Parte, Cap, Pag

 1       1,    0,    7   |  sublimitatem, sublimior es; solo Deo et creatore tuo inferior
 2       1,    0,    7   |         medius constitutus; minor Deo, sed maior homine. S. Dionisio
 3       1,    0,    8   |           Deum1. Il sacerdote cum Deo familiariter agit2: non
 4       1,    0,    8   |        ubbidì a Giosuè (obediente Deo voci hominis), facendo fermare
 5       1,    0,    8   |         est angelis. Hi assistunt Deo: illi contrectant manibus,
 6       1,    0,    9   |          vero qui tanto maiorem a Deo accipit potestatem, quanto
 7       1,    0,   11   |       legatione fungimur, tamquam Deo exhortante per nos10. Salendo
 8       1,    0,   12   |        honorem, sed qui vocatur a Deo tanquam  ./. Aaron: sic
 9       1,    0,   15   |            Verus altaris minister Deo non sibi natus est. Il Signore
10       1,    0,   15   |        qui ad impendendum debitum Deo cultum ex sui status obligatione
11       1,    0,   16   |        caeterarum rerum cura, uni Deo prorsus vacare debet6. Significandoci
12       1,    0,   18   |        monstraretur, qui totum se Deo dicaverit1. Dice s. Ambrogio
13       1,    0,   18   |           dedicati: Nemo militans Deo implicat se negotiis saecularibus,
14       1,    0,   18   |          nos regnum et sacerdotes Deo et Patri suo7. Spiegano
15       1,    0,   20   |            Verus minister altaris Deo non sibi natus est. Viene
16       1,    0,   20   |    Levitico si dice: Sancti erunt Deo suo et non polluent nomen
17       1,    0,   21   |         maculam non offeret panes Deo suo6: quanta maggior purità,
18       1,    0,   23   |        ecclesiastici: Plus placet Deo latratus canum quam oratio
19       1,    0,   23   |      factus sit deiformissimus et Deo simillimus3. Dice s. Gregorio
20       1,    0,   24   |       sono ministri: Sancti erunt Deo suo et non polluent nomen
21       1,    0,   27   |         causa esset tristitiae in Deo infinitae. Tutto ciò ben
22       1,    0,   37   |         permanens in tempore suo, Deo nauseam movere incipit,
23       1,    0,   43   |        poi soggiunge: Nolite vasa Deo sacrata in vasa contumeliae
24       1,    0,   46   |    luxuriam homo maxime recedit a Deo2, perciò il disonesto diventa
25       1,    0,   55   |   orribile: Accedunt non vocati a Deo, sed impulsi ab avaritia3.
26       1,    0,   56   |    creaturis; quia ipsae obediunt Deo, et ipsi spreverunt3. Il
27       1,    0,   56   |        sacerdotes abutentes vasis Deo consecratis, sed prope est
28       1,    0,   60   | Providentes bona, non solum coram Deo, sed etiam coram hominibus2.
29       1,    0,   62   |      praeter eos qui sacerdotes a Deo positi sunt5. E Pietro Blessense
30       1,    1,   65   |     animas e mundo rapere et dare Deo. A tal fine il Signore ha
31       1,    1,   67   |           aliisque dotibus sibi a Deo datis non utuntur ad suam
32       1,    2,   70   |           anime: Nihil ita gratum Deo et ita curae ut animarum
33       1,    2,   70   |    scrisse s. Giustino: Nihil tam Deo gratum quam operam dare
34       1,    3,   74   |     coronas sibi multiplicat quot Deo animas lucrifacit. Dicesi
35       1,    4,   78   |         ceterarum rerum cura, uni Deo prorsus vacare debet4. Gli
36       1,    0,   78   |        honorem, sed qui vocatur a Deo tanquam Aaron. Sic et Christus
37       1,    0,   82   |       vitioso affectu, ad clerum, Deo deserviendi causa et salutis
38       1,    0,   82   |           conferat, iste vocari a Deo praesumitur1. Chi è spinto
39       1,    0,   83   |      factus sit deiformissimus et Deo simillimus6. E le ragioni  ./. 
40       1,    0,   85   |       exemplum ne quis non sibi a Deo datum pontificatus munus
41       1,    0,   87   |       Sufficientia nostra  ./. ex Deo est, qui et idoneos nos
42       2,    0,   97   |           faciendum in iis quae a Deo accepimus, qui hoc solum
43       2,    0,   98   |            Verus minister altaris Deo, non sibi, natus est. E
44       2,    0,  100   |       vivente offerre sacrificium Deo, incensum et bonum odorem5.~ ~
45       2,    0,  101   |          dans: dat enim sacrum de Deo, idest praedicationem; dat
46       2,    0,  101   |        sacramenta; dat sacrum pro Deo, idest exemplum4. Di più:
47       2,    0,  102   |      factus sit deiformissimus et Deo simillimus4. E Filippo abate:
48       2,    0,  105   |           puro: Pudicitia hominem Deo simillimum facit2.~ ~
49       2,    0,  106   |      Domini sunt, quomodo placeat Deo. Qui autem cum uxore est,
50       2,    0,  127   |       mors est non provolvi coram Deo6. Ruffino scrisse che tutto
51       2,    0,  127(6)|                   L. 1. de orando Deo.~
52       2,    0,  128   |     orazione mentale: Plus placet Deo latratus canum quam oratio
53       2,    0,  130   |             sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter
54       2,    0,  134   |      degli uomini: Odibilis coram Deo est et hominibus superbia5.
55       2,    0,  136   |       legatione fungimur, tamquam Deo exhortante per nos2. Dice
56       2,    0,  138   |          cui tocca, dicendo: Soli Deo honor et gloria8. E quando
57       2,    0,  138   |          non diffida, ma dice: In Deo faciemus virtutem14. Gesù
58       2,    0,  140   |      dalle mani di Dio: Humiliare Deo, et expecta manus eius2.
59       2,    0,  140   |           caeteris virtutibus nos Deo conformes facere10. Sì,
60       2,    0,  151   |         l'apostolo: Nemo militans Deo implicat se negotiis saecularibus,
61       2,    0,  152   |          et solam victimae pellem Deo adolere contendit1. Che
62       2,    0,  153   |     aliquid, dice s. Agostino, ut Deo vaces, non litibus. Perde
63       2,    0,  155   |           se abneget, qui servire Deo gestit5. Debbono onorarsi
64       2,    0,  155   |         pater, sed obediendum est Deo, dice s. Agostino6. Il voler
65       2,    0,  156   |          vita a' morti: Acceptius Deo obsequium praestat homo
66       2,    0,  156(4)|                           De dil. Deo c. 16.~
67       2,    0,  157   |        Dio quanto dimanda: Qui se Deo tradidit, voluntatem propriam
68       2,    0,  157   |           tutto sé stesso: Nullus Deo et sacrificio dignus est,
69       2,    0,  166   |           pacem noluit habere cum Deo5. Le soddisfazioni che diamo
70       2,    0,  167   |        miraculis enim debitor sum Deo, at pro patientia debitorem
71       2,    0,  167   |            Verus minister altaris Deo, non sibi natus est. E prima
72       2,    0,  167   |         sacerdote mens consecrata Deo10. Il sacerdote fin da che
73       2,    0,  168   |          si è dato: Nemo militans Deo implicat se negotiis saecularibus,
74       2,    0,  173   |      prezzo, ma l'affetto: Oblata Deo, scrisse Salviano, non pretio
75       2,    0,  173(9)|                         De dilig. Deo.~
76       2,    0,  175   |         Tobia: Quia acceptus eras Deo, necesse fuit ut tentatio
77       2,    0,  176   |           Agostino: Nihil gratius Deo possumus offerre quam ut
78       2,    0,  176   |           mala, vita et mors... a Deo sunt10. Sicché quand'alcuno
79       2,    0,  178   |           qui sunt in patria sint Deo propinquissimi, hoc divinae
80       3,    3,  238   |            et nihil virile, nihil Deo dignum est in iis qui iuxta
81       3,    3,  239   |           per sacrum eloquium non Deo filios gignere, sed suam
82       3,    3,  270   |           dell'agnello: Primitiae Deo et agno4. Perché primizie?