Chapter, Paragraph, Number

 1  Intro,  0, 3| ministerio. Affirmare licet annis Concilium secutis nullum fuisse Magisterii
 2     II,  0,11|          suum novit continuo post Concilium Vaticanum II. Consensiones
 3     II,  0,11|    indesinenter recepit, et sicut Concilium Vaticanum II hominibus nostri
 4     II,  0,17|  communionali » diu immoratum est Concilium,86 distincte perpendens
 5     II,  0,18|                  18. Ut opportune Concilium animadverterat: « Donum
 6    III,  0,20|         109~Asserit ergo imprimis Concilium « communem » esse vocationem
 7    III,  0,24|       ministerii,152 quod ita per Concilium descripta sunt: « Itaque
 8    III,  0,25|  instrumentum vivum », ut asserit Concilium eo potissimum loco ubi de
 9    III,  0,25| perfectionem tendendi.157 Idemque Concilium, de sacerdotibus loquitur «
10    III,  0,29|        fiduciosa, prout opportune Concilium admonuerat: « Quo magis
11    III,  0,32|       Scribit enim in hunc sensum Concilium: « Donum spirituale, quod
12     IV,  0,37|   vocatione presbyterali: nam, ut Concilium bene commeminit: Sacerdotium
13     IV,  0,41|  Ecclesiae membra, nullo excluso. Concilium Vaticanum II id explicite
14     IV,  0,41|       sacerdotalibus. Nam, ut per Concilium fuerat assertum: « Ad sacerdotes,
15      V,  1,47|          Dei nempe « Verbum », ut Concilium commeminit: « Sacrae autem
16      V,  1,47|        308 Atque idem subsequitur Concilium: « Hac itaque revelatione
17      V,  1,47|           advocatur. Recte igitur Concilium admonet: « Clericos omnes,
18      V,  1,49|    paupertatem.331 Quem locum ita Concilium prospiciebat cum candidatos
19      V,  1,51|          quem studiis theologicis Concilium assignat,344 prout deinceps
20      V,  2,60|       quam sua ipsius auctoritate Concilium Vaticanum II affirmandam
21      V,  3,65|     possunt: Episcopus — hortatur Concilium — « ut fratres et amicos »