grassetto = Testo principale
   Parte, Cap, Pag                                                    grigio = Testo di commento

 1       1,          1,    41(20)|                                    Venit enim Filius hominis quaerere
 2       1,          3,   105(25)|        decebit, qui dicit: Eum qui venit ad me, non eiiciam foras (
 3       1,          3,   109(3) |          propria Dominus manifeste venit (Io. I, 11; Ps. XLIX, 3);
 4       1,          5,   155    |            exivit quidquid gratiae venit in mundum (P. 4, tit. 15,
 5       1,          5,   155(30)|    quidquid umquam gratiae creatum venit in mundum.» S. ANTONINUS,
 6       1,          5,   156    |         reggia, così: Nulla gratia venit de caelo ad terram, nisi
 7       1,          5,   156(32)|        Bernardus ait: Nulla gratia venit de caelo ad terram, nisi
 8       1,          5,   156(33)|           increatum in hunc mundum venit vel venturum est: omnium
 9       1,          5,   156(33)|      aquaeductu) exivit ab ipsa et venit in mundum. Item per ipsam
10       1,          5,   158(37)|     devotissimus ait: Nulla gratia venit de caelo ad terram, nisi
11       1,          5,   167    |            sua divina grazia: Nemo venit ad me, nisi Pater meus traxerit
12       1,          5,   167    |         Gesù della sua Madre: Nema venit ad me, nisi mater mea suis
13       1,          5,   167(9) |           Patre (Io. XIV, 6): Nemo venit ad Patrem nisi per me, sic
14       1,          5,   171    |    Sanctissima qui ad Dei notitiam venit, nisi per te: nemo qui salvus
15       1,          5,   188(16)|     devotissimus ait: Nulla gratia venit de caelo ad terram, nisi
16       1,          5,   190    |          parlare Gesù Cristo: Nemo venit ad me, nisi Mater mea suis
17       1,          5,   191(31)|           Patre (Io. XIV, 6): Nemo venit ad Patrem nisi per me, sic
18       1,          6,   194(2) |                                 Et venit Nazareth, et erat subditus
19       1,          6,   199    |          tibi [est] mulier? Nondum venit hora mea (Io. II, 4). Notate:
20       1,          6,   199(20)|            su questo luogo (Nondum venit hora mea): «Et antequam
21       1,          6,   199(21)|           postquam dixerat: Nondum venit hora mea, et recusaverat,
22       1,          6,   200    |             Per illa verba, nondum venit hora mea, ostendit se dilaturum
23       1,          6,   200(22)|            et tibi, mulier: nondum venit hora mea, ostendit se dilaturum
24       1,          6,   200(24)|        rogatus fuerit, ante tempus venit. Venit ad ficulneam: et
25       1,          6,   200(24)|         fuerit, ante tempus venit. Venit ad ficulneam: et ante horam
26       1,          6,   200(24)|           ficulneam: et ante horam venit, ut dicit ad matrem. Illa
27       1,          6,   200(24)|           tibi est, mulier? Nondum venit hora mea (Io. II, 3, 4).
28       1,          6,   200(24)|           ante tempus ad ficulneam venit (Marc. XI, 13), hoc est,
29       1,          6,   200(24)|              hoc est, cito Iudaeis venit, opportune gentibus: cito
30       1,          6,   200(24)|           opportune gentibus: cito venit perituris, commode credituris.»
31       1,          6,   204    |     honorem servare, qui legem non venit solvere, sed adimplere?37~
32       1,         11,   321(4) |         calliditas...Sicut... nemo venit ad tuum Filium benedictum
33       1,         11,   321(4) |     quodammodo possum dicere: Nemo venit ad Filium tuum gloriosum,
34       1,         11,   326(10)|          factus homo inter homines venit; nec sis, quaesumus, exoratu
35       2,          1,   339    |           Oportuit eum qui peccata venit tollere, esse segregatum
36       2,          1,   346    |         plus pro redimenda Virgine venit,  ./. quam pro omni alia
37       2,          1,   347(52)|            plus pro ipsa redimenda venit quam pro omni alia creatura.»
38       2,          1,   347(53)|        mittendus erat in carcerem; venit alius, defendit eum: gratias
39       2,          1,   349    |       Patris et Filii corporaliter venit in eam, singularique gratia
40       2,          1,   349(62)|      corporaliter, ut ita dixerim, venit in eam, singularique gratia
41       2,          1,   355(88)|            nube diei. Ecce Dominus venit in Aegyptum in nube levi.
42       2,          1,   355(88)|         praegravatam. Ecce Dominus venit in Aegyptum, saeculi istius:
43       2,          1,   357(95)|         sedibus in uterum Virginis venit. Haec est enim incorrupta
44       2,          1,   375(36)|          in Christo est, plenitudo venit, quamquam aliter.» SOPHRONIUS (
45       2,          1,   429(6) |       Mariae: discite humilitatem. Venit propinqua ad proximam, iunior
46       2,          1,   429(6) |      iunior ad seniorem: nec solum venit, sed etiam prior salutavit;
47       2,          1,   436(31)|        gemitum pauperum (Ps. XI),» venit de corde Patris in cor Virginis,
48       2,          1,   443    |         tibi [est], mulier? nondum venit hora mea (Io. II, 4). Ma
49       2,          1,   443(53)|           postquam dixerat: Nondum venit hora mea, et recusaverat,
50       2,          1,   443(53)|          pag. 329, col. 2: «Nondum venit hora mea, qua scilicet opportune
51       2,          1,   443(53)| Theophylactus, quasi dicat: Nondum venit hora mea, quia statui primum
52       2,          1,   458(14)|       caelestis benedictio in toto venit mundo.» Ibid., Sermo 2 de
53       2,          1,   473(19)|            ante archangelus ad eam venit, praemium portans.» - NICEPHORUS
54       2,          1,   477(23)|   aspicerem, ecce in occursum eius venit de altitudine caelorum vir
55       2,          1,   484    |       totus cum rege suo Filio tuo venit atque occurrit exercitus
56       2,          1,   523(65)|   contritionem quam habuit, et iam venit ad purgatorium; et huius
57       2,          2,   533    |            iste qui natus est, non venit reges pugnando superare,
58       2,          2,   534(2) |         Rex iste qui natus est non venit reges pugnando superare,
59       2,          2,   534(2) |           mundus fideliter credat. Venit enim, non ut pugnet vivus,
60       2,          2,   537(14)|            quas Dominus vitare non venit, sed suscipere! Quid etiam,
61       2,          2,   537(16)|          quam accessus. Nam quando venit in Aegyptum, ita parvulus
62       2,          2,   543(10)|   conspiciens, actu illo completo, venit ad eam. Quae mox maternis
63       2,          2,   548(3) |         meum... Per caritatem ipse venit et erat in me. Ipse quippe
64       2,          2,   552(15)|            cito liberata ad crucem venit, nec sedet, sed stat, praesertim
65       2,          2,   571(14)|            descendit Nicodemus, et venit ad clavum pedis. Ioseph
66       2,          3,   602(33)|         pro ea redimenda in mundum venit, quam pro omni alia creatura.»
67       2,          3,   602(34)|           et mihi, iam Filius meus venit ad te, et recepisti suam
68       2,          3,   615    |         tibi [est], mulier? nondum venit hora mea (Io, II, [4]).
69       2,          3,   617(7) |          et ille clamando: Post me venit qui ante me factus est,
70       2,          4,   645(7) |             5. Abscedit tristitia, venit nova laetitia: cum dico...
71       2,          4,   658(4) |      sacerdote cucurrit in villam: venit ille, sed appropinquare
72       2,          6,   698(*) |    Directorem Sodalitatis advocet. Venit ille, et cum videret adolescentem
73       2,          6,   711(*) |         eum tormentis afficiebant, venit Mater Iesu cum magna angelorum
74       2,          6,   715(*) |      miraculo, in reditu Cluniacum venit, iam dictum monachum sibi
75       2,          6,   736(*) |          eius, ad sepulcrum illius venit, et altiori voce clamavit: «