo zag ik dat de rook overbleef.~
1101  10, 4 |                            4 En ik heb voorgenomen niet weder in de stad te
1102   7, 9 |         gegeven werd, en hij nooit het voorgestelde gevaar zou doorgaan, hoe
1103   5, 44|          schepsel kan de Schepper niet voorkomen, noch de wereld op eenmaal
1104   4, 47|            daarvan door een gelijkenis voorstellen.~
1105  14, 9 |               van onder allen, en zult voortaan verkeren met mijn raad,
1106   9, 41|            wenen, en in mijn droefheid voortgaan, want, ik ben zeer ontsteld
1107   2, 6 |              roof, opdat zij niet meer voortgeteeld worden.~
1108   5, 26|                hebt gij u een lammetje voorzien,~
1109   6, 7 |         wanneer zal het einde zijn des vorigen, en het begin des volgenden?~
1110   3, 19|          aardbeving, en de wind, en de vorst; opdat gij het zaad Jakobs,
1111  15, 16|              koning niet vragen, en de vorsten zullen de weg van hun handelingen
1112  14, 36|               niemand nu tot mij, noch vrage naar mij deze veertig dagen
1113  16, 22|              zij zullen menen, dat hun vrede toebereid is, maar dan zullen
1114  13, 39|               hebt, dat hij een andere vreedzame menigte tot zich vergaderd
1115   8, 39|               zal ook gedenken aan hun vreemdelingschap, aan hun behoudenis, en
1116  16, 47|            Want hun vruchten zullen de vreemden maaien, en zullen hun goederen
1117  10, 25|        glinsterend, zodat ik voor haar vreesde, en dacht wat dat zijn mocht.~
1118  15, 13|            brand, en hagel, en van een vreselijk gesternte verdorven worden.~
1119  12, 13|                zal opstaan, en het zal vreselijker zijn dan al de rijken, die
1120  10, 26|                ener stem van zich, vol vreselijkheid, zodat de aarde beefde van
1121   8, 28|             degenen die naar uw wil uw vreze bekend hebben.~
1122   8, 2 |            even alsof gij het aardrijk vroegt, en het u zou zeggen, dat
1123  16, 50|                          50 Gelijk een vrome en zeer deugdzame vrouw
1124   1, 34|                Uw kinderen zullen niet vruchtbaar zijn, want zij hebben mijn
1125  15, 62|              bergen, ook al uw bossen, vruchtdragend geboomte, met vuur verbranden.~
1126   1, 14|               u licht gegeven door een vuurkolom, en heb grote wonderen onder
1127   4, 5 |               weeg mij het gewicht des vuurs, of meet me het geblaas
1128   2, 13|        koninkrijk is nu voor u bereid; waakt!~
1129  14, 45|         openbaar voor, en laat deze de waardigen en onwaardigen lezen.~
1130  13, 4 |                                   4 En waarheen zijn stem uit zijn mond
1131   5, 37|               zal ik u tonen de arbeid waarnaar gij vraagt om die te zien.~
1132   9, 24|               op een veld van bloemen, waarop geen huis is gebouwd, en
1133   6, 58|                uw eniggeborene, en die waarover gij ijvert, zijn in hun
1134   5, 35|            Doch ik sprak: Waarom Here? Waartoe ben ik dan geboren, of waarom
1135  10, 38|              ik zal u zeggen de dingen waarvoor gij vreest, want de Allerhoogste
1136  15, 29|              uit Arabië komen met vele wagenen, en gelijk als een wind
1137  11, 8 |               slape op zijn plaats, en wake te zijner tijd.~
1138  11, 8 |               zult niet allen tegelijk waken, een ieder slape op zijn
1139   9, 11|                En die van mijn wet een walg gehad hebben, toen zij nog
1140   3, 8 |                    8 En een ieder volk wandelde naar zijn wil, en deed wonderlijke
1141  10, 10|              anderen komen, en zie zij wandelen bijna allen ten verderve,
1142   5, 8 |           maandstondige vrouwen zullen wangedrochten baren.~
1143   4, 32|                                     32 Wann eer de aren, welker geen
1144  10, 9 |              van zo velen, die op haar wassen.~
1145  16, 61|                  61 Die in de woestijn waterfonteinen heeft gesteld, en op de
1146   9, 15|             behouden worden, gelijk de watergolf meerder is dan de droppel.~
1147  16, 61|               op de spitsen der bergen watermeren, om rivieren uit te geven
1148  12, 40|             dat ik in de stad niet was wedergekeerd, zo zijn zij allen van de
1149  16, 16|                 16 Gelijk de pijl niet wederkeert, die door een sterk schutter
1150   5, 36|                mij de verdorde bloemen wederom groen.~
1151  12, 23|              en zal vele dingen daarin wederroepen, en zij zullen over de aarde
1152   7, 22|      gehoorzaam geweest, en hebben hem wedersproken, en hebben zichzelf ijdele
1153   2, 20|                   20 Spreekt recht der weduwen; doe recht de wezen; geef
1154  16, 45|               huwelijk begeven, als de weduwnaars.~
1155  15, 49|                ongeval over u brengen, weduwschap, armoede, en honger, en
1156   5, 19|             naar ik gezegd had, en hij week van mij.~
1157  12, 45|            daar gestorven zijn; en zij weenden met luider stem.~
1158   3, 22|                hetgeen goed is, dat is weggegaan, en het boze is gebleven.~
1159  10, 22|               onze rechtvaardigen zijn weggerukt, en onze kleine kinderen
1160  10, 3 |               des nachts opgestaan, en weggevloden, en ben in dit veld gekomen,
1161  13, 40|              der Assyriërs gevankelijk weggevoerd heeft, en heeft hen over
1162  16, 24|               de doden zullen als drek weggeworpen worden, en daar zal niemand
1163  14, 8 |                die zult gij in uw hart wegleggen.~
1164  15, 63|            zullen uw zonen gevankelijk wegleiden, en uw inkomsten zullen
1165  16, 69|              zij zullen sommigen uit u wegrukken en zullen hen doden om de
1166   4, 29|               wordt, en de plaats niet wegwijkt, waar het kwade gezaaid
1167   2, 13|              bidt voor u, dat het maar weinige dagen vertoeve; het koninkrijk
1168   6, 35|               vastte, opdat ik de drie weken vervulde die mij gezegd
1169   4, 20|      antwoordde mij en zeide: Gij hebt wèl geoordeeld, doch waarom
1170   7, 65|                          65 En dat hij weldadig is; want hij wil geven naar
1171  13, 11|               van de ontelbare menigte weldra niets werd gezien, dan alleen
1172   2, 19|             rozen en leliën hebben, op welk ik uw kinderen met blijdschap
1173   5, 20|               zeven dagen, huilende en wenende, gelijk mij de engel Uriël
1174   6, 48|                voort, die God door één wenk bevolen had, opdat de volken
1175   7, 13|                       13 Want de grote wereldingangen waren breed, en zeker, en
1176   9, 37|               maar is gebleven in haar werking.~
1177   9, 6 |              tekenen, en hun einden in werkingen, en in tekenen.~
1178   9, 17|                kleuren; en hoedanig de werkman is, zodanig is ook het werk;
1179  15, 35|          zullen vele sterren ter aarde werpen, en ook hun eigen sterren,
1180  15, 39|            maken aan de oosten wind en westenwind.~
1181   3, 24|            bouwen, en dat men u daarin wierook en offeranden zou offeren.~
1182  14, 40|             wetenschap, en de wijsheid wies in mijn borst, en mijn geest
1183  11, 3 |               andere vederen daartegen wiessen, en dat zij tot kleine en
1184   7, 5 |                ging, hoe zou hij in de wijdte kunnen komen?~
1185   4, 14|         beoorlogen, opdat zij voor ons wijke, en wij nog andere bossen
1186  15, 59|     ongelukkigen, gij zult over de zee wijken, en u zal daar weder ongeval
1187  15, 25|                Ik zal hen niet sparen; wijkt gij kinderen uit hun macht:
1188  10, 49|               haar gedaante gezien, en wijl zij om haar zoon treurde,
1189   9, 24|             geen vlees smaken, en geen wijn drinken, maar alleen de
1190   5, 23|               bomen hebt gij alleen de wijnstok verkoren;~
1191  14, 42|                welke zij nochtans niet wisten.~
1192   2, 40|              en besluit in u uw in het wit gekleden, die de wet des
1193  16, 72|                 72 Zij zullen zijn als woedenden, en zullen niemand sparen,
1194  11, 2 |                al de winden des hemels woeien daarop, en werden vergaderd.~
1195   5, 18|                in het geweld der kwade wolven.~
1196   8, 48|               Maar ook daarin zijt gij wonderlijk voor de Allerhoogste;~
1197  13, 50|                alsdan zal hij hun vele wondertekenen tonen.~
1198  15, 10|               dulden dat het in Egypte wone.~
1199   8, 41|            noch alle, die geplant zijn wortelen krijgen, zo ook alle, die
1200  15, 9 |                 9 Zekerlijk zal ik hen wreken, spreekt de Here, en ik
1201  12, 31|             leeuw gezien hebt, die gij zaagt uit het bos ontwaken, en
1202   9, 31|                        31 Want ziet ik zaai mijn wet in u, en zij zal
1203   4, 12|              en niet verstaan om welke zaak.~
1204   1, 40|              Habakuk, Zefanja, Haggaï, Zacharia, en Maleachi, die ook de
1205  11, 42|                    42 Want gij hebt de zachtmoedige verdrukt, en die in rust
1206   1, 1 |               van Sadania, de zoon van Zadok, de zoon van Ahitob,~
1207  16, 2 |                                2 Trekt zakken en harige klederen aan,
1208   2, 12|               zijn tot een welriekende zalf; zij zullen noch arbeiden,
1209  13, 24|                24 Zo weet dan, dat die zaliger zullen zijn die overgelaten
1210   2, 36|          betuig dit openlijk voor mijn Zaligmaker.~
1211  13, 10|         onweder, en deze allen zijn te zamen vermengd geworden, namelijk
1212   4, 17|                baren der zee, want het zand stond vast, en heeft die
1213   9, 19|            gehoorzaam, maar nu zijn de zeden dergenen, die geschapen
1214   1, 40|               40 En Nahum, en Habakuk, Zefanja, Haggaï, Zacharia, en Maleachi,
1215  10, 23|                het allerergste is: Het zegel Sions is van zijn heerlijkheid
1216  16, 54|                          54 De zondaar zegge niet, dat hij niet heeft
1217   4, 15|                zee ook een aanslag, en zeiden: Komt, laat ons optrekken,
1218   6, 47|                    47 Op de vijfde dag zeidet gij tot het zevende deel,
1219   7, 13|         wereldingangen waren breed, en zeker, en brachten de vrucht der
1220  15, 9 |                                      9 Zekerlijk zal ik hen wreken, spreekt
1221  14, 22|          genade bij u gevonden heb, zo zend in mij de Heilige Geest,
1222  16, 8 |                   8 De almachtige Here zendt ongeval over, en wie is
1223   6, 53|                               53 Op de zesde dag geboodt gij de aarde,
1224   2, 43|            hoger dan die allen, en hij zette een kroon op een ieder van
1225  14, 46|                     46 Maar de laatste zeventig boeken zult gij behouden,
1226   6, 40|    voortgebracht worden, opdat uw werk zichtbaar zou worden.~
1227  13, 13|            geofferd worden, en ik werd ziek van grote verschrikking,
1228  14, 14|             natuur, en stel aan de ene zijde de raadslagen die u allerbezwaarlijkst
1229   2, 31|          slapen, want ik zal ze uit de zijden der aarde te voorschijn
1230  12, 41|              en aan deze plaats blijft zitten?~
1231  10, 16|           aanneemt, zo zult gij ook in zodanige zaken geprezen worden.~
1232  13, 9 |                              9 En zie, zodra als hij het geweld der aankomende
1233  14, 23|                u in veertig dagen niet zoeken.~
1234   5, 34|              drukken mij te aller ure, zoekende te verstaan de weg des allerhoogsten,
1235   1, 23|             het water, dat u het water zoet maakte.~
1236   5, 9 |                             9 En in de zoete wateren zullen zoute gevonden
1237  15, 23|           fundamenten der aarde, en de zondaars als aangestoken stro.~
1238   8, 31|              genoemd om onzentwil, die zondaren zijn.~
1239   3, 25|               die deze stad bewoonden, zondigden tegen u;~
1240  10, 43|                u van het ongeval haars zoons een verhaal gedaan heeft,
1241   9, 13|                dan, wees gij niet meer zorgvuldig hoe de goddelozen zullen
1242  15, 52|                                     52 Zoude ik ook zo tegen u jaloers
1243   5, 9 |                de zoete wateren zullen zoute gevonden worden, en alle
1244   6, 28|               te voorschijn komen, die zovele dagen zonder vrucht geweest
1245  16, 18|             begin der smarten, en veel zuchtens; het begin des hongers,
1246   8, 31|            onze vaderen zijn krank van zulke gebreken, maar gij wordt
1247  15, 41|            Vuur en hagel, en vliegende zwaarden, en veel water, zodat al
1248  14, 14|      menselijke lasten, en trek uit de zwakke natuur, en stel aan de ene
1249   7, 42|              daarom hebben zij voor de zwakken gebeden.~
1250  13, 56|             tot u spreken, en ik zal u zware en wonderlijke zaken verklaren.~
1251  12, 43|                      43 Of zijn ons de zwarigheden niet genoegzaam, welke ons
1252   7, 55|              en toch onze aangezichten zwart zullen zijn boven de duisternis?~
1253   6, 39|                was toen, de duisternis zweefde rondom met stilte; want
1254  14, 43|                sprak ik, en des nachts zweeg ik niet.~
1255  15, 8 |                          8 Ik zal niet zwijgen over hun goddeloosheid,
1256  10, 22|              daar neder, en de lofzang zwijgt stil, en onze vreugde is
1257  15, 30|             zij zullen komen als wilde zwijnen uit het bos: en zullen aankomen