Vita, Caput
1 Augus, 4 | et Octavia minore item Augusto, quos ex Atia tulerat. Atia
2 Augus, 7 | etiam Ennius docet scribens: Augusto augurio postquam inclita
3 Augus, 94| tradidisse; deinde repente Augusto viso, quem ignotum plerisque
4 Tiberi, 4 | se filium enixam petenti Augusto concessit. Nec multo post
5 Tiberi, 6 | quod Gallius aduersarum Augusto partium fuerat. Nouem natus
6 Tiberi, 8 | uaria quosque de causa, Augusto cognoscente defendit; pro
7 Tiberi, 12| ignominiam quasi legatus Augusto abesset. Enimuero tunc non
8 Tiberi, 12| qua suspicione certior ab Augusto factus non cessauit efflagitare
9 Tiberi, 13| aliquantum etiam casu. Destinatum Augusto erat, nihil super ea re
10 Tiberi, 15| triennium defunctis adoptatur ab Augusto simul cum fratre eorum M.
11 Tiberi, 16| Parthorum legati mandatis Augusto Romae redditis eum quoque
12 Tiberi, 17| inter duos consules cum Augusto simul sedit; unde populo
13 Tiberi, 21| lata, ut prouincias cum Augusto communiter administraret
14 Tiberi, 42| ac prodigo seni, olim ab Augusto ignominia notato et a se
15 Tiberi, 47| permodica re familiari auctore Augusto quattuor liberos tulerat. ~
16 Tiberi, 50| restituendam libertatem Augusto agebat, deinde et in reliquis.
17 Tiberi, 57| mortuo mandarat, ut nuntiaret Augusto nondum reddi legata quae
18 Tiberi, 58| passus est, quo decreti et Augusto olim erant. ~
19 Tiberi, 61| ante aliquot annos etiam Augusto audiente recitata. Quibusdam
20 Gai, 16| tradantur. rationes imperii ab Augusto proponi solitas sed a Tiberio
21 Gai, 34| Statuas uirorum inlustrium ab Augusto ex Capitolina area propter
22 Claudi, 1 | Neronem praenomine, Livia, cum Augusto gravida nupsisset, intra
23 Claudi, 1 | tradere ausos, suspectum eum Augusto revocatumque ex provincia
24 Claudi, 2 | ipso die quo primum ara ibi Augusto dedicata est, appellatusque
25 Claudi, 20| sciret ex iis alterum ab Augusto precantibus assidue Marsis
26 Claudi, 21| saeculares, quasi anticipatos ab Augusto nec legitimo tempori reservatos,
27 Claudi, 25| immanitatis et tantum civibus sub Augusto interdictam penitus abolevit;
28 Neronis, 4 | saevitia, ut necesse fuerit Augusto quam frustra monitum edicto
|