Capitolo

1  15| sorte omnium filii et filiae hominum darentur et sors neminem
2  17|    ut illuc irent, ubi nulli hominum nocere possent. Qui statim
3  17|  Oportebat, ut tu, qui iudex hominum esse meruisti in terris,
4  17| biduo vivens viginti milibus hominum adstantium praedicavit.
5  17|   Renuntiat illa, quod nulli hominum nisi sibi secreta suae conscientiae
6  19|    hic argenteus discus, ubi hominum vestigia nulla videntur!
7  24|   leones, potes domare etiam hominum feras mentes. Chaldeis roravit