Chapter, Paragraph, Number

 1     II,  0,13|          est qui « non ministrari venit sed servire »,55 qui, in
 2     II,  0,14|          habet quae directe a Deo venit et ipsam Dei auctoritatem
 3    III,  0,21|   evincitur: « Filius hominis non venit ut ministraretur ei, sed
 4    III,  0,28|           censentur, commemoranda venit illa animi dispositio quae
 5     IV,  0,35|          christiana vocatio a Deo venit, Dei donum est. At nunquam
 6     IV,  0,35| presbyteri: per eam talis vocatio venit. Ex hoc sequitur omnem presbyterum
 7     IV,  0,36|        Libertas ergo in discrimen venit sui gravioris certaminis;
 8     IV,  0,37|         quem Christus revelaturus venit: Deus enim Pater imprimis
 9     IV,  0,38|       illa « hora » pro qua Iesus venit in mundum, et in quam libere
10      V,  1,46|        censeatur, in id discrimen venit ut nihil superius vulgus
11      V,  1,46|     Petrus) ».306~Quaerendum nunc venit quid in vita spirituali
12      V,  1,50|     caelibatus considerandus haud venit velut norma dumtaxat iuridica
13      V,  1,53|            Vera theologia ex fide venit et ad fidem ducere intendit ».
14      V,  1,57|       hominibus Christum, qui non venit ut sibi ministraretur, sed
15     VI,  0,70|           Hac in re auxilio nobis venit locus ille Pauli, in quo