Chapter, Paragraph, Number

 1     IV,  0,36| ineffabilis dialogi inter Deum et hominem, inter amorem Dei vocantis
 2     IV,  0,36|          ac supremum Dei placitum hominem vocandi reverentia est maxima
 3     IV,  0,37|           ac praevenientem amorem hominem vocat et ad mirum et permanentem
 4     IV,  0,37|         fiat particeps. Verum est hominem, si erratam Dei perceptionem
 5     IV,  0,37|           nonnullae erratae circa hominem notiones, quae saepe per
 6     IV,  0,37|         scientifica protruduntur, hominem quandoque eo inducunt ut
 7     IV,  0,37|          ex communicatione Dei ad hominem, et concluditur in donum
 8      V,  1,44|    nectunt; presbyterum, brevi, « hominem ad alteros » efficient,
 9      V,  1,47|   terminus appareat tum Verbi Dei hominem vocantis, tum verbi hominis
10      V,  1,47|          ipsum invenire fas erit, hominem alloquentem; sed invenietur
11      V,  1,47|           comitatis hortetur, sed hominem praesertim qui ipsos ad
12 Conclu,  0,82|          amorem erga eum omnemque hominem, ut excolatis serenam certitudinem
13 Conclu,  0,82|       animo et corpore suo Verbum hominem factum conceperit, quo donaret