grassetto = Testo principale
   Sez,  Cap, Par, Pag                                                         grigio = Testo di commento

 1       1,            1,     0,   11(1) |              ad Marcellinam sororem suam, libri tres: lib. 1, cap.
 2       1,            1,     0,   21(26)|             sancti sintm qui carnem suam crucifigentes cum vitiis
 3       1,            1,     0,   21(26)|      semetipsos et tollentes crucem suam (Luc. IX) sequuntur Agnum
 4       1,            2,     0,   42    |         quia Dominus supponit manum suam (Psal. XXXVI, 24); ma di  ./. 
 5       1,            2,     0,   50(26)|             se putabant in regionem suam, cum, prae dulcedine amoris
 6       1,            2,     0,   58    |            meo, non perdet mercedem suam (Marc. IX, 40),38 come lascerà
 7       1,            2,     0,   58(38)|          vobis, non perdet mercedem suam. Marc. IX, 40.~
 8       1,            3,     0,   71(27)|        Passionem et glorificationem suam per universum mundum multos
 9       1,            3,     0,   72(32)|           oratores, sibi sapientiam suam philosophi, sibi diivtias
10       1,            4,     0,   91(23)|         sursum, ac si vellet animam suam sequi. Et non sentiens aliquem
11       1,            4,     0,   98(37)|        igitur plene mortificationem suam appetunt, quasi effodient
12       1,            4,     0,  101(41)|            negligentiam omnem vitam suam consumebat. Contigit autem
13       1,            4,     0,  102(44)|       deficies, et Deus per gratiam suam restituet te iterum priori
14       1,            4,     0,  103(46)|          ipse (Antonius) ante domum suam ascenticae vitae deinceps
15       1,            5,     0,  114(20)|          simplicitate vitam exigunt suam, putantque se nihil scire
16       1,            6,     0,  125(8) |      fecerimus, cum in nobis prolem suam auctam viderit, et ipse
17       1,            6,     0,  137(34)|       irrogatis, assuefaciat mentem suam, in omnibus quae inferre
18       1,            6,     0,  137(34)|  invitatione revocatus... si mentem suam etiam pro levibus quibusque
19       1,            6,     0,  137(34)|          sinat, sed arctione carnem suam ieiunii ac vigiliarum correptione
20       1,            7,     0,  140(2) |        semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me. Matth.
21       1,            7,     0,  149(25)|           traderet in mortem animam suam, mortem autem crucis, non
22       1,            7,     0,  150    |                sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum vitiis
23       1,            7,     1,  163(20)|       usquam securitas homini, hanc suam possessionem, de manu tam
24       1,            7,     1,  167    |   Gravissimum a se onus reiecit qui suam repulit voluntatem: Chi
25       1,            7,     1,  167(30)|       namque a se onus reiecit, qui suam repulit voluntatem.»~
26       1,            7,     1,  168(32)|      videtur, sermo quidam Dei est, suam nobis indicans voluntatem?»
27       1,            7,     1,  169(34)|           caritate vernare... domum suam strenue gubernare... inventa
28       1,            7,     2,  176(9) |       obediunt, quia dum voluntatem suam aliis perfecte subiiciunt,
29       1,            7,     5,  219(3) |           senex propter obedientiam suam. Habebat etiam alios undecim
30       1,            8,     0,  241(4) |   affectione, ideo vehementer in te suam exercuit potestatem, ad
31       1,            8,     0,  251(34)|         adhuc longius posuit cellam suam ab aqua illa.» De vitiis
32       1,            8,     0,  252    |          autem sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum vitiis
33       1,            8,     1,  257(4) |      fecerimus, cum in nobis prolem suam auctam viderit, et ipse
34       1,            8,     1,  265(24)|             vidit, nec etiam matrem suam. Et cum a socio interrogaretur «
35       1,            8,     2,  285(27)|            dein unicuique scutellam suam; atque his factum omnibus
36       1,            9,     2,  325(7) |         congiat et percutit monetam suam, id est servientem sibi,
37       1,           10,     1,  344    |           et filiam adversus matrem suam (Matth. X, 35). Ma perché
38       1,           10,     1,  346(7) |             ait (Moyses ante mortem suam): Perfectio tua et doctrina
39       1,           10,     1,  356    |                 Nemo mittens manum [suam] ad aratrum et respiciens
40       1,           11,     1,  377(14)|          talique vir reprobus vitam suam fine conclusit. O quam congrue
41       1,           11,     3,  398(6) |        prosequi ostende... Non ille suam mihi humilitatem probarit,
42       1,           11,     4,  417(15)|  incompositos motus, nobilitatemque suam servet, ne in brutorum ferociam
43       1,           11,     4,  424(34)|             quando semel cicuratur, suam servat legem; illum autem
44       1,           12,     2,  442    |         Susurro coinquinabit animam suam, et in omnibus odietur (
45       1,           12,     2,  442(1) |      raroque invenies qui ita vitam suam irreprehensibilem exhibere
46       1,           12,     3,  464(27)|         admodum conversatione vitam suam (consummavit)... Quo defuncto
47       1,           12,     3,  468(32)|            hoc saeculo, cui tunicam suam alter abstulerit: at in
48       1,           12,     3,  469(36)|        capere poterat- misit uxorem suam, et duos filios, ut adducerent
49       2,           13,     1,   10(2) |           Iesu Christi sunt, carnem suam crucifixerunt.... In hac
50       2,           13,     1,   19    |           ipsum, [et] tollat crucem suam et sequatur me (Matth. XVI,
51       2,           13,     2,   37(21)|        Virgo vero patiens... animam suam.... in patientia possidebat,
52       2,           13,     2,   40    |    paulisper subtrahit Iesus faciem suam; omnia cooperantur in bonum;
53       2,           13,     2,   40(26)|            subtrahit sponsus faicem suam. Omnia ista cooperantur
54       2,           13,     3,   50(16)|   cogitationibus suis, totam mentem suam ad hoc inclinans. Et agnovit
55       2,           14,     1,   60    |        voluntatem, Deo aufert quasi suam coronam; sicut enim corona
56       2,           14,     1,   60(5) |        voluntatem, Deo aufert quasi suam coronam. Sicut enim corona
57       2,           14,     1,   60(5) |            aliquem inhonoraret, qui suam coronam ei auferret: sic
58       2,           14,     1,   65(12)|     imperant.... non extolluntur... suam potestatem ad Dei cultum
59       2,           14,     1,   65(13)|                           Et quidem suam sibi quisque (servus et
60       2,           14,     2,   71(5) |          reclinavit. At illa faciem suam protinus avertens a Domino,
61       2,           14,     2,   71(6) |                                     Suam quidem in Domino ita fixit
62       2,           14,     2,   73(8) |       mitius tecum agat; manum enim suam plus debito super te gravare
63       2,           14,     2,   75(12)|      priusquam cubitum iret, animam suam Deo commendabat.» IO. DE
64       2,           16,     1,  124    |            os suum, custodit animam suam, dice il Savio (Prov. XIII,
65       2,           16,     1,  132(46)|            loquendi, si notabiliter suam in loquela communi vocem
66       2,           17,     0,  178(12)|            ut ibi velut ad imaginem suam anima respiciat, ut vel
67       2,           17,     0,  178(12)|            tibi speculum Scripturam suam.» Enarratio in Ps. 103,
68       2,           17,     0,  181(23)|          librum aliquem ante faciem suam, munitus signo crucis; et
69       2,           17,     0,  184(29)|     sedendum valebat, numquam manum suam ad os ducere, numquam se
70       2,           17,     0,  185(32)|       omnipotentis Dei ad creaturam suam? Et certe sicubi esset gloria
71       2,           18,     1,  195(20)|       Christus... pectorique vestem suam detrahens... vulnus lateris
72       2,           18,     1,  207(36)|            ab aliquo, egredi cella, suam.» De Vitis Patrum, lib.
73       2,           18,     3,  233(3) |           eius qui secundum naturam suam est vita.» S. CYRILLUS ALEXANDRINUS,
74       2,           19,     0,  279(11)|         parvas storeas poneret ante suam cellam, ex adverso eius
75       2,           19,     0,  279(11)|         operis nihil relinquit, quo suam recrearet animam: quoniam
76       2,           20,     0,  296    |     orationem meam et misericordiam suam a me (Psal. LXV, 20). Chiosa
77       2,           20,     0,  296(17)|            nostram et misericordiam suam; id est, ut perseveranter
78       2,           20,     0,  296(17)| deprecationem meam et misericordiam suam a me. Cum videris non a
79       2,           21,     0,  312(14)|             recusat implere; quippe suam ipse, tuam existimat gloriam;
80       2,           21,     0,  314(19)|           Deo vellet, Negotiatricem suam urgebat, a qua professus
81       2,           21,     0,  320(43)|             cuiuscumque fuerit, rem suam possideat, sicut iustum
82       2,           22,     1,  338    |   dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat quis pro amicis suis. (
83       2,           23,     1,  375(16)|           mortali, cum exponat ovem suam morti et damnificet monasterium
84       2,           24,     3,  394(7) |           et Dominus retrahet manum suam.».... Ubi illa excessit