Chapter, Paragraph, Number

 1      I,  0, 8|       singulorum praepotentem voluntatem. Sic quodam modo naturales
 2    III,  0,23|      Domini, cuius cibus erat voluntatem facere Illius qui Eum misit,
 3    III,  0,28|  indesinenter impellit non ad voluntatem propriam exsequendam, sed
 4    III,  0,28| exsequendam, sed ad implendam voluntatem Eius qui misit eos 178 ».
 5    III,  0,29|       quae lex est, Ecclesiae voluntatem exprimit, quae tempore praecedit
 6     IV,  0,35|    nomen suum sanctificent et voluntatem adimpleant; dein Filii etiam
 7     IV,  0,36| quaecumque demum est, humanam voluntatem, immo nec per quodvis aliud
 8     IV,  0,36|      omnium primus) ad Patris voluntatem: « Ideo ingrediens mundum
 9     IV,  0,36|     venio... ut faciam, Deus, voluntatem tuam ».234~In intima unione
10     IV,  0,38|  absolute liberam et supremam voluntatem interveniat: vocat enim
11     IV,  0,39|   interrogationibus, lucem et voluntatem abunde suppeditando.~
12     IV,  0,40|     iunioribus, desiderium et voluntatem exsuscitet ut Christum Iesum
13     IV,  0,41|  infundere universale optatum voluntatem Dei exsequendi, in statu
14      V,  3,68|       proposito animati « Dei voluntatem adimplendi », formationis
15     VI,  0,70| continuam Dei vocationem, vel voluntatem discernendam atque sequendam.